Μία πολύ παράξενη ερώτηση – καταγγελία ακούστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αμυνταίου. Η αντιπολίτευση ρώτησε τον Δήμαρχο Αμυνταίου γιατί και με τι χρήματα μοιράζονται κάρβουνα και καυσόξυλα σε δημότες του Αμυνταίου που δυσκολεύονται να «βγάλουν πέρα» το χειμώνα.
Η απάντηση του Δημάρχου κ. Ιωσηφίδη δεν σήκωνε καμιά άλλη συζήτηση: «τα πληρώνω από την τσέπη μου».
Το εκπληκτικό είναι ότι ο συγκεκριμένος Δημοτικός Σύμβουλος της μειοψηφίας που έθεσε την ερώτηση αντί να υποδεχτεί με σεβασμό την απάντηση του Δημάρχου, όπως αξίζει σε μία τέτοια προσπάθεια, προσπάθησε να τον λοιδορήσει. Βλέπετε είναι η προεκλογική περίοδος που δεν αφήνει περιθώρια για παραδοχή της προσφοράς του αντιπάλου στο κοινωνικό σύνολο.
Το όμως έχει συμβεί;
Μάθαμε ότι ο Δήμαρχος με προσωπικά του έξοδα αγόρασε και μοίρασε σε φτωχούς συνδημότες του περίπου 3.000 τόνους κάρβουνο και 300 τόνους ξύλα. Τα υλικά αυτά αντιστοιχούν σε ένα σεβαστό ποσό, που διέθεσε ο κ. Ιωσηφίδης από την τσέπη του για τη θέρμανση πολλών συνδημοτών του.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι μας που δυσκολεύονται να θερμάνουν τα σπίτια τους, γιατί η κρίση και η ανεργία έχουν χτυπήσει ανελέητα την περιοχή μας. Το να ζεστάνεις τα σπίτια πολλών δεκάδων συνανθρώπων σου – στους δύσκολους καιρούς που ζούμε – είναι σίγουρα μία πράξη αλληλεγγύης. Μία πράξη που αξίζει τον σεβασμό όλων μας, ανεξάρτητα εάν τον υποστηρίζουμε πολιτικά ή όχι.
Βέβαια, η συζήτηση έγινε σε ότι αφορά τα κίνητρα του Δημάρχου, που ουσιαστικά η αντιπολίτευση τον κατηγόρησε ότι προμηθεύοντας με καύσιμα τόσους συνδημότες του, ουσιαστικά τους δεσμεύει να τον υποστηρίξουν στις δημοτικές εκλογές.
Οι ίδιοι θα προτιμούσαν αυτές οι δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες, σπίτια να έμεναν παγωμένα, όπως έχουν μείνει παγωμένα τα όνειρα των Ελλήνων για ένα καλύτερο αύριο!
Επειδή όλοι μας ζούμε καθημερινά δράματα γύρω μας, θέλω να το φωνάξω δυνατά: μακάρι να είχαμε άλλους δέκα τέτοιους κι ας μπερδευόμασταν ποιον να πρωτοψηφίσουμε.
Για την ώρα, δυστυχώς, έχουμε πολλούς από τους άλλους, που κάνουν εύκολη κριτική, που ασκούν πολιτική με φωνές και κυρίως που προτιμούν να παίρνουν από την κοινωνία αντί να της προσφέρουν τώρα που έχει ανάγκη.
Σούλα Σπανδωνίδου
