Στην εκδήλωση – συνάντηση φορέων που διοργανώθηκε στο ΤΡΑΝΟΒΑΛΤΟ παραβρέθηκε ο Βουλευτής Νομού Κοζάνης και Τομεάρχης Μεταφορών – Επικοινωνιών και Δικτύων της Νέας Δημοκρατίας ΜΙΑΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του Γυμνασίου Τρανόβαλτου με σκοπό να αποφασίσουν οι συμμετέχοντες φορείς την κατάθεση ένστασης για τις συγχωνεύσεις των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων Ελάτης και Τρανόβαλτου και των Γυμνασίων Τρανόβαλτου και Λιβαδερού.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, σε δήλωση του ο Μιχάλης Παπαδόπουλος εξέφρασε για άλλη μια φορά τη δυσφορία του για τον τρόπο που έγινε η υποτιθέμενη διαβούλευση, την οποία χαρακτήρισε προσχηματική.
Κατήγγειλε την περιφερειακή διευθύντρια Δυτικής Μακεδονίας διότι ποτέ δεν κοινοποίησε τις προτάσεις της και ζήτησε να παραμείνουν τα σχολεία ως έχουν μέχρι σήμερα και πριν τις τροποποιήσεις – αλλαγές.
Νωρίτερα ο κ. Παπαδόπουλος είχε συναντήσεις με τις συντονιστικές επιτροπές των σχολείων της ΑΝΩ και ΚΑΤΩ ΚΩΜΗΣ και το προεδρείο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου του ΠΟΛΥΜΥΛΟΥ στις οποίες εξέφρασε την στήριξη του δηλώνοντας ότι, για όλες τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις που έχουν εξαγγελθεί (Σχολεία ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ – ΓΑΛΑΤΕΙΑΣ – ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ – ΝΕΑΠΟΛΗΣ – ΕΡΑΤΥΡΑΣ και των προαναφερθέντων) είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει αναστολή και διερεύνηση εκ νέου, διαφορετικά οδηγούμαστε σε πλήρη αποδιοργάνωση της παιδείας στον τόπο μας και σε μια αναίτια κοινωνική αναστάτωση.
Η κοροϊδία και ο εμπαιγμός των πολιτών από την κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει.
Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το Υπουργείο Παιδείας τα θέματα των συγχωνεύσεων, χωρίς πρόγραμμα και μελέτη, χωρίς ν’ ακούσει και να λάβει υπ’ όψη τις ομόφωνες αποφάσεις των Δήμων και κυρίως των γονέων και των παιδιών, θα οδηγήσει σε μαρασμό των τοπικών κοινωνιών και σε λάθος δρόμο την εκπαιδευτική διαδικασία.
Οι συγχωνεύσεις των σχολείων εκεί που πρέπει, οφείλουν να είναι αποτέλεσμα κοινής απόφασης των ενδιαφερόμενων και της πολιτείας και όχι αυθαίρετη.
Καλώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να κάνει ουσιαστικό διάλογο και να μην προχωρήσει σε βιαστικές αποφάσεις, οι οποίες θα λειτουργήσουν εις βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και κυρίως εις βάρος των παιδιών και της μόρφωσης τους.
































