101 χρόνια Γενοκτονίας, 101 χρόνια δίχως δικαίωση, δίχως αναγνώριση !!! -Γράφει ο Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης

Φέτος συμπληρώνονται εκατόν ένα χρόνια για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους και συγκεκριμένα από τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Ένας χρόνος προστέθηκε στον αιώνα που συμπλήρωσε την περασμένη χρονιά (2019) η Γενοκτονία των προγόνων μας.Ένας χρόνος ακόμα στα εκατό (100) που πέρασαν και όμως για εμάς είναι μόλις χθες.Μόλις χθές που παραπάνω από 353.000 ψυχές, σφαγιάστηκαν, κυνηγήθηκαν και βασανίστηκαν με κάθε βίαιο τρόπο που μπορεί να υπάρξει.
Εκατόν ένα χρόνια πέρασαν και όμως το άδικο συνεχίζεται, η βαρβαρότητα συνεχίζεται, η Γενοκτονία συνεχίζεται..Όσα χρόνια και αν περάσουν ούτε δευτερόλεπτο δεν θα ξεχάσουμε, ούτε μια σταγόνα αίμα δεν θα αφήσουμε να χαθεί στην λήθη που θέλουν να μας επιβάλλουν, ούτε έναν από αυτούς που χάθηκαν, δεν θα αφήσουμε να τον θάψουν σαν να μην υπήρξε ποτέ…
Όχι γιατί έχουμε χρέος απλά, αλλά γιατί αυτοί μας γέννησαν και εμείς είμαστε η συνέχεια αυτών που κάποιοι βάναυσα, βάρβαρα και άδικα τους στέρησαν την ζωή.Γιατί η βαρβαρότητα πρέπει να αναγνωριστεί για να μην ξανασυμβεί, γιατί το άδικο ζητά αναγνώριση και οι ψυχές που σφαγιάστηκαν ζητούν δικαίωση.Όσο η Γενοκτονία δεν αναγνωρίζεται τόσο πιο βάρβαρη γίνεται, αφού έτσι το έγκλημα συνεχίζεται και αφού ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας παραμένει δίχως αναγνώριση και δικαίωση.
Δεν ξεχνάμε γιατί πλέον οι Γενοκτόνοι διαπράττουν και το έγκλημα της χρονοκτονίας, αφού θέλουν να εξαφανίσουν μια πραγματικότητα σκοτώνοντας εκτός από τους προγόνους μας με την μη αναγνώριση και την Ιστορία, όχι μόνο την δική μας, των Ελλήνων, αλλά και της Ανθρωπότητας.
Αυτοί που το κάνουν αυτό είναι οι ίδιοι που διέπραξαν άλλες δύο Γενοκτονίες, αυτές των Ασσυρίων και των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας αποτελεί η συνέχεια αυτών.Η τελευταία είναι το δικό μας αίμα. Είναι η δική μας πληγή που αιμορραγεί και μας τροφοδοτεί ταυτόχρονα με δύναμη και ζωή για να συνεχίσουμε να θυμόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση και την δικαίωση.
Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης
19 Μαίου 2020