Με τον θαυμάσιο λόγο, χαίρετε, που απευθύνθηκε ο αναστημένος Ιησούς Χριστός στις γυναίκες που πήγαν στον τάφο Του να τον μυρώσουν, νομίζοντάς τον ακόμα νεκρό, και που γι’ αυτό σωστά ονομάζονται μυροφόρες, απευθύνεται διαχρονικά η Εκκλησία στους ανθρώπους και υπογραμμίζει και το σχετικό του Αποστόλου Παύλου: πάντοτε χαίρετε.
Αυτήν την ανεκλάλητη και πρωτοφανέρωτη χαρά, που νιώθουν οι πιστοί με το ‘’Χριστός Ανέστη’’, για να βεβαιωθούν οι υπάρξεις, πως κατανικούνται όλα τα άσχημα και κακά και ότι η ζωή ελεύθερη θα συνεχίσει αιώνια και μακάρια την πορεία της, για καλύτερες συνθήκες -αγιότερες λέμε εκκλησιαστικά – στη γη μας, που πρέπει να εξασφαλίζουν σε όλους δίκαια και τίμια και άξια αποκτήματα και απολαύσεις-σε όλους- γιατί σε αυτό σκοπεύει η συνεχίζουσα το έργο του Χριστού Εκκλησία Του, σε τέλειες αποκαταστάσεις στον ουρανό, μα σε πληρότητα και στη γη.
Η χαρά είναι δικαίωμα του ανθρώπου. Και μόνο οι κακοί ή οι ανώμαλοι το επιβουλεύονται ή το αμφισβητούν αυτό. Είναι σημαντικό να προσέξουμε ιδιαίτερα, πως οι πρώτες λέξεις, που ακούστηκαν από τα λόγια του αναστημένου Χριστού, είναι: χαρά και ειρήνη. Χαρά και ειρήνη υμίν. Μας θυμίζουν και μια παρόμοια φράση Του: ήρθα στον κόσμο για να έχετε ζωή και περίσσευμα ζωής. Δηλαδή αφθονία αγαθών. Αυτά πρέπει να είναι η τακτική συμπεριφοράς των χριστιανών και η ανύσταχτη φροντίδα των ποιμένων τους, για κάθε φορά καλύτερη εξασφάλιση συνθηκών για όλους, με τέτοιους στόχους και με τέτοιες επιδιώξεις.
Και επειδή έχουν κακοπάθει πολύ αυτές οι έννοιες και τους γίνεται μετάθεση στις επιδιώξεις και τις στοχεύσεις των αγαθών, σε μεταφυσικές μόνο αποκτήσεις, που τάχα για χάρη τους, αρμόζει να εγκαταλείπουν οι πιστοί κάθε προσπάθεια επιτυχίας τους από τώρα στην επίγεια επιδίωξη, και όχι μόνο στις περιόδους αναπότρεπτης ανάγκης, οπότε με τις τέτοιες μετατοπίσεις, όχι μόνο χάνονται ευκαιρίες, μα παίζεται και ένα πανάθλιο παιχνίδι κακόβουλης εκμετάλλευσης σε βάρος των λαών στο όνομα δήθεν της πίστης. Πράγμα απαράδεκτο να συνεχίζεται αυτό με συνευδόκηση πνευματικών προσώπων, που κατά τεκμήριο πρέπει να είναι στον κόσμο οι πιστοί του Χριστού και με καλύτερους βέβαια τους ποιμένες τους.
Αξίζει να ερευνήσουμε και να εμπνευστούμε, λαοί και ηγεσίες, από το πώς εφάρμοσαν οι πρώτοι χριστιανοί στα Ιεροσόλυμα αυτές τις υποδείξεις του Χριστού για καινούρια κοινωνία τους, ως θεανθρώπινη κοινωνία με οικουμενικά χαρακτηριστικά, και όχι ως μια θρησκεία για ατομικές μεταφυσικές εξασφαλίσεις και εγκατάλειψη του παρόντος βίου, στον αδηφάγο παγκοσμιοποιημένο πλέον καπιταλισμό της καταστροφής (Ναόμι Κλάιν), τον ταξικό απότοκο όλων των μέχρι σήμερα αποτυχιών των φιλοσοφικών και κοινωνικών γεννητόρων του.
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη! Χαίρετε λαοί και αγαλλιάστε!
π. Κωνσταντίνος
Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος
(15-5-2011)
