Της Χρυσάνθης
Νικολαϊδου –
Θραψανιωτάκη
Καθηγήτριας – Φιλολόγου
Τα τελευταία γεγονότα, με τους δήθεν «αγανακτισμένους», έχουν δημιουργήσει την ανάγκη διά περισσότερους ελέγχους των διαφόρων ομάδων και συλλόγων από μέρους της πολιτείας και μεγαλύτερη ενεργοποίηση της Αστυνομίας.
Δεν γίνεται να επαφίεται ο λαός εις την δράση των αναρχικών στοιχείων, τα οποία δρουν εις βάρος της χώρας και κυρίως προς καταστροφή της ελληνικής νεολαίας.
Ας αφήσουμε τον εφησυχασμό και τον ωχαδερφισμό και ας κοιτάξουμε κατάματα την κατάσταση η οποία μας υποσκάπτει.
Οι νέοι καθημερινώς δέχονται μαθήματα καταστροφικής μανίας από διάφορους αλήτες της κοινωνίας. Οι οποίοι κάτω από την μία δικαιολογία ή την άλλη, προσπαθούν να εξεγείρουν και να φανατίζουν τους νέους κατά των Αρχών, κατά της πολιτείας, κατά της Αστυνομίας, κατά της δήθεν πλουτοκρατίας. Κατά των βουλευτών κατά των υπουργών και κατά όλων των άξιων και έντιμων πολιτών.
Πρέπει να περιορισθεί η δράση πολλών οργανώσεων, οι οποίες έχουν παρασύρει και διαφθείρει ένα μεγάλο μέρος του λαού εις βαθμό κακουργήματος που χρήζει τιμωρίας.
Είναι πραγματικά καταδικαστέες οι πράξεις τους. Είναι αναμφίβολα εγκληματικές οι ενέργειες τους.
Έως χθες, τα συνθήματα τους, του εκμαυλισμού, του ξεσηκωμού και του άκρα του μηδενισμού, περνούσαν μόνο μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή την χαζο-τηλεόραση, το κούφιο – ραδιόφωνο, τον καραγκιοζο-τύπο. Σήμερα ξεπήδησαν κανονικά και έβαλαν την στάμπα τους στους δρόμους, τα πεζοδρόμια, στις πλατείες και όπου αλλού, τα απεχθή αυτά ανατρεπτικά συνθήματα, προκλητικά μεν διά τους πολίτες, αδιάφορα όμως, ίσως και ευχάριστα διά τις Τοπικές Αρχές. Διότι δεν τις είδαμε αμέσως να τα εξαφανίζουν, ούτε τους δράστες να αναζητούν.
Τα συνθήματα «Δεν υπακούω», «Δεν συμβιβάζομαι», «Δεν πειθαρχώ», «Δεν πληρώνω», αποσκοπούν εις την πλήρη καταστροφή αυτού του λαού και την χαώδη κατάσταση στη χώρα.
Είναι λάθος η μη εφαρμογή προληπτικής πολιτικής από μέρους του Κράτους και της Αστυνομίας. Διότι αυξάνεται με τον χρόνο η απειλή. Και όπως λέγει το λαϊκό τραγούδι «από λίγο, λίγο, λίγο, γίνεται πολλή!!!». Όταν όμως έχει γίνει το έγκλημα όλα είναι άχρηστα. Και όσα γίνονται, είναι μόνο δια να δείξουμε ότι…υπάρχουμε.
Απαιτούμε όπως αρχίσουν να διώκονται οι δήθεν αγανακτισμένοι, αλλά καλοζωισμένοι ή και καλοπληρωμένοι από οργανώσεις και κόμματα πολίτες.
Διότι αυτοί οι… «αγανακτισμένοι» είναι σήμερα που ζουν με όλη την άνεση και πολυτέλεια εις τα σπίτια τους, αυτοί είναι που ξαπλαρώνουν αμέριμνα στις καφετέριες, αυτοί είναι που πάντα απολαμβάνουν τα έτοιμα φαγοπότια τους στα ψητοπωλεία και τις ταβέρνες.
Ενώ αντίθετα, οι…πλουτοκράτες τσιγαρίζονται να δουλεύουν νυχθημερόν, να μαγειρεύουν μόνοι τους, να κλείνονται στα σπίτια τους διά περισσότερη οικονομία και να μετρούν τα καθημερινά τους έξοδα, ώστε αυτά να μην υπερβαίνουν τα κανονικά τους έσοδα.
Αλλά η αναίδεια, η ασέβεια, η διαστρέβλωση, η θρασύτητα, η απειθαρχία και αναρχοποίηση που επικρατεί εις τους κόλπους της κοινωνίας σήμερα, τι άλλο νομίζουμε ότι μπορεί να είναι από έναν ακήρυκτο μεν επίσημα, αλλά ύπουλο δε διεισδυτικά ψυχολογικό πόλεμο με ρίζα του την Ερυθρά Ανατολή και διάσπαρτα τα πλοκάμια του σε όλες σχεδόν τις χώρες όπου τα φαινόμενα αναταραχής έχουν γίνει καθαρά εμφανή.
Όταν δεν λαμβάνονται τα απαιτούμενα μέτρα εμμέσως η αμέσως θέλουμε ή δεν θέλουμε, υπηρετούμε αυτό το άκρως επεκτατικό και επικίνδυνα κατακτητικό, βάρβαρο σύστημα. Το οποίο, μέσω των αγανακτισμένων πολιτών σήμερα μας δουλεύει και μας εξαπατεί.
Απαιτούμε δια τούτο, αυστηρότερη απαγόρευση φαινομένων διαφθοράς, άμεση τιμωρία των ατακτούντων και περισσότερη από όλους εθνική υπευθυνότητα.
