Τον θαυμασμό και τον έπαινο πάρα πολλών κατάφερε να κερδίσει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.) Κοζάνης, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά πως ξέρει ν’ ακούει και τις αντίθετες γνώμες, όπως και απ’ όπου και αν εκφράζονται, να τις αξιολογεί και να τις υιοθετεί, προκειμένου να πετύχει το βέλτιστο για το ίδιο, αλλά και για τον πολιτισμό, αποτέλεσμα.
***
Αναφερόμαστε, βέβαια, στην επαναπροκήρυξη της θέσης του καλλιτεχνικού Διευθυντή με την ενσωμάτωση και των όρων που έλειπαν από την προηγούμενη, προκαλώντας την αντίδραση του Υπουργείου Πολιτισμού, δια του κ. Γιατρομανωλάκη, της Αντιπεριφερειάρχου Κοζάνης κ. Κατερίνας Δαδαμόγια, των σωματείων ηθοποιών, σκηνοθετών, θεατρολόγων, ντόπιων επαγγελματιών καλλιτεχνών και άλλων πολλών και διάφορων.
***
Βέβαια, μέχρι να φτάσουμε ν’ ακούσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. τις φωνές διαμαρτυρίας, πέρασε ένα εύλογο διάστημα (σ. σ. ένας χρόνος, δύο;..), που όσο κι αν είναι, σίγουρα είναι μικρό μπροστά στην αιωνιότητα.
***
Μικρό θα μου πείτε για μας, αλλά όχι για εκείνον που έκανε αίτηση για να προσληφθεί ως καλλιτεχνικός διευθυντής, την πρώτη φορά πριν δύο χρόνια, την δεύτερη πριν ενάμιση, την τρίτη πριν ένα, και βρισκόταν κοντά σε ηλικία συνταξιοδότησης.
***
Σήμερα, λογικά, θα έχει συνταξιοδοτηθεί, αλλά δεν θα πρέπει να απελπίζεται.
***
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έχει αποδείξει, και του αξίζουν συγχαρητήρια γι’ αυτό, ότι έχει ανοιχτούς ορίζοντες και είναι, λόγω και έργω, υπέρ των ίσων ευκαιριών, ανεξαρτήτως προσόντων.
***
Υ.Γ. Επειδή η υποβολή αιτήσεων για την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή είναι ακόμα ανοιχτή, ελπίζουμε με τα όσα γράφουμε να μην παρασύρουμε κάποιον απ’ τους πολλούς συνταξιούχους που υπάρχουν στην περιοχή μας και το αποτολμήσει, με μοναδικό κριτήριο πως στο Δημοτικό έλεγε καλά τα ποιήματα.
