Μας αξίζουν περισσότερα, στην Πτολεμαϊδα και την Εορδαία

Μία ακόμη χρονιά, στην οποία εναποτέθηκαν πολλές ελπίδες και προσδοκίες για όλους τους κατοίκους στο Δήμο Πτολεμαϊδας και την ευρύτερη περιοχή της Εορδαίας , βρίσκεται προς το τέλος της, φέρνοντας ξανά στο επίκεντρο των συζητήσεων, τα έντονα προβλήματα της καθημερινότητας και των μεγάλων αναπτυξιακών και κοινωνικών ελλειμμάτων μας.
Δυστυχώς, μία ακόμη χρονιά φεύγει, αφήνοντας την ίδια γεύση της απογοήτευσης και του γνωστού πλέον “μία από τα ίδια”, αφού παραμένουν ανοιχτά και σε εκκρεμότητα, όλα σχεδόν τα μεγάλα θέματα στον Δήμο Πτολεμαϊδας.
Το επόμενο έτος του 2010-προς το τέλος του-είναι βέβαια έτος δημοτικών εκλογών και μάλιστα σε ένα νέο τοπίο ελπιδοφόρων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στον χώρο της αυτοδιοίκησης.
Αυτή η εξέλιξη, δίνει σαφώς νέες ελπίδες και προσδοκίες , για μία νέα πορεία που έχει ανάγκη ο τόπος, υπερβαίνοντας τα γνωστά αδιέξοδα του παρελθόντος και την στασιμότητα του παρόντος, μέσα από τολμηρές δημιουργικές συνθέσεις που σέβονται πρώτα απ’ όλα , την ίδια την γνώμη και τις απαιτήσεις της πλειοψηφίας των κατοίκων.
Πέραν των προσωπικών απόψεων και των εκτιμήσεων μου για την ανάγκη ανανέωσης και νέας πορείας στο Δήμο Πτολεμαϊδας και την ευρύτερη περιοχή της Εορδαίας , αυτό που είναι απόλυτα σαφές και το έχω υπογραμμίσει όλα αυτά τα χρόνια με κάθε αφορμή, είναι ότι “η δύναμη κάθε τόπου είναι οι ενεργοί πολίτες της” και αυτό δεν μπορεί να επιβεβαιώνεται μόνο κάθε τέσσερα χρόνια στις δημοτικές εκλογές, αλλά πρέπει να αποδεικνύεται από την δημοτική αρχή συνεχώς και καθόλη την διάρκεια μίας δημοτικής θητείας , κάτι που δυστυχώς δεν συνέβη.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ- ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Όλα αυτά τα χρόνια, βιώνουμε δυστυχώς ως απλοί πολίτες στον τόπο μας:
-Μία “βιομηχανία ανακοινώσεων” για έργα που επτά (7) χρόνια τώρα εξαγγέλονται από την δημοτική αρχή, αλλά “ακόμη…. ψάχνουν” να τα βρουν οι πολίτες της περιοχής μας και
-Μία “ακατάσχετη” δημαρχιακή επιστολογραφία, όπου συνήθως “κατόπιν εορτής” έρχεται να αποδείξει τα “χαμηλά αντανακλαστικά” της δημοτικής αρχής και την μειωμένη της αποτελεσματικότητα,απέναντι στην Πολιτεία, τους θεσμούς και γενικότερα τις υπηρεσίες του κράτους.
Η “εικονική πραγματικότητα” που εδώ και χρόνια επιχειρείται να επιβληθεί με επικοινωνιακό τρόπο στην περιοχή μας, για την υποτιθέμενη “κοσμογονία έργων” που έχουν γίνει, είναι σαφές ότι δεν πείθει ούτε τους ίδιους τους εμπνευστές της, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε, για έναν από τους μεγαλύτερους Δήμους της Δυτ.Μακεδονίας, στον οποίο εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι “χάνονται συνεχώς ευκαιρίες για την ανάπτυξη του”.
-Αλήθεια, τι απέγιναν οι υποσχεθείσες εδώ και 7 χρόνια, 2500 νέες θέσεις εργασίας στο Βιοτεχνικό Πάρκο Πτολεμαϊδας στον χώρο της πρώην ΑΕΒΑΛ, για τις οποίες δεσμεύονταν προεκλογικά ο Δήμαρχος και η δημοτική αρχή, απέναντι στη νέα γενιά;
-Ποια νέα επενδυτικά σχέδια υλοποιήθηκαν και ποια μεγάλα έργα έγιναν στην ευρύτερη περιοχή μας;
-Ποιες σοβαρές και ουσιαστικές παρεμβάσεις έγιναν για την βελτίωση του περιβάλλοντος και την μείωση της ρύπανσης, όταν για παράδειγμα στα τελευταία συνεχή περιβαλλοντικά επεισόδια στην περιοχή, η αντίδραση του Δήμου ήταν… η αποστολή μίας απλής επιστολής διαμαρτυρίας, στον ήδη…παραιτηθέντα Πρόεδρο και Διευθύνων Σύμβουλο της ΔΕΗ κ.Αθανασόπουλο;
-Τέλος , ποιες νέες κοινωνικές υποδομές δημιουργήθηκαν στην περιοχή μας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν άμεσες και πιεστικές ανάγκες χιλιάδων συμπολιτών μας;
Στον “κατάλογο” αυτών των ερωτημάτων θα μπορούσα να προσθέσω πολλά ακόμη, αλλά είναι άχαρο και άκαιρο νομίζω, να θυμίσω τις ανεκπλήρωτες δημοτικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις. Αλλώστε όλα αυτά τα χρόνια, ο υπογράφων το άρθρο αυτό, έχει τοποθετηθεί δημόσια , καλόπιστα και καλοπροαίρετα, με σειρά δεκάδων συγκεκριμένων προτάσεων, σε όλα τα θέματα που απασχόλησαν και συνεχίζουν δυστυχώς να απασχολούν την τοπική μας κοινωνία.
Επειδή τόσα χρόνια λοιπόν, δεν έχω μείνει ούτε αδρανής, ούτε παθητικός δέκτης των όσων αποφασίζονταν και ούτε φυσικά “απλός θεατής” των εξελίξεων στον τόπο μας, δικαιούμαι νομίζω να οραματίζομαι έναν πολύ καλύτερο τόπο και μου επιτρέπετε να ξαναπώ ότι “η Πτολεμαϊδα και η Εορδαία συνολικότερα, αξίζουν πολλά περισσότερα και γι ΄αυτή τη νέα προοπτική καλούμαστε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας”.