Μια νύχτα του Μαρτίου 1971, την ώρα που η αμερικανική τηλεόραση μετέδιδε τον πολυαναμενόμενο αγώνα πυγμαχίας μεταξύ του Μοχάμεντ Αλι και του Τζο Φρέιζερ, μια ιδιότυπη συμμορία διαρρηκτών εισέβαλε σε γραφεία του FBI σε προάστιο της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ, αφαιρώντας το σύνολο των εγγράφων που βρήκε εκεί. Οι διαρρήκτες, που ουδέποτε συνελήφθησαν για την πράξη τους, ταχυδρόμησαν τις ερχόμενες ημέρες πληθώρα εγγράφων σε εφημερίδες των ΗΠΑ, αποδεικνύοντας την ύπαρξη ευρέος προγράμματος παρακολούθησης αντιπολεμικών και αριστερών οργανώσεων από το FBI του Εντγκαρ Τζέι Χούβερ. Παρά τον όρκο σιωπής που τότε είχαν δώσει οι διαρρήκτες, η παραγραφή του αδικήματος έδωσε την ευκαιρία σε πέντε από τους οκτώ να μιλήσουν στη δημοσιογράφο της Washington Post, Μπέτι Μέτσκερ, το βιβλίο της οποίας για την υπόθεση κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα. Μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης, οι διαρρήκτες, όλοι τους ακτιβιστές κατά της αμερικανικής εμπλοκής στο Βιετνάμ, χωρίστηκαν και συνέχισαν τις ζωές τους, με κάποιους να παραμένουν πιστοί στο αντιπολεμικό κίνημα. Εγκέφαλος της διάρρηξης ήταν ο τότε καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Χέιβερφορντ της Πενσιλβάνια, Ουίλιαμ Ντέιβιντον. Τα έγγραφα, που έπεσαν στα χέρια τους, έπεισαν την ομάδα για την ορθότητα της πράξης τους. Σε ένα από αυτά, ο διευθυντής του FBI, Χούβερ, τόνιζε την ανάγκη εντατικοποίησης των «συνεντεύξεων» ακτιβιστών του αντιπολεμικού κινήματος, το οποίο ο Χούβερ θεωρούσε «βιτρίνα» σοβιετικής διείσδυσης, αλλά και ενίσχυσης των μεθόδων ηλεκτρονικής και φυσικής παρακολούθησης οργανώσεων υπέρ των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών στα πανεπιστήμια. Σε εσωτερικό μνημόνιο, οι διαρρήκτες εντόπισαν την κωδική ονομασία-κλειδί, που έμελλε να αμαυρώσει τη φήμη του Χούβερ και του αγαπημένου του FBI.
