Της Χρυσάνθης
Νικολαϊδου –
Θραψανιωτάκη
καθηγήτριας- φιλολόγου
Όπως πληροφορούμεθα, οι πωλήσεις του Αθηναϊκού Τύπου έχουν φθάσει εις πολύ χαμηλά επίπεδα. Όχι φυσικά λόγω της γενικής οικονομικής κρίσης, αλλά λόγω της κακής ποιότητας της ύλης του. Καθώς οι αναγνώστες έχουν κουρασθεί από το ευτελές περιεχόμενό του, τις ξενόδουλες, πολλές φορές, προπαγάνδες του, την διαστρεβλωμένη παρουσίαση των γεγονότων και τον περιορισμό εις τα απολύτως αναγκαία της ξένης και εντόπιας ειδησεογραφίας και ενδιαφέρουσας πληροφόρησης.
Έτσι, οι περισσότερες εφημερίδες κλείνουν η μία κατόπιν της άλλης, ενώ άλλες συγχωνεύονται.
Τα κρατικά ΜΜΕ έχουν περιορίσει τις ειδήσεις εις το ελάχιστο ημερησίως ενώ τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί ιδιωτικοί σταθμοί έχουν υποτιμήσει κατά πολύ την νοημοσύνη του λαού, ο οποίος εις ένα μεγάλο βαθμό προσπαθεί να τους … αποφεύγει.
Τα προγράμματά τους δεν πείθουν κοινωνικά και εθνικά, ούτε προσφέρουν την πρέπουσα καλλιτεχνική ψυχαγωγία. Ασχολούμενα, πολλά από αυτά, με παλαιά ιστορικά γεγονότα, άχρηστα και μάλλον ζημιογόνα δια το παρόν και το μέλλον του τόπου μας, όταν καθημερινώς στρέφονται κατά φίλων, γειτονικών και συμμαχικών μας σήμερα κρατών όπως είναι η Τουρκία. Την οποία μάλλον εμείς περισσότερο ενοχλούμε και παντοειδώς προκαλούμε με τις παράλογες, χαμηλού προπαγανδιστικού επιπέδου προφορικές και πρακτικές τακτικές μας.
Μέσα εις αυτόν τον κυκεώνα, του εσκεμμένα καταστροφικού έργου πολλών παρουσιαστών της τηλεόρασης, εκφωνητών του ραδιοφώνου και πλείστων πληρωμένων δημοσιογράφων της σήψης και του μηδενισμού, υπάρχει ευτυχώς και κάποια ακτίδα φωτός και ελπίδας δια την χώρα μας και τον εξαπατημένο νοητικά και ιδεολογικά λαό της: είναι ο Τοπικός Τύπος, κυρίως ορισμένων πόλεων, όπου οι απλήρωτοι και απολύτως ανιδιοτελείς δημοσιογράφοι αγωνίζονται κυριολεκτικά προκειμένου να πληροφορήσουν γενικά, να σχολιάσουν έντιμα και να παρουσιάσουν μια εργασία εποικοδομητική δια την χώρα τους, και όχι καταστροφική. Η μεγάλη κρίση, του διαπλεκόμενου Αθηναϊκού Τύπου, δεν έχει επηρεάσει μάλλον τις περισσότερες τοπικές εφημερίδες, οι οποίες ακολουθούν τον δικό τους δρόμο, μακριά από τις πρακτικές του κέντρου.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ειδικά σήμερα- με την βοήθεια και του Καλλικράτη- ο ρόλος τους αναβαθμίζεται πλήρως. Ενώ η διεισδυτικότητά τους εις τις τοπικές κοινωνίες συνεχώς αυξάνεται.
Αυτό κυρίως συμβαίνει, διότι το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, κατά γενική ομολογία, εστιάζεται όχι μόνον εις την καθημερινή ενημέρωση, αλλά και την καθαρή και υπεύθυνη αρθρογραφία υψηλού επιπέδου, όπου λαμβάνεται πρωτίστως υπ’ όψιν η κοινωνική και εθνική καλλιέργεια και επιμόρφωση του λαού της περιοχής. Ο οποίος εκτιμά ιδιαιτέρως κάποιους έμπειρους και αξιόλογους σχολιαστές της επικαιρότητας οι οποίοι συγχρόνως δίδουν λύσεις εις πολλά προβλήματα του τόπου, αλλά και βοηθούν την κυβέρνηση εις το επίπονο πάντοτε έργο της να προωθεί τα προγράμματά της των αναγκαίων αλλαγών και απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στην χώρα προς όφελος του λαού ως συνόλου.
Δημοσιεύματα και πολιτικοί χαρακτηρισμοί που διάκεινται εχθρικά ή δουλεύουν ψηφοθηρικά κατά της εκάστοτε κυβέρνησης προσπαθώντας να κερδίσουν αφ’ ενός αναγνωστικό κοινό, και αφ’ ετέρου… οικονομικά… κονδύλια από την Κυβέρνηση δεν πείθουν τον λαό δια την γνησιότητα και υπευθυνότητα της δουλειάς των πληρωμένων δημοσιογράφων.
Με βάση όλα αυτά, η κυβέρνηση θα πρέπει να κτίσει κάποια νέα εμπιστοσύνη ανάμεσα εις τον εαυτόν της και την ανιδιοτελή εργασία και προσφορά αυτών που δεν χρειάζονται οικονομικά κονδύλια και κρατικές δαπάνες δια να εργασθούν τιμίως κοινωνικά και εθνικά δια την «πατρίδα» τους.
































