Η ανακοίνωση της διάλυσης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης προκάλεσε ένα ακόμη μούδιασμα στον ελληνικό λαό. Οι περί τους 2.700 εργαζόμενοι σ’ αυτήν προέβησαν σε διαμαρτυρίες και ζήτησαν τη συμπαράσταση του λαού στον αγώνα για την ανάκληση της απόφασης για κατάργηση του δημόσιου φορέα ενημέρωσης. Φωνές διαμαρτυρίας κατά της απόφασης ακούστηκαν και από το εξωτερικό, μάλιστα μέσω του διαδικτύου γίνεται συλλογή υπογραφών των αντιτιθεμένων στην απόφαση της κυβέρνησης. Για μία ακόμη φορά φανερώνεται η μεγάλη σύγχυση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.
Η ΕΡΤ είναι δημιούργημα του κομματικού κράτους. Αυτό το κράτος τη στελέχωσε, κατά κανόνα, με τα δικά του παιδιά, εργαζόμενους ή συνεργαζόμενους για την παραγωγή διαφόρων εκπομπών κατά τη διάρκεια της επίπλαστης ευμάρειας. Το κομματικό κράτος εξασφάλισε τα οικονομικά της δια νόμου επιβάλλοντας τέλος στον λαό, το οποίο εισέπραττε κατά τον ασφαλέστερο τρόπο μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, την οποία συν τω χρόνω μετέτρεψε σε εισπρακτικό μηχανισμό παντοίων τελών και φόρων. Ας θυμηθούμε την έντονη αντίθεση της τότε μείζονος αντιπολίτευσης, στελέχη της οποίας είχαν δηλώσει τότε ότι θα κατέβαλαν το αντίτιμο του λογαριασμού της ΔΕΗ χωρίς το τέλος της ΕΡΤ στο ταμείο Παρακαταθηκών και δανείων. Όταν ανήλθε στην εξουσία δεν κατήργησε βέβαια τον νόμο, ο οποίος ήταν βολικός πλέον γι’ αυτήν. Απλά τώρα άρχισαν να «τρώνε» άλλοι!
Ήταν κακό ως μέτρο ο νόμος επιβολής τέλους υπέρ της ΕΡΤ; Ασφαλώς όχι. Το κακό ήταν ότι ο ελληνικός λαός ποτέ δεν έμαθε πόσα εισέπραττε η ΕΡΤ, πού διέθετε και με ποιόν τρόπο τα έσοδά της. Αυτό συνιστά έλλειμμα δημοκρατίας, για το οποίο, όπως και για μύρια άλλα, σπάνια ακούγονταν φωνές διαμαρτυρίας. Οι ιδιώτες αντίπαλοί της μία μόνο φορά κατήγγειλαν την ΕΡΤ για το υπέρογκο ποσό που διέθεσε, προκειμένου να αναλάβει την αποκλειστικότητα μετάδοσης αγώνων ποδοσφαίρου. Κόπτονταν αυτοί υπέρ του λαού; Ασφαλώς όχι. Αλλά και η ΕΡΤ δεν έπρεπε να συντονίζεται στη συχνότητα νάρκωσης του λαού μέσω της ποδοσφαιρομανίας σε καιρό που άρχιζε να μαστίζει η οικονομική κρίση.
Το τοπίο στον χώρο της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας άλλαξε σημαντικά, όταν οι ιδιώτες, έχοντας την αμέριστη στήριξη των κυβερνήσεων, κατάφεραν να σπάσουν το «μονοπώλιο» του κράτους. Ετοιμάστηκε το έδαφος κατάλληλα, ώστε ο λαός να επικροτήσει την μεταβολή ως θετική για τον ίδιο, καθώς θα απολάμβανε πλέον τα αγαθά του «πλουραλισμού»! Η τελευταία λέξη προφερόταν με τρόπο μαγευτικό από πολλούς και όχι οπωσδήποτε αφελείς. Κάποιοι που πονούσαν για τον ασφυκτικό έλεγχο της εκάστοτε κυβέρνησης επί της ΕΡΤ πίστεψαν ότι ο ιδιώτης θα επένδυε στον τομέα των ΜΜΕ για το καλό του λαού και την ψυχή των γονέων του! Τελικά η ιδιωτική τηλεόραση, τα προγράμματα της οποίας, κατά αντικειμενική αξιολόγηση, είναι ρηχότατα και χυδαία κατέκτησε τη συντριπτική μερίδα της τηλεθέασης! Την κατέκτησε εκχυδαΐζοντας τον λαό. Ο πολίτης δεν μετετράπη μόνο σε καταναλωτή, αλλά και παθητικό τηλεθεατή! Ώρες ατέλειωτες σπαταλά στην «κατανάλωση» τηλεοπτικής σαβούρας. Στο διάστημα αυτό οι σταθμοί της ΕΡΤ προσπάθησαν να κρατήσουν τα προγράμματά τους σε επίπεδο αξιοπρέπειας, αλλά αυτό ήταν πλέον μειονέκτημα, απωστικό για την τηλεθέαση. Ασφαλώς και υπήρχαν πολύ αξιόλογες εκπομπές, ιδιαίτερα στην ΕΡΤ 3, γύρω από την παράδοσή μας, τα ήθη και τα έθιμά μας και την πίστη μας, όχι όμως αρκετές. Άλλωστε ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι διοικούντες την ΕΡΤ ήθελαν να δώσουν χρώμα παραδοσιακό στα κρατικά ΜΜΕ. Φυσούσε πλέον ισχυρός ο λίβας του κοσμοπολίτικου διεθνισμού! Κάποτε διευθυντής της ΕΡΑ αποφάσισε να καταργήσει την πρωινή προσευχή από το πρόγραμμα του ραδιοφώνου. Αρκετοί πιστοί διαμαρτυρήθηκαν έντονα! Σήμερα δεν έγινε το ίδιο, ενώ γέροντες, ασθενείς και ανήμποροι δεν θα έχουν πλέον την ευκαιρία να παρακολουθούν ούτε τη θεία Λειτουργία. Για να αντιδράσουμε σημασία έχει και ποιοί ασκούν την εξουσία: Οι «δικοί» μας ή οι «άλλοι»!
Η ΕΡΤ μετετράπη σε ανώνυμη εταιρεία, όπως και πολλές άλλες δημόσιες επιχειρήσεις, όταν οι κυρίαρχοι στη διεθνή σκηνή, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο αφανισμού των κρατών. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ κόπτονται σήμερα ότι προσέφεραν την καλύτερες τόσο ενημέρωση, όσο και ψυχαγωγία. Αυτό είναι αληθές. Δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε ότι έδωσαν και αγώνα για διαφοροποίησή τους από τις κυβερνήσεις, οι οποίες τα τελευταία έτη υπηρετούν το σχέδιο εκποίησης της χώρας και κατάρρευσης του λαού, οικονομικής και ψυχικής. Το κακό το χτυπούσαν όταν συνέβαινε στην άλλη άκρη του πλανήτη! Μπορεί να επέλεγαν αρκετοί πολίτες την ενημέρωσή τους από την ΕΡΤ, καθώς τα δελτία των ιδιωτικών σταθμών έχουν μετατραπεί σε άθλια προπαγάνδα υπέρ των δημίων μας (Ε.Ε. και λοιπούς φορείς της συμφοράς μας), όμως δεν μπορούν οι συντάκτες των δελτίων της ΕΡΤ να αξιώνουν και τίτλους ηρώων. Φυσικά εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποιος υπερασπίστηκε τον υπό κατάρρευση κλάδο του σθεναρά; Οι κυβερνήσεις «παίζοντας» πανέξυπνα το «παιχνίδι» τους κατάφεραν να διχάσουν βαθειά τον λαό: Οι του ιδιωτικού τομέα, που πρώτος δοκιμάστηκε άγρια από την ανεργία, κατά των του δημοσίου. Οι ασθενείς κατά των ιατρών και φαρμακοποιών, οι γονείς κατά των εκπαιδευτικών. Βέβαια κύριος παραμένει ο διχασμός μεταξύ υποστηριζόντων τους «καλούς» πολιτικούς κατά των υποστηριζόντων τους «κακούς»!
Η ΕΡΤ, υπάλληλοι της οποίας εκπέμπουν παράνομα τις τελευταίες ημέρες, λέγεται, ότι έχει σημαντική τηλεθέαση πλέον! Αλλά, γιατί ελληνικέ λαέ, προδομένε και συνάμα υπεύθυνε για την κατάντια σου, αντιδράς τώρα στην απόφαση της κυβέρνησης; Εσύ δεν της έδωσες το κύριο όπλο συντονιζόμενος για να «απολαύσεις» τη σαβούρα των ιδιωτικών σταθμών; Το αθλιότερο όμως είναι ότι σήμερα οι ίδιοι που έθρεψαν την κομματική ΕΡΤ αποφασίζοντας τη διάλυσή της φέρνουν επιχειρήματα, τα οποία αποβαίνουν σε βάρος τους! Αν υπήρξε «φαγοπότι» (και υπήρξε) αυτό δεν έγινε ερήμην των κυβερνήσεων. Αν η ΕΡΤ είχε πλεονάζον προσωπικό αυτό δεν αποτελούσε σπάνια εξαίρεση στις δημόσιες επιχειρήσεις. Όλες, σφιχτά εναγκαλισμένες με το κομματικό κράτος, αποτέλεσαν «πόρνες» εξυπηρέτησης της κομματικής πελατείας! Αν ο λαός έστρεψε την πλάτη του στους σταθμούς της ΕΡΤ, την κύρια ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίες στήριξαν τον εκμαυλισμό του ελληνικού λαού! Ασφαλώς «πονάει κεφάλι», όμως η θεραπεία δεν είναι «κόβει κεφάλι»!
Πολύ φοβούμαι ότι το μέτρο δεν ελήφθη, για να ανακληθεί στη συνέχεια. Αποτελεί ένα από σειρά, που ως στόχο έχει βέβαια την απόλυση υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και τη συρρίκνωση της δραστηριότητας του κράτους, αλλά και άλλο βαθύτερο: Την περαιτέρω δοκιμή της υποταγής του ελληνικού λαού στις αποφάσεις προς εξουδένωσή του. Αλλά τι να κάνει ένας λαός χωρίς ηγέτες; Πότε μεγαλούργησε χωρίς να τον οδηγεί κάποιος αποφασισμένος να χύσει το αίμα του γι’ αυτόν; Και στις συντροφιές μας σιγοψιθυρίζουμε: Ένας ηγέτης μας χρειάζεται! Άμποτε να δώσει ο Θεός να παρουσιαστεί κάποιος, πριν προλάβει το σύστημα να προβάλλει κάποιον από τον ογκούμενο χώρο του ολοκληρωτισμού!
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
