*του Ρούλη Κοκελίδη
Είναι ξεκάθαρο πως η χώρα μας βιώνει το οδυνηρό τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική και δημοσιονομική. Είναι κρίση πλέον και πολιτική.
Το πολιτικό σύστημα, ιδιαίτερα του δικομματισμού, καταρρέει. Μέχρι σήμερα κατόρθωσε να επιβιώσει με εκβιασμούς και εκφοβισμούς. Χρησιμοποίησε τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, τα μεγάλα ψέματα.
Για τις πολιτικές και οικονομικές συντεχνίες της εξουσίας, για το κατάντημα της Ελλάδας, οι ευθύνες είναι βασικά των εργαζομένων, της κοινωνίας γενικότερα… Καμία ουσιαστική αυτοκριτική, καμιά συγκεκριμένη συγγνώμη από μέρους της.
Η σημερινή εξουσία έκλεισε τον κύκλο της, είναι πολιτικά αποδυναμωμένη και απομονωμένη.
Χωρίς σχεδιασμό και εθνική στρατηγική η κοινωνία ασφυκτιά, γιατί η οικονομική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού τη βουλιάζει, την υποβαθμίζει. Με τα διάφορα μνημόνια που υπέγραψε η σημερινή εξουσία με κλειστά μάτια, είναι ολοφάνερο ότι ουσιαστική κυβέρνηση είναι οι διάφορες εκφράσεις της τρόϊκας.
Η οικονομική πολιτική που προωθείται μαζί με την πρωτοφανή ύφεση βουλιάζει τη χώρα σε μια ιδιότυπη κρίση και παράλυση. Ο κοινωνικός ιστός αποσυντίθεται μέρα με τη μέρα. Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση των εισοδημάτων δημιουργεί έντονη φτωχοποίηση των εργαζομένων, των μεσοστρωμάτων και ολόκληρη της κοινωνίας.
Υπάρχουν όμως όρια στις θυσίες του λαού μας.
Η κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλεί η αναποτελεσματική εφαρμογή του παλιού και νέου μνημονίου απελευθερώνει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αλλάζουν με δραστικό τρόπο το συσχετισμό δυνάμεων σε πολιτικό επίπεδο.
Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η κοινωνία έχει αποτιμήσει τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια. Οι πολίτες θα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους με πρωτοφανή μαζικότητα, θα «τιμωρήσουν» τις πολιτικές δυνάμεις της μνημονιακής λιτότητας, της υποανάπτυξης και της ανεργίας.
Ο λαός θα είναι ο πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων για ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, για την αναγέννηση του πολιτικού συστήματος. Τα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα του δικομματισμού, έχουν ολοκληρώσει έναν κύκλο ζωής, έχουν μετεξελιχθεί από εκφράσεις της κοινωνίας σε λειτουργικά εξαρτήματα του κράτους και του οικονομικού συστήματος εξουσίας. Έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και έχουν καταστρατηγήσει ακόμα και τη βασική λειτουργία των κομμάτων που είναι η λειτουργία της διαμεσολάβησης και η έκφραση της λαϊκής βούλησης. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η αναξιοπιστία και απαξίωσης της πολιτικής τάξης.
Η δημιουργία της Δημοκρατικής Αριστεράς, μια νέα πολιτική πρωτοβουλία, φιλοδοξεί να καλύψει σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό κενό που υπάρχει, γιατί όπως και στη ζωή η πολιτική απεχθάνεται τα κενά. Βασικός στόχος είναι η μετακίνηση της πολιτικής από τη συντηρητική θέση που βρίσκεται σήμερα προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση.
Η ΔΗΜΑΡ έχει ξεκινήσει την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου. Απευθύνεται στους πολίτες του ευρύτερου δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας, σε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις, σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, που εμπνεύστηκαν από τα οράματα της μεγάλης αλλαγής και βιώνουν σήμερα τη διάψευση των ελπίδων τους.
Στην κρίσιμη περίοδο για το παρόν και το μέλλον η συστράτευση όλων μας με την Δημοκρατική Αριστερά μπορεί να αναθερμάνει την ελπίδα, την αισιοδοξία, για ένα διαφορετικό, δημοκρατικό και παραγωγικό σχέδιο ανάπτυξης της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
*Κείμενο προσχώρησης του Ρούλη Κοκελίδη στη Δημοκρατική Αριστερά.