Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ στην πώληση της ΛΑΡΚΟ, εξέφρασε σε συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε χτες, ο Αντώνης Τσάκωνας, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του κόμματος.
Το στέλεχος του κόμματος, αναφέρθηκε διεξοδικά στη σημαντικότητα της ΛΑΡΚΟ τόσο για την περιοχή, με τις δραστηριότητες που έχει στα Σέρβια και στην Ιεροπηγή Καστοριάς, όσο και στη στρατηγική σημασία που έχει η βιομηχανική μονάδα για την ελληνική οικονομία. Παρουσιάζοντας την πραγματικότητα για τη ΛΑΡΚΟ, υπογράμμισε:
Η ΛΑΡΚΟ είναι ένα συγκρότημα που κατέχει μονοπωλιακά τα κοιτάσματα νικελίου της χώρας. Βρίσκεται στην πρώτη θέση παραγωγής νικελίου στην Ευρώπη και μεταξύ των 5 πρώτων παγκοσμίως. Εκτός από το νικέλιο παράγει λιγνίτη σκουριά και άλλα αδρανή υλικά.
Μόνο τα κοιτάσματα νικελίου που διαθέτει φτάνουν τα 20 δις δολάρια με τις πλέον μετριοπαθείς εκτιμήσεις. Στη Δυτική Μακεδονία δραστηριοποιείται με το ορυχείο νικελίου στην Ιεροπηγή Καστοριάς και το λιγνιτορυχείο Σερβίων.
Η ΛΑΡΚΟ έχει εξασφαλισμένη παραγωγή και διάθεση 18.500 τόνων νικελίου το χρόνο. Οι πωλήσεις νικελίου το 2012 ήταν 19.000 τόνοι και ο κύκλος εργασιών της πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια. Μοναδική στον τομέα εξαγωγών, της προσέλκυσης συναλλάγματος, της εξασφαλισμένης μόνιμης εργασίας. Πολύ δε περισσότερο είναι ένα σύμπλεγμα επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με τεράστιες δυνατότητες να τροφοδοτεί άλλους κλάδους της βιομηχανικής παραγωγής και μεταποίησης. Να συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας. Το νικέλιο είναι βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και ένα εξαιρετικά χρήσιμο μέταλλο.
Η ΛΑΡΚΟ έχει δοκιμαστεί και με τα δυο μοντέλα καπιταλιστικής διαχείρισης, και ως ιδιωτική επιχείρηση με ιδιοκτήτη τον Μποδοσάκη και ως κρατική επιχείρηση μετά τη δεκαετία του 1980. Η εταιρία είτε επί ημερών Μποδοσάκη – μέχρι που την εγκατέλειψε για να επενδύσει σε πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις – είτε με την κρατικοποίησή της παρήγαγε κέρδη και τεράστιο πλούτο για το κεφάλαιο και τους μονοπωλιακούς ομίλους που ποτέ δεν καρπώθηκαν οι εργαζόμενοι.
Οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όπως και οι προηγούμενες ποτέ δεν ιεράρχησαν ως προτεραιότητα την κάλυψη των αναγκών του λαού, την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε ανοξείδωτο χάλυβα, άλλων προϊόντων νικελίου (πολεμική βιομηχανία, οικιακές, βιομηχανικές συσκευές, μπαταρίες κλπ) για να αξιοποιήσουν σε αυτή την κατεύθυνση τη ΛΑΡΚΟ. Αντίθετα είτε όταν την κρατικοποίησαν, είτε με τις μεθοδεύσεις για ιδιωτικοποίηση της, ενδιαφέρονται μόνο για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτές είναι αιτίες και τα χάλια που κατάντησαν έτσι μια από τις πιο δυναμικές εταιρίες της χώρας.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παρασυρθούν και από τις μεγαλοστομίες του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου σε ημερίδα που έγινε το Δεκέμβρη του 2012, με θέμα την ΛΑΡΚΟ, υπέγραψε και ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και τα άλλα κόμματα, το ψήφισμα που προέβλεπε το σπάσιμο της επιχείρησης σε πολλά κομμάτια, σύμφωνα με τις επιλογές του κεφαλαίου και της ΕΕ στις οποίες υποκλίνεται. Ακόμα και σήμερα υποκριτικά μιλάει για ξεπούλημα και διατήρηση των θέσεων εργασίας, παραβλέποντας την ουσία του ζητήματος, ανάπτυξη για ποιον; Όταν αποθεώνει την υγιή επιχειρηματικότητα.
Η ΛΑΡΚΟ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει διαχρονικά ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να υπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Έχει καταστροφικές συνέπειες για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.
