Χριστός Ανέστη! Πάμε πάλι απ’ την αρχή σε μια γιορτή αναγέννησης. Δραπετεύουμε από τον Άδη. Κάνουμε επανεκκίνηση από νέα αφετηρία. Ξεπερνάμε κάθε παροξυσμό και κάθε επώδυνο τραύμα, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Παθιασμένοι για ζωή. Με ανεξάντλητη αφοσίωση σε ό,τι μας εμπνέει.
Φυσικά για να υπάρχει γιορτή δεν αρκεί η συμβατική παρουσία σε μια θρησκευτική υποχρέωση, αλλά απαιτείται η συνάθροιση σωμάτων να συνδυάζεται με το πλησίασμα ψυχών. Πέρα από την τυπική συνεύρευση να υπάρξει σύμπλεξη ονείρων και συγχώνευση συναισθημάτων. Η γιορτή αποκτά νόημα, μόνο όταν βιώσεις την αμοιβαιότητα σε κάποια σχέση. Η γιορτή δεν μπορεί να είναι ατομική απόλαυση. Είναι σχέση με κάποιον άλλον. Είναι σύμπραξη.
Η ανάσταση συνδέεται με την αγάπη. Γιατί στη βάση της χριστιανικής Ανάστασης, όπως επίσης και στην άνοδο της Περσεφόνης από τον Άδη, βρίσκεται η “αγάπη προς τον συνάνθρωπο”.
Όμως, η ανάσταση είναι κάτι βαθύτερο από αγάπη. Είναι ταυτόσημη με τον έρωτα. Γιατί, όπως και ο έρωτας πυροδοτείται από την αυταπάρνηση. Όπως και ο έρωτας σηματοδοτεί τον οριστικό διαχωρισμό από την ιδιοτέλεια. Είναι, αμφότερες, πράξεις αυτοταπείνωσης και αυτοπροσφοράς. Δεν επιζητούν ποτέ αντάλλαγμα, γιατί αλίμονο τότε δεν θα ήταν παρά μια μηχανική αντανάκλαση σε φτηνό καθρέφτη.
Ο αληθινός έρωτας δεν προκαλείται τυχαία από ένα βέλος που βυθίζεται απρόσκλητο στην καρδιά μας. Είναι η λαχτάρα της ίδιας της καρδιάς μας να συναντήσει κάποιο βέλος, που πλανιέται άσκοπα στους πέντε ανέμους και να του προσφέρει προορισμό και νόημα στο αστόχαστο ταξίδι του.
Φθονεί τον έρωτα, όποιος τον χαρακτηρίζει τυφλό. Διαβάλει τον έρωτα, όποιος τον εντάσσει στα προσωπικά δεδομένα. Αγνοεί τον πραγματικό έρωτα, όποιος τον σχετίζει με την αριθμητική, γιατί το 1+1 δεν αθροίζεται σε συγκεκριμένες μονάδες, αλλά μοιράζεται σε ακαθόριστα κομμάτια.
Αλίμονο σε όσους κρύβονται πίσω από τους νόμους και αυτούς που όρθωσαν μετερίζι μπροστά από το εγώ τους. Ποτέ δεν θα τον νιώσουν.
Δύσκολο πράγμα ο έρωτας. Απαιτεί να απαρνηθείς το ανέφικτο. Αλλά μόνο έτσι μεταμορφώνεται κάθε στιγμή της ζωής σε πραγματική γιορτή.
Μόνο μέσω του έρωτα μπορεί να πετύχουμε βίωμα πληρότητας στη ζωή.
Έρρωσθε!
– … η Ανάσταση πυροδοτεί το ξετύλιγμα μιας κοινωνίας εραστών της ζωής… –