Μεγάλες ανατροπές έφερε στη χώρα η νύχτα της Κυριακής. Μέσα σε μια νύχτα, η Μεταπολίτευση έκλεισε τον κύκλο της. Στο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε, νέος πρωταγωνιστής είναι η ψήφος αντίδρασης.
Ο θυμωμένος ελληνικός λαός κατέβηκε στην κάλπη για να καταψηφίσει, και όχι να υπερψηφίσει, και ως αποτέλεσμα εστάλη ένα σαφές μήνυμα για το πως δεν θέλουν οι πολίτες την Ελλάδα του 2012, αλλά όχι για το πως την θέλουν.
Η φωνή της λογικής δεν εισακούσθηκε. Ο κόσμος δικαιολογημένα ξέσπασε, και φώναξε δυνατά στα οικονομικά επιτελεία, ότι το κόστος της κρίσης κατανεμήθηκε άνισα. Εκφράστηκε ένα μεγάλο όχι στην φιλοευρωπαϊκή προσέγγιση των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων και ισχυροποιήθηκε η εναλλακτική – αλλά και αμφισβητούμενη από πολλούς Έλληνες και ξένους – αντιμνημονιακή ευρωπαϊκή προσέγγιση.
Στη μεγάλη μάχη της Κυριακής νικητές ήταν o Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος, από τους οποίους οι πολίτες περιμένουν ανατροπές στο πολιτικό σύστημα. Θύματα της μάχης ήταν οι εκπρόσωποι του Δικομματισμού, οι οποίοι πλήρωσαν την κακοδιαχείρηση που γινόταν στο κράτος εδώ και τριάντα χρόνια.
Όσο αφορά στην κατανομή των εδρών, ο εκλογικός νόμος έπαιξε με τη λογική μας. Είδαμε ότι άλλη μια φορά δεν υπάρχει αναλογικότητα στην εκπροσώπηση των πολιτών, στην μεγάλη πλειοψηφία των εκλογικών περιφερειών. Πρόσωπα απ’ όλες τις παρατάξεις που κέρδισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών στον τόπο τους, έμειναν εκτός Κοινοβουλίου, και ανέδειξαν την διαδικασία της κατανομής των εδρών σε ένα από τα μείζονα θέματα συζήτησης την επόμενη μέρα.
Το καλό είναι πως αυτή η επόμενη μέρα θα επιβάλλει στα ελληνικά κόμματα να αποκτήσουν κουλτούρα συνεργασίας. Το επιβάλλει η ανάγκη για ένα σταθερό πολιτικό περιβάλλον που θα αφήσει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της.