Στα ιδανικά της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και της Ελευθερίας αφιερώνουμε, ως Σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, την τελετή κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας, που έγινε στο πλαίσιο της πρώτης συνεδρίασης για το νέο έτος, με την ευχή ότι το 2009 θα είναι περισσότερο δημιουργικό και ευεργετικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Μετά την πρόσφατη εκλογική μας διαδικασία και την διευθέτηση της κάθε λεπτομέρειας που είχε να κάνει με αυτή, στο Σωματείο δρομολογούμε πλέον τον προγραμματισμό δράσης μας, με επόμενο βήμα το Γενικό Συμβούλιο που τοποθετείται στα τέλη Φεβρουαρίου.
Σωματειακά Παραρτήματα, Εκτελεστική Επιτροπή και Κεντρική Διοίκηση ξεκινούμε πλέον έναν αγώνα δρόμου, προκειμένου να προλάβουμε όλες τις εξελίξεις που έχουν να κάνουν με τους εργαζόμενους, την Επιχείρηση και την τοπική κοινωνία, με στόχο πάντα την αναπτυξιακή προοπτική ολόκληρης της χώρας.
Στον απόηχο της επίσκεψης του Προέδρου του Δ.Σ. της ΔΕΗ Παναγιώτη Αθανασόπουλου, ως διοίκηση του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ εκφράζουμε την ανησυχία μας για σειρά θεμάτων (λιγνίτες, μονάδες κ.α) και δίνουμε πλέον την μεγάλη μας βαρύτητα στην ανάγκη αλλαγής της συνδικαλιστικής ρότας, ώστε να δυναμωθούν οι διεκδικήσεις και η δυνατότητα επίτευξής τους. Τις αμέσως επόμενες ημέρες το Προεδρείο του συνδικάτου θα έχει σειρά επαφών με στελέχη της Επιχείρησης και όχι μόνο, στην Αθήνα, προκειμένου να υπάρξει άμεση ενημέρωση πάνω σε μία σειρά ζητημάτων που απασχολούν την επικαιρότητα. Επιπροσθέτως η δράση του Συνδικαλιστικού κινήματος φαίνεται να αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον ενόψει του 32ου Τακτικού Προγραμματικού Συμβουλίου της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.
Η κατασκευή των νέων μονάδων, οι προσλήψεις, οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, οι εργολαβίες, το δουλεμπόριο, οι συνθήκες στα ορυχεία και γενικότερα σε όλους τους εργασιακούς χώρους και φυσικά το θέμα του περιβάλλοντος,, παραμένουν τα βασικά ζητήματα για τα οποία ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις προκειμένου να πετύχει θετικές εξελίξεις. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο και γι΄ αυτούς ακριβώς τους λόγους, ξεκινάμε δυναμικές κινητοποιήσεις από την ερχόμενη κιόλας εβδομάδα, καθώς τα όρια ανοχής μας και της ανοχής των εργαζόμενων, σε πολλά ζητήματα, έχουν πλέον ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ.