Μία από τις υψηλότερες βαθμολογίες ανά την Ελλάδα συγκέντρωσε στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις η μαθήτρια θετικής κατεύθυνσης του 1ου Λυκείου Πτολεμαΐδας, Αλεξάνδρα Αρβανιτάκη, από τον Φιλώτα Φλώρινας, καθώς με πέντε 20άρια και ένα 18,1 στην έκθεση συγκέντρωσε 19.824 μόρια!
Πρόκειται για ένα χαρούμενο και «χαλαρό» 18χρονο κορίτσι που έζησε μια φυσιολογική εφηβεία και δεν στερήθηκε τίποτε, αν και υπήρξε αριστούχος σε όλη τη μαθητική της ζωή, που απλά περιμένει τώρα την ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή της στα ΑΕΙ, για να γραφτεί στη σχολή της αρεσκείας της, στην Ιατρική.
Μιλώντας στον «Π» η Αλεξάνδρα αποκάλυψε ότι δεν κατέβαλε μεγάλο κόπο για να έχει αυτές τις υψηλές επιδόσεις στο σχολείο και στις πανελλαδικές αλλά και σε όλη τη σχολική της ζωή διάβαζε με σύστημα, αφού όπως υποστηρίζει, όσο και να διαβάσει κανείς εάν δεν έχει τις βάσεις δεν μπορεί να καλύψει τον χαμένο χρόνο. «Δεν διάβαζα πάρα πολύ, διάβαζα συστηματικά και δεν μου φαινόταν πολύ δύσκολο να γράφω 20 από το γυμνάσιο ακόμα, όπως ακούγεται. Τώρα στις πανελλαδικές δεν ξενυχτούσα. Ξυπνούσα στις 7 το πρωί και διάβαζα -με διαλείμματα, μέχρι τις 9 το βράδυ, οπότε δεν χρειάστηκε να ξενυχτήσω».
Το ευτύχημα, όπως λέει η Αλεξάνδρα, είναι ότι δεν ένοιωσε να στερήθηκε κάτι, είχε τις συνήθεις εφηβικές δραστηριότητες. Πήρε νωρίς (από το γυμνάσιο) πτυχία σε δύο ξένες γλώσσες, έπαιζε χάντμπολ, ασχολήθηκε παλιότερα και με τη μουσική και έβγαινε κανονικά με τις παρέες της. Με τη διαφορά ότι την τελευταία χρονιά περιόρισε λίγο κάποιες από τις δραστηριότητές της.
Η Αλεξάνδρα απηύθυνε ένα «μεγάλο ευχαριστώ προς τους καθηγητές μου για όλα αυτά τα χρόνια που μας βοήθησαν», καθώς όπως λέει χωρίς τη δική τους συμβολή δεν θα είχε καταφέρει να σημειώσει αυτές τις υψηλές επιδόσεις. Το ευχαριστώ απευθύνεται και προς τους παλιούς καθηγητές της στον Φιλώτα όπου φοιτούσε μέχρι και τη Β΄ Λυκείου, όπως όμως η έλλειψη κάποιων καθηγητών σε μαθήματα κατεύθυνσης την ανάγκασε τον Νοέμβριο να αλλάξει σχολείο και να γραφτεί στο 1ο Λύκειο Πτολεμαΐδας. Δεν παραλείπει ωστόσο να ευχαριστήσει και τους γονείς της Δημήτρη και Κατερίνα, γιατί την στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, όπως και στην απόφασή της να αλλάξει σχολείο όντας μαθήτρια της Β΄ Λυκείου.
Και παρά το γεγονός ότι έχει την απαραίτητη βαθμολογία για να μπει στη σχολή της αρεσκείας της και να σπουδάσει Ιατρική, προβληματίζεται και για το μετά: τι θα γίνει δηλαδή όταν τελειώσει, εάν θα είναι εύκολο να κάνει την ειδικότητα που θα επιλέξει και πότε θα μπορέσει να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού, αφού η ανεργία απειλεί πλέον και αυτό το επάγγελμα.
Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