Στη δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, από τον 45χρονο Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της Χρυσής Αυγής, αναφέρθηκε στην ομιλία του στα εγκαίνια της 29ης Εμποροβιοτεχνικής και Γεωργικής Έκθεσης στα Κοίλα, ο Μιχάλης Παπαδόπουλος.
Ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, επισήμανε ότι «σήμερα η μέρα σκιάζεται από την εγκληματική ενέργεια της δολοφονίας ενός ανθρώπου, δολοφονία που δίνει ένα στίγμα απόλυτα αρνητικό και η κυβέρνηση δεν θα ανεχθεί και δεν θα επιτρέψει τέτοιες συμπεριφορές». Πρόσθεσε πως και «τα ανήκοντα στο συνταγματικό τόξο κόμματα της Βουλής θα πρέπει να ταχθούν με αποφασιστικότητα ενάντια και χωρίς κομματικά «φίλτρα» σε τέτοιου είδους εγκληματικά φαινόμενα.
Θα μου επιτρέψετε φίλες και φίλοι σήμερα από αυτό το βήμα να αναφερθώ και να τονίσω με έμφαση το διακύβευμα των ημερών μας. Τον πραγματικό κίνδυνο που ελλοχεύει. Και αφορά το δημοκρατικό μας πολίτευμα και κυρίως την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Η απαίτηση της εποχής είναι το δημοκρατικό μας πολίτευμα να μετουσιώνεται, να μεταφράζεται αδιάκοπα από τον τύπο και τη μορφή του σε ουσία. Να αποδεικνύεται κάθε στιγμή στον πολίτη. Να εμπνέει, να κερδίζει και να αξίζει το σεβασμό της κοινωνίας.
Η αξία κάθε θεσμού, η δύναμη και η αλήθεια του δεν ερμηνεύεται ούτε υπάγεται μονομερώς σε αναλυτικά σχήματα ούτε μονόδοξα σε ιδεοληπτικές κατασκευές.
Αντίθετα, πρέπει να βιώνεται και να (ανα)παράγεται θετικά ως ζώσα καθημερινή πολιτική αντίληψη, ως συνεκτικό στοιχείο και ως δεσμός μιας κοινωνίας, ως θεσμική διαφάνεια και όχι ‘γύμνια’.
Ακριβώς μια τέτοια αξίωση προϋποθέτει την ισορρόπηση ανάμεσα στους θεσμούς και στα κοινωνικά αιτήματα.
Τη μετάβαση από τον απρόσωπο θεσμό, στον πολίτη, στην κοινωνική δυναμική και ανάγκη, στην οποία κάθε θεσμός οφείλει να επιβεβαιώνει τη σημαντικότητά του.
Τη μετάβαση από την πολιτική νόρμα, στην κοινωνική αξία, στην αυταξία του πολίτη. Από το κράτος της (αλαζονικής) εξουσίας, ‘το κράτος των γραφείων’ στο «κράτος των πολιτών».
Στην πεμπτουσία της δημοκρατίας, ως αληθινή απόδειξη της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολίτευμα και τους θεσμούς.
Στη ‘Δημοκρατία Εμπιστοσύνης’.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης (μια «δίκαιη κοινωνία») δεν στηρίζεται σε πολιτικές, όπου πρυτανεύουν ο αυτοσκοπός της εξουσίας και ο διαχωρισμός των Ελλήνων πολιτών. Δεν επενδύει σε πολιτικές, που αναγορεύουν ως εκσυγχρονιστική ματιά των πραγμάτων το μονοπώλιο δημοκρατικότητας, τον πλειστηριασμό πόλωσης και τους ιδεολογικούς, αν όχι μονόδρομους σίγουρα λαβύρινθους, όπως δεν πρέπει να επενδύσει και στον κοινωνικό αυτοματισμό, αλλά ούτε και στην κλαδική ή ταξική υπεροψία.
Οι πολίτες, άλλωστε, αξιώνουν και εμπιστεύονται λογικές δημιουργίας και παραγωγής αποτελεσμάτων και όχι αναγωγών στην άρνηση και στο μηδενισμό.
Κυρίαρχη επιταγή των πολιτών είναι οι στρατηγικές ουσίας και όχι οι καιροσκοπικές μεθοδεύσεις, οι παραστάσεις εντυπώσεων, που δεν οδηγούν πουθενά. Ή καλύτερα οδηγούν στην αποκάλυψη της ανυπαρξίας θέσεων και ξεκάθαρων στόχων.
Η κοινωνία πάνω από όλα απαιτεί όραμα, πρόγραμμα και ελπίδα που δεν σβήνουν στο αύριο. Επενδύει σε πολιτικές εκφράσεις και αντιλήψεις, που διαθέτουν την ετοιμότητα ανταπόκρισης στα κελεύσματα και στις προκλήσεις της εποχής».
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, ο οποίος μίλησε «για πράξεις διχασμού και αλληλοεξόντωσης του Ελληνισμού», είπε «όχι στη βαρβαρότητα», αλλά αξίζει να σημειωθεί πως τόσο ο Γ. Δακής όσο και ο Μ. Παπαδόπουλος, καλλιέργησαν επιμελώς τη θεωρία των «δύο άκρων», αφού κανείς τους δεν ανέφερε το όνομα της «Χρυσής Αυγής», της οποίας ο μαχαιροβγάλτης είναι ενεργό μέλος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ
