Η επίσπευση της Ε.Ε. να τονώσει την ελάφρυνση του χρέους από το Δ.Ν.Τ. ήταν καταλυτική για όλο τον δημόσιο και οικονομικό βίο της Ελλάδας αφού οι πληττόμενοι αφορούσαν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Είδαμε να απειλείται εμείς ο απλός λαός σε οικονομικό μαράζωμα με συνέπειες την φτώχεια , την εξαθλίωση κάθε έννοιας, κράτους πρόνοιας για συντάξεις, υγεία και μισθοδοσίας. Η τσέπη του μέσου Έλληνα στον απόηχο της οικονομικής κρίσης που ανεγείρει μετασεισμική ακολουθία επιπλέον αβεβαιότητας για την ανάπτυξη της χώρας, συνεχίζει να πλανιέται στην ημερήσια διάταξη όλων των κλαδικών επαγγελμάτων.
Πόσο προσοχή χρειάζεται να δοθεί ότι όσα μέτρα και αν παρθούν θα μας επηρεάσει η κατάρα της ταλαίπωρης χώρας. Ενώ έχουμε εργατικό δυναμικό, τεχνογνωσία και καλές προθέσεις να είμαστε ισάξια ανταγωνιστική οικονομία, οι πόλεμοι που γνωρίσαμε δεν εφησύχασαν τις δυνατότητες μας από την εθνεγερσία και μετά. Είναι ναρκωμένη ακόμα η υποδομή της συμπαράταξης ενός αναπτυξιακού θαύματος για εκβιομηχανοποίηση και προσωπική δημιουργία προόδου του κάθε Έλληνα πολίτη. Υπάρχει εξάρτηση από τα “μηνιάτικα”, τις “παροχές”, τα “βοηθήματα¨ και τις “επιδοτήσεις”, δουλεύοντας όλα αυτά για εξοικονόμηση καταναλωτικών αναγκών. Συντρέχει άνοιγμα για αυτονομία της οικονομίας μας.
Μπορεί το Δ.Ν.Τ. τελικά να καλυφτεί από την Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, αλλά κατευθυντήρια γραμμή αποτελεί ότι είναι ίσως καιρός να συγκριθεί ο φτωχός Έλλην βοηθούμενος από την συγκυρία της κάλυψης του χρέους. Βήμα αποτελεί να παραγραφεί με συναίνεση η οφειλή μας στο ΔΝΤ από την συμπόρευση όλων των εμπλεκόμενων, γιατί χρειάζεται δικαιωματικά κεκτημένα να διεκδικούμε ευκαιρίες αυτές του τύπου να μην περιμένουμε πάντα από ξένους μεσάζοντες όταν. “Ιδού η Ρόδος”. Οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, η υγεία αμφιλέγεται, η ανεργία θα συνεχίζει να καλπάζει. Μια ευκαιρία η βοήθεια της Ε.Ε. να συμπορευτεί από μέρους μας για συνοχή ενεργειών της διαγραφής μας από το εξωτερικό χρέος με αξιοποίηση των πόρων τουλάχιστον σε πρώτη φάση θεμελιωτικά.
ΑΙΓΑΙΑΣ