Τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια οφειλέτες του δημοσίου χρωστούν στην εφορία ποσά μέχρι και 5.000 ευρώ. Πολλοί είναι αυτοί που ανησυχούν καθώς ήδη έχουν παραλάβει «ειδοποιήσεις» από την εφορία για τακτοποίηση των οφειλών υπό την απειλή της επιβολής μέτρων αναγκαστικής είσπραξης.
Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, προκειμένου να αποφευχθούν οι κατασχέσεις εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, θα πρέπει οι οφειλέτες να πληρώνουν έστω και ένα μικρό ποσό κάθε μήνα έναντι των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών ασχέτως αν έχουν ενταχθεί σε ρυθμίσεις χρεών.
Πρόκειται για μια μέθοδο που ακολουθείται ήδη ατύπως από πολλές Δ.Ο.Υ. σε συμφωνία με τους μικροοφειλέτες-φορολογουμένους. Ουσιαστικά οι εφορίες επιθυμούν από τους οφειλέτες να καταβάλλουν κάθε μήνα όποιο ποσό μπορούν για να μειώνουν το υπόλοιπο των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, προκειμένου να μην μπαίνουν στο στόχαστρο των υπηρεσιών είσπραξης και να γλιτώνουν τις διαδικασίες επιβολής κατασχέσεων σε υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών τους, σε μισθούς ή συντάξεις ή ενοίκια ή επιδοτήσεις ή άλλα εισοδήματα που λαμβάνουν ή ακόμη και σε κινητά περιουσιακά στοιχεία τους.
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, οι Δ.Ο.Υ. δεν θα προχωρούν σε κατασχέσεις καταθέσεων, εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων για μικρού ύψους ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, εφόσον οι οφειλέτες ανταποκρίνονται στις ειδοποιήσεις που τους αποστέλλονται για τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων τους, έστω και με μικρές μηνιαίες καταβολές “έναντι”.
Τι ισχύει για τις ρυθμίσεις
Το καθεστώς των «άτυπων» ρυθμίσεων τμηματικής εξόφλησης ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, προβλέπει ότι αν ένας φορολογούμενος δεν είναι σε θέση να ενταχθεί σε κάποια από τις επισήμως νομοθετημένες ρυθμίσεις τμηματικής καταβολής – είτε στην «πάγια ρύθμιση» που προβλέπει την εξόφληση οποιουδήποτε χρέους έως και σε 12 ή 24 μηνιαίες δόσεις, είτε στην ρύθμιση της «τελευταίας ευκαιρίας» που προβλέπει ότι τα παλαιά χρέη τα οποία κατέστησαν ληξιπρόθεσμα μέχρι 31-12-2012 μπορούν να ρυθμιστούν ακόμη και σε 100 δόσεις – μπορεί να δίνει κάθε μήνα κάποιο ποσό «έναντι» των συνολικών οφειλών του και το χρέος του να θεωρείται – έστω και ατύπως – ως ρυθμισμένο. Σε κάθε τέτοια περίπτωση, η Δ.Ο.Υ. δεν προχωρεί στην επιβολή μέτρων αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος του οφειλέτη, αφού αυτός θεωρείται ότι εξυπηρετεί το χρέος του.
Η «άτυπη» αυτή ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών βασίζεται σε ένα γενικευμένο κανόνα ο οποίος προβλέπει ότι η Εφορία μπορεί να θεωρεί μια οφειλή τακτοποιημένη ακόμη κι αν αυτή δεν έχει υπαχθεί επισήμως σε κάποια από τις ισχύουσες ρυθμίσεις, εφόσον ο φορολογούμενος συμφωνήσει να καταβάλλει κάθε μήνα ένα ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 2%-3% του συνολικού οφειλόμενου ποσού, ώστε το εναπομείναν κάθε μήνα υπόλοιπο να μειώνεται. Με αυτό το δεδομένο, μπορεί κανείς να μιλήσει ευθέως για μια «άτυπη» διαδικασία ρύθμισης η οποία δίδει τη δυνατότητα σε οικονομικά αδύναμους πολίτες να ρυθμίζουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς το Δημόσιο, χωρίς καμία γραφειοκρατική διαδικασία υποβολής δικαιολογητικών και αιτήσεων, συμφωνώντας την τμηματική εξόφλησή τους σε 33 έως και 50 μηνιαίες δόσεις (33 αν πληρώνουν κάθε μήνα το 3% της συνολικής οφειλής και 50 εάν πληρώνουν το 2%).