Η μέρα Πέμπτη 9 Απριλίου που είναι σήμερα 2009, και προ-παραμονή του Λαζάρου, μου θύμισε την Πέμπτη 9 Απριλίου 1941, που η Κοζάνη Βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς.
Πέρασαν από τότε 68 χρόνια και συνέπεσε φέτος να είναι η ίδια μέρα (Πέμπτη) και προ-παραμονή του Λαζάρου, όπως ήταν τότε τον Απρίλιο του 1941, που το απόγευμα δέχτηκε τον Βομβαρδισμό η Κοζάνη από τα πολεμικά αεροπλάνα τύπου Στούκας που διέθεταν οι Γερμανοί.
Η Κοζάνη μετά τη λήξει του συναγερμού, ήταν συγκλονισμένη, και οι Κοζανίτες άρον, άρον άδειαζαν την πόλη μετακινούμενοι με τις οικογένειές τους και με ότι μέσο είχαν, άλογα, γαϊδουράκια, κάρα, χαμάλες, αυτοκίνητα μικρά, οι περισσότεροι όμως βάδιζαν με τα πόδια, πηγαίνοντας στα γύρω χωριά, για να προ-φυλαχτούν, φοβούμενοι ότι θα επαναληφθεί ο βομβαρδισμός την επομένη. Η εικόνα εκείνη της διαφυγής, γιατί και η οικογένειά μου είχε πάει στο χωριό Ροδιανή. Έχει μείνει αναλλοίωτη στα παιδικά μου μάτια.
Τον βομβαρδισμό τον περιγράφω στο βιβλίο μου «Κοζανίτικες Διαδρομές» που εκδόθηκε το 2008, παρουσιάζοντας γεγονότα και στοιχεία που προκάλεσε ο βομβαρδισμός. Δηλαδή, πόσες βόμβες έπεσαν, που έπεσαν, ποίοι σκοτώθηκαν κλπ. και τη διαφυγή των Κοζανιτών το βράδυ εκείνο. Τονίζοντας παράλληλα και την προστασία που είχε η Κοζάνη από τον Πολιούχου μας, τον παππού μας Αϊ-Νικόλα, την ημέρα εκείνη.
Με την ευκαιρία που συμπληρώνονται 68 χρόνια, και που συμπίπτουν οι μέρες και η ημερομηνία, προτείνω στον προϊστάμενο του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, Αιδεσιμολογιώτατο π. Δημήτριο, να ψαλθεί η προσήκουσα ευχαριστήρια ευχή προς τον Παππού μας Αϊ-Νικόλα σε ανάμνηση της μαύρης εκείνης ημέρας.
Γιάννης Κορκάς