Της Χριστιάννας Λούπα*
loupachr@otenet.gr
Ο επιθεωρητής Ζακ Κλουζό βάζει κατά λάθος φωτιά στο γραφείο του αρχηγού της γαλλικής αστυνομίας. Ο αστυνόμος Σαΐνης ποτέ δεν μπορεί να ανοίξει την καπαρντίνα του όταν χρειάζεται κι όταν ψάχνει ψιλά για εισιτήριο, βγάζει μπαζούκας! Ο επιθεωρητής Φρανκ Ντρέμπιν, στην προσπάθειά του να σώσει τη βασίλισσα της Αγγλίας από δολοφονική επίθεση εναντίον της, καταφέρνει να την ξαπλώσει σε ένα τραπέζι συνόδου με τα πόδια ανοιχτά και τον ίδιο από πάνω της και τέλος, δόκιμοι και εκπαιδευτές είναι τρελοί για δέσιμο στην χοντροκομμένη Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή.
Αν νομίζετε πάντως ότι οι μεγάλες γκάφες των αστυνομικών συμβαίνουν μόνο στη μεγάλη οθόνη, αυταπατάσθε. Δυστυχώς οι «πατάτες» αποτελούν πλέον κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας της Ελληνικής Αστυνομίας και – αλίμονο! – κάθε άλλο παρά γέλια μπορούν να προκαλέσουν.
Πράγματι, η θεία του εικοσιεπτάχρονου, που πήγε στο Τμήμα Αιγάλεω για να πληροφορηθεί τις εξελίξεις της έρευνας για την εξαφάνιση του ανιψιού της δεν ήταν πρωταγωνίστρια καμιάς φαρσοκωμωδίας, αλλά μια πικραμένη γυναίκα, που ήλπιζε ακόμα ότι θα βρεθεί το αγαπημένο της πρόσωπο, ενώ εκείνο είχε ήδη ταφεί ως «αγνώστων στοιχείων» πριν πέντε χρόνια!
Όσο απίστευτο και μακάβριο κι αν φαίνεται το νέο κατόρθωμα της ΕΛ.ΑΣ. ωστόσο, το άτυχο παλικάρι βρέθηκε νεκρό σε άλλη περιοχή από εκείνη που είχε δηλωθεί η εξαφάνιση, το ένα Τμήμα υποτίθεται ότι ειδοποίησε το άλλο, κανείς όμως δεν σκέφτηκε ή δεν μπήκε στον κόπο να ειδοποιήσει τους συγγενείς. IQ ραδικιού ή δημοσιοϋπαλληλική ραστώνη; Ίσως με την ολοκλήρωση της ΕΔΕ καταλάβουμε κάποτε.
Πράγματι, τα αστυνομικά χρονικά βρίθουν κωμικοτραγικών γκαφών, με αποκορύφωμα την προσγείωση ελικοπτέρου στο προαύλιο του Κορυδαλλού το 2006 για να παραλάβει ανενόχλητα τον δραπέτη Παλαιοκώστα, την επιχείρηση στα Ζωνιανά όπου το πρώτο τζιπ από το κομβόι έχασε το δρόμο, τα άλλα το ακολούθησαν και τελικά βρέθηκαν όλα μαζί σε αδιέξοδο να δέχονται καταιγισμό σφαιρών ή την απίστευτη απόδραση του Πάσαρη από το Γενικό Κρατικό, όπου φυλασσόταν από άοπλους άνδρες! Και ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε το μεγάλο φιάσκο της οδού Λουίζης Ριανκούρ το 1992 με τον περουκοφόρο τρομοκράτη, που έγινε… Λούης, όπου δεν πρωταγωνιστούσε ο Λουί Ντε Φινές, αλλά ο αστυνόμος Μαρουλέας!
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και περιστατικά όπως εκείνο με τον αδίστακτο Σορίν Ματέϊ το 1998, που στοίχησε τη ζωή μιας άτυχης κοπέλας, της Αμαλίας Γκινάκη, λόγω της βεβαιότητας της αστυνομίας ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη ή το πρόσφατο θλιβερό περιστατικό με θύμα τον οδηγό λεωφορείου όπου ο τοξικομανής χωρίς χειροπέδες άρπαξε το αδέσποτο περίστροφο του αστυνομικού και το αυτοκίνητο της ασφάλειας που είχε τα κλειδιά επάνω, ενώ η τηλεφωνήτρια της Αστυνομίας ζητούσε από την απελπισμένη όμηρο να ξανακαλέσει με τον σωστό κωδικό!
Τελικά δεν ξέρει τι να ευχηθεί κανείς: Να μας προστατεύει ο Θεός από τους εγκληματίες ή από τη γραφική Ελληνική Αστυνομία, που με την ανικανότητά της μπορεί να γίνει πιο επικίνδυνη; Άλλωστε φαίνεται πως για ένα μόνο πράγμα μπορεί η ΕΛ.ΑΣ. να δικαιολογήσει τους μισθούς της: Για τη φρούρηση των υψηλά ιστάμενων προσώπων.
Κι άσε τον κοσμάκη να καίγεται!
*Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή» και «Στους δρόμους του πεπρωμένου»
