του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Στον Ιερό Ενοριακό Ναό του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω προσήλθε (11-4-2014) το 2ο Νηπιαγωγείο Βελβεντού εν όψει των εορτών της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα.
Οι μικροί μαθητές με τις χαρούμενες φωνές, σαν χελιδόνια της άνοιξης, ήρθαν στον Ιερό Ναό συνοδευόμενοι από τις νηπιαγωγούς-δασκάλες τους, την κ. Άσπα Παπαμίχου και την κ. Λαμπρινή Πούτα.
Κάθισαν (οι μαθητές) με τις οδηγίες των νηπιαγωγών, στον τάπητα της εκκλησίας μπροστά στην Ωραία Πύλη, απ’ όπου ο π. Κωνσταντίνος Ι. Κ., μίλησε με απλά λόγια στα μικρά παιδιά του νηπιαγωγείου για το εκούσιο Πάθος του Χριστού σε συνάφεια με τις μεγάλες παραστάσεις-αγιογραφίες της Έγερσης του Λαζάρου, της Βαϊοφόρου, του Μυστικού Δείπνου, της Σταύρωσης, της Αποκαθήλωσης, της Ανάστασης, διακοπτόμενος συνεχώς από τις αυθόρμητες ερωτήσεις των μαθητών, αλλά και από τις γνώσεις τους, που με καμάρι προέβαλαν σηκώνοντας το χέρι για να μιλήσουν, για τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας και των προσώπων σε αυτά.
Εντυπωσίαζαν τα φωτεινά πρόσωπα των παιδιών, οι λέξεις και η ευκολία με την οποία τις έλεγαν: ‘’Λάζαρε, δεύρο έξω’’! ήταν σα να πρόσταζε ο Χριστός μέσα από τα στόματα των παιδιών. Ιδού και άλλες λέξεις και φράσεις, που σηματοδοτούν και περιγράφουν το παρεχόμενο έργο παιδαγωγίας στο σχολείο και που διαμορφώνουν και μεταμορφώνουν τον εσωτερικό κόσμο των παιδιών: ‘’ο Λάζαρος είχε πεθάνει και τον ανέστησε ο Χριστός!’’, ‘’αυτό είναι πολύ μεγάλο θαύμα!’’, ‘’Ιεροσόλυμα, εκεί πήγε ο Χριστός!’’, ‘’τα παιδιά είχαν βάια στα χέρια!’’, ‘’ο Χριστός ήταν καβάλα σ’ ένα γαϊδουράκι!’’, ‘’όλοι φώναζαν: ωσανά!, ευλογημένος ο ερχόμενος!’’, ‘’το Χριστό τον σταύρωσαν στο Γολγοθά’’, ‘’σταύρωσαν και δυο ληστές’’, ‘’ο Χριστός πέθανε στο Σταυρό’’, ‘’ο Χριστός αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες’’. Τα πρόσωπα και ο λόγος τους, μας συγκίνησαν.
Τα μικρά παιδιά σχημάτισαν την εικόνα που αναδύεται μέσα από τον υμνογραφικό λόγο: ‘’Νηπίων εξ ακάκων Χριστέ, τω πώλω καθεζόμενος, καταδέξω…’’ (Στιχηρό Προσόμοιο Μικρού Εσπερινού Κυριακής των Βαΐων). ‘’Όθεν και τον αίνον σοι προσφέρει, ο ηγαπημένος Ισραήλ, εκ στόματος θηλαζόντων, και νηπίων ακάκων, καθορώντων σε Χριστέ, εισερχόμενον εις την Αγίαν Πόλιν…’’. (Στιχηρό Ιδιόμελο Μεγάλου Εσπερινού Κυριακής των Βαΐων). ‘’Τότε προσηνέχθη αυτώ παιδία, ίνα επιθή αυτοίς τας χείρας και προσεύξηται, οι δε μαθηταί επετίμησαν αυτοίς, ο δε Ιησούς είπεν, άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών, και επιθείς τας χείρας αυτοίς επορεύθη’’ (Ματθ. 19, 13-15).
Έφεραν τότε στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει βάζοντας τα χέρια του πάνω τους και να προσευχηθεί γι’ αυτά, αλλά οι μαθητές, τούς μάλωναν. Ο Ιησούς όμως είπε: ‘’Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ‘ρθουν κοντά μου, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά’’. Κι αφού τα ευλόγησε έφυγε από κει.
Μια εικόνα με νόημα για τη διαμόρφωση ενός πλαισίου (παιδαγωγικού-κοινωνικού) μέσα στο οποίο συνυπάρχουν τα πρόσωπα του Χριστού και των παιδιών, αλλά και οι δικές μας αντιλήψεις άλλοτε ως φορέας προσέγγισης κι άλλοτε ως εμπόδιο και τείχος εγωκεντρικότητας (με συλλογική ευθύνη) για την αποτροπή της προσέγγισης των ανθρώπων με το Χριστό και των ανθρώπων με τους συνανθρώπους τους σε όλα τα επίπεδα (δυστυχώς) της κοινωνικής διάστασης.
Ψάλαμε μαζί τους στίχους από τα Εγκώμια, ‘’η ζωή εν τάφω…’’ και το ‘’ω γλυκύ μου έαρ..’’. Οι μαθητές πρόσφεραν στον π. Κωνσταντίνο ένα θαυμάσιο χειροτεχνημένο καλαθάκι με κόκκινα πασχαλινά αυγά, με την ευχή ‘’καλό Πάσχα – 2ο Νηπιαγωγείο’’. Στο Αρχονταρίκι οι μαθητές πήραν κέρασμα από ένα μικρό λουκουμάκι.
Συγχαίρουμε και επαινούμε τις νηπιαγωγούς για τη συνολική παιδαγωγική προσφορά τους στους μικρούς μαθητές τους. Εύγε.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (12-4-2014)
