Του Γιάννη Βλατή
Εκατόν πενήντα τέσσερα χρόνια πριν, σαν σήμερα, εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης διεκδικώντας καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Η ημέρα αυτή, η 8η του Μάρτη, έχει ταυτιστεί με τη γυναικεία αγωνιστικότητα και έχει καθιερωθεί σαν παγκόσμια «ημέρα της γυναίκας».
Η πορεία του γυναικείου κινήματος από το 1857 μέχρι σήμερα έχει αποδείξει ότι οι δίκαιοι αγώνες επιβραβεύονται. Οι κατακτήσεις των γυναικών είναι πολλές, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την θέση τους στις δυτικές κοινωνίες, όπου η ισότητα των δύο φύλων έχει σε μεγάλο βαθμό επιτευχθεί.
Εντούτοις παραμένουν ακόμη αδικημένες στον υπόλοιπο κόσμο, σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και κοινωνικής ένταξης. Σε χώρες του τρίτου κόσμου, η γυναικεία χειραφέτηση και η ισότητα είναι άγνωστες λέξεις, αφού εκεί καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών. Στις χώρες του δυτικού κόσμου οι γυναίκες εξακολουθούν να αμείβονται, κατά μέσο όρο, κατά 17,5% χαμηλότερα από τους άνδρες.
Ο αγώνας των γυναικών δεν έχει τελειώσει. Και για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα πρέπει όλοι να συνδράμουμε. Το σημαντικότατο ζήτημα της πλήρους ισότητας πρέπει να απασχολεί τόσο τις γυναίκες όσο και το σύνολο του πληθυσμού.
Τιμούμε λοιπόν σήμερα κάθε γυναίκα – μητέρα, σύζυγο, εργαζόμενη, αγωνίστρια. Τιμούμε κάθε γυναίκα – στήριγμα της οικογένειας, κάθε γυναίκα που με τη φροντίδα, την υπομονή και την αγάπη της αποδεικνύει καθημερινά τη σπουδαιότητα του πολύπλευρου κοινωνικού της ρόλου.
Και πιο πολύ από κάθε φορά καλούμαστε να παραδειγματιστούμε από τη γυναικεία επιμονή και αγωνιστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και τις σκληρές θυσίες που απαιτούνται.
