Είναι κοινή παραδοχή όλων των συμπολιτών μας πως τα τελευταία χρόνια ο Δήμος Εορδαίας βιώνει ένα καθεστώς πλήρους εγκατάλειψης και απαξίωσης με συνέπεια να υποφέρουμε όλοι στην καθημερινότητα μας από μια σειρά προβλημάτων όπως η καθαριότητα, ο φωτισμός της πόλης, τα αδέσποτα κ.α.
Αν σηκώσουμε το βλέμμα μας από τα καθημερινά και το στρέψουμε προς τον ορίζοντα η απαισιοδοξία μεγαλώνει: αποβιομηχανοποίηση της περιοχής, ανεργία, κακές σχέσεις και μηδενικές ανταποδοτικές παροχές από τη Δ.Ε.Η στον τόπο μας, κίνδυνος παύσης λειτουργίας ΔΕΤΗΠ κ.α
Τελευταία αλλά όχι έσχατα είναι τα Εθνικά μας θέματα, τα οποία για εμάς που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ αυτό το κομμάτι γης της Δυτικής Μακεδονίας, δεν είναι μόνο εθνικά, μα και τοπικά και οικογενειακά μας θέματα. Η Συμφωνία των Πρεσπών πέρα από το γεγονός ότι είναι νομικά άκυρη και ιστορικά ανυπόστατη μας πληγώνει, μας εξοργίζει ως Μακεδόνες και ως Εορδαίους και από τη μεριά μου δηλώνω πως συμμετέχω και τώρα και στο μέλλον σε κάθε νόμιμη και δημοκρατική προσπάθεια ανατροπής της.
Οι απόψεις όλων των συμπολιτών μας, ακόμα και οι αντίθετες είναι σεβαστές! Απλά στις μέρες που ζούμε θεωρώ πως κάθε ένας από εμάς, από τον πρώτο ως τον τελευταίο υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο πρέπει να εκφέρει ξεκάθαρη άποψη και γι αυτά τα ζητήματα.
Τον Παναγιώτη τον Πλακεντά τον γνώρισα ως Αντιπεριφερειάρχη, όταν χρειάστηκε σαν πληρεξούσιος δικηγόρος συμπολιτών μας να χτυπήσω την πόρτα του και να ζητήσω τη συνδρομή του θεσμικά, για την επίλυση διαφόρων ζητημάτων. Αυτό που «αντιμετώπισα» ήταν ευφυΐα, ειλικρινή και πλήρη διάθεση για να βοηθήσει στα πλαίσια του θεσμικού του ρόλου και ικανότητα να συνθέσει και να κινήσει διαφορετικά κομμάτια της Διοίκησης ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα.
Ξέρετε, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε συνηθισμένο!!!
Στην πορεία από τη μικρή συναναστροφή μαζί του κατάλαβα ότι τα χνώτα μας ταιριάζουν από τα μικρά όπως είναι η κοινή αγάπη μας στον Π.Α.Ο.Κ, ως κώδικας αξιών με αναφορά στην προσφυγική μας καταγωγή, έως τα μέγιστα,δηλαδή τα εθνικά μας ζητήματα.
Κατόπιν όλων αυτών, όταν μου ζήτησε να συμπορευθώ μαζί του, η απάντηση για εμένα ήταν «μονόδρομος».
Σ αυτό το ωραίο ταξίδι που ξεκινά για εμένα σήμερα, έχω την τιμή να ζητήσω τη στήριξη σας, καθώς όπως είπε και ο Thomas Mann «..οι ιδέες δεν επιβιώνουν αν δεν έχει κανείς την ευκαιρία να παλέψει γι’ αυτές..!»