Δυο μήνες μετά από την τραγωδία που εκτυλίχθηκε τον περασμένο Οκτώβρη στα ανοικτά της Λαμπεντούζα, μια αυστριακή κινηματογραφική ομάδα βάζει πλώρη για τη Νότια Μεσόγειο, προκειμένου να εξακριβώσει το πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση χειρίζεται στη συγκεκριμένη περιοχή τα άλυτα ζητήματα περί ασύλου και μεταναστευτικότητας. Ο αυστριακός σκηνοθέτης Fabian Eder, που τον περασμένο χρόνο ανέδειξε με το κινηματογραφικό και συγγραφικό του έργο το πιο ανθρώπινο και κοινωνικό πρόσωπο μιας Ελλάδας που Ανθίζει (Greece In Bloom), αυτή τη φορά επιδιώκει να προσεγγίσει ανθρώπους που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τον Γολγοθά της προσφυγιάς, φλερτάροντας με τον πόνο και τον κίνδυνο, στα όρια της Ευρώπης.
366 πρόσφυγες πνίγηκαν στις 3 Οκτωβρίου 2013, λίγα μόλις μέτρα προ των ακτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι και σήμερα καταφθάνουν στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Μάλτα, τη Σικελία και τη Λαμπεντούζα καράβια συνωστισμένα με πρόσφυγες. Η τραγωδία επαναλαμβάνεται κάθε τόσο, συνοδευόμενη από αβοήθητα θύματα – ακολουθούν οπωσδήποτε ποικίλα κυνικά σχόλια. Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους, στην καρδιά του Χειμώνα, ο Fabian Eder και το πλήρωμά του ανοίγουν πανιά για τη Νότια Μεσόγειο, με το μικρό ιστιοφόρο που φέρει το σημαντικό όνομα «EUROPA». Ως αποτέλεσμα του εγχειρήματος προέκυψε ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για τη Μάλτα, τη Λαμπεντούζα και τη Σικελία, στο οποίο αντικατοπτρίζονται τα διλήμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής και ασύλου.
Η ταινία – ντοκιμαντέρ με τίτλο NO ISLAND (αγγλ. Κανένα Νησί) αποτελεί μια χαρακτηριστική συμβολή, η οποία, χωρίς να εξετάζει με ασέλγεια το τραγικό πεπρωμένο, αφιερώνεται στις διαπιστώσεις των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι αναπόφευκτα το αντιμετωπίζουν καθημερινά – πρόκειται για τους κατοίκους της Μάλτας, της Λαμπεντούζα και της Σικελίας, για τις υπηρεσίες και τις ΜΚΟ που οφείλουν να αντιμετωπίσουν τα προσφυγικά κύματα.
Από μια εντελώς προσωπική οπτική, ο σκηνοθέτης συμπαρασύρει τον θεατή στο ταξίδι του, οδηγώντας τον όχι μόνο στις βραχώδεις και άγριες ακτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στους ενδόμυχους φόβους των ανθρώπων. Το πιο σίγουρο στήριγμα το εντοπίζει ακριβώς εκεί, όπου θα υπέθετε κανείς πως βρίσκεται η μεγαλύτερη αβεβαιότητα: στο μικρό νησί της Λαμπεντούζα, που από καιρό έχει πάψει να υπάρχει…
Το πρότζεκτ παρουσιάστηκε επισήμως στις 9 Μαΐου, σε ειδική εκδήλωση που έλαβε χώρα στα Village Cinemas στη Βιέννη. Η ταινία, διάρκειας 52’, θα προβληθεί για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό από το αυστριακό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ORF2 στις 18 Μαΐου 2014, ενώ για τις 18 Ιουνίου έχει προγραμματιστεί επίσημη προβολή και στη Γερμανική Σχολή Αθηνών.
