Ένα σύντομο μήνυμα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών

Με αφορμή τη σημερινή μέρα πολλές εκδηλώσεις θα γίνουν, όλοι κάτι θα γράψουμε, όλοι κάτι θα πούμε. Γιατί όλοι έχουμε άποψη. Λύσεις όμως δεν έχουμε, όπως φαίνεται από το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο νομό μας.
Τα στοιχεία είναι τρομακτικά: πάνω από δέκα θάνατοι νέων ανθρώπων τον τελευταίο χρόνο και δεκάδες συλλήψεις για χρήση και διακίνηση με πιο συγκλονιστική αυτή της σύλληψης 16χρονων παιδιών και φοιτητών στο κέντρο της πόλης της Κοζάνης. Και στο παρελθόν έχω γράψει άρθρα, έχω κάνει ερωτήσεις στη Βουλή, έχω διατυπώσει διάφορες προτάσεις:
• πρωτογενή πρόληψη στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• δημιουργία στο Ν. Κοζάνης Κέντρων Απεξάρτησης και Μονάδων Θεραπείας
• επαρκή οργάνωση και αναδιάρθρωση των αστυνομικών τμημάτων της ευρύτερης περιοχής του Νομού Κοζάνης.
Κι όμως κάθε φορά που διατυπώνω μια σκέψη ο προβληματισμός μου γίνεται όλο και μεγαλύτερος, όλο και εντονότερος, γιατί μοιάζει τίποτα να μην είναι αρκετό. Πριν φτάσουμε στο σημείο να προτείνουμε λύσεις για το πρόβλημα των ναρκωτικών, πρέπει να σκεφτούμε τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσουμε σαν κοινωνία, σαν οργανωμένο κράτος για να το προλάβουμε εν τη γενέσει του. Κυρίως πρέπει να δούμε συνολικά τις πολιτικές που θα κάνουν πιο υποφερτό και ακόμα καλύτερο τον κόσμο μας για να μπορέσουν τα παιδιά μας να ζήσουν και να μην επιβιώνουν απλά.
Το έχω δηλώσει επανειλημμένα: το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών δεν είναι έκθεση ιδεών, αλλά υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε να δράσουμε μόνο όταν μπει στο δικό μας σπίτι. Η δημιουργία μίας κοινωνίας ασφάλειας και σιγουριάς είναι προαπαιτούμενο. Και πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για να το κατορθώσουμε και να το εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας.
Ο καθένας μας έχει ευθύνες και πρέπει όλοι κάποια στιγμή να τις αναλάβουμε πριν είναι πολύ αργά.