Τα σενάρια και επίθεση κατά πάντων
Με τα διάφορα σενάρια που αναπτύσσονται σήμερα μεταξύ των κομμάτων της κυβέρνησης και της τρόικα, των άλλων πολιτικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, (ιδιωτικοποίηση, κλείσιμο, χωρισμός σε καλή και κακή ΛΑΡΚΟ, καλύτερη διαχείριση και εξυγίανση κλπ) τίποτα καλό δεν πρόκειται να προκύψει για το λαό και τους εργαζόμενους. Όλοι όσοι προβάλουν αυτά τα σενάρια θέλουν να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους, το λαό, στη λογική της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Διαπαιδαγωγούν τους εργαζόμενους όλοι μαζί (τρόικα, κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ, τα άλλα κόμματα, οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές) να ταυτίζουν τα συμφέροντα τους με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, στη λογική του μικρότερου κακού, που οδηγεί τους εργαζόμενους στην υποταγή και την μοιρολατρία διαρκώς στα χειρότερα τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Οι τοπικοί παράγοντες οι βουλευτές του νομού που έδωσαν το παρόν υποτίθεται στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στις κινητοποιήσεις τους στην Κοζάνη (Κουκουλόπουλος, Ουζουνίδου, Μακρή) όπως και ο δήμαρχος Σερβίων είναι συνεπείς υποστηρικτές της ανταγωνιστικότητας των επιλογών του κεφαλαίου και της ΕΕ. Είναι αυτή που μεθοδεύουν πως θα περάσουν οι επιλογές τους, οι οδηγίες και εντολές της ΕΕ στη χώρα μας.
Κοροϊδεύουν στην κυριολεξία τους εργαζόμενους ότι τάχα θα διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας και τις δραστηριότητες στην περιοχή μας. Κανένας ιδιώτης. Καμία καπιταλιστική διαχείριση δεν μπορεί να εγγυηθεί τη διασφάλιση θέσεων εργασίας, δουλειά με δικαιώματα, γιατί πριν από όλα και πάνω από όλα βάζουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτό ΣΕΒ, ΕΕ, ΔΝΤ, πιέζουν για πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, να απολυθούν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ χωρίς ή με μειωμένη αποζημίωση.
Είναι απάτη ότι με το διάλογο και τη διαπραγμάτευση μπορούν να βρεθούν λύσεις που θα συμφέρουν τους εργαζόμενους. Καμία δίκαια διαπραγμάτευση, καμία ανάπτυξη που υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί να γίνει με τους καπιταλιστές, την άρχουσα τάξη, όταν τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα δικά τους χέρια, μαζί με την εξουσία και τους μηχανισμούς της, με τη συμμετοχή της χώρας στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.
Κανένα μα κανένα σενάριο από αυτά που προβάλλονται από την τρόικα, την κυβέρνηση, τα αντιμνημονιακά κόμματα δεν πρέπει να ικανοποιούν τους εργαζόμενους. Γιατί το λέμε αυτό; Σήμερα έχουμε συσσωρευμένη πείρα πως χρησιμοποίησαν τη ΛΑΡΚΟ τα προηγούμενα χρόνια οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις τους. Οι εργαζόμενοι στην περιοχή μας έχουν τεράστια πείρα από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τις καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και την περιοχή.
Τα ίδια μας έλεγαν και τότε, τα ίδια μας λένε και τώρα για τη ΛΑΡΚΟ. Με λίγα λόγια θέλουν να παγιδεύσουν τον εργατόκοσμο, τα λαϊκά στρώματα, να παλεύουν κάτω από ξένες σημαίες υποταγμένοι στις επιλογές του κεφαλαίου, κάτω από τις σημαίες των μονοπωλίων. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν καμία δουλειά στο κάλεσμα «όλοι μαζί με την ΕΕ, τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες». Δεν έχουν κανένα συμφέρον να πολεμάνε με το στρατόπεδο των εκμεταλλευτών τους.
Η πρόταση του ΚΚΕ
Όλοι μαζί εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι, εργαζόμενοι στον κλάδο του μετάλλου, εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, (αυτοαπασχολούμενοι, «συνεργάτες», αυτοκινητιστές) έχουν συμφέρον, να συσπειρωθούν με το ταξικό κίνημα, για την τάξη τους, για την οικογένεια τους, για το λαό. Να ενωθούν και να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ. Να ενισχύσουν και να δυναμώσουν το Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και όχι για την εναλλαγή κυβερνήσεων διαχείρισης του καπιταλισμού. Ανάγκη και ρεαλισμός για μια φιλολαϊκή πολιτική είναι σήμερα η αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Με την εργατική τάξη και το λαό στην εξουσία, με συγκεντρωμένα τα μέσα παραγωγής κρατική, κοινωνική ιδιοκτησία, με αποδέσμευση από την ΕΕ και κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό που θα υπηρετεί την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών υπάρχει δυνατότητα:
α) Η ΛΑΡΚΟ με βάση τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας, μπορεί να στηρίζει αυτοτελώς την ανάπτυξη της, ανεβάζοντας την παραγωγικότητα της, εξασφαλίζοντας εργασιακά δικαιώματα, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, προστασία του περιβάλλοντος. Να αναπτύξει την εξορυκτική της δραστηριότητα σε μεταλλευτικά προϊόντα.
β) Μπορεί να γίνει πυλώνας στήριξης της μεταλλευτικής βιομηχανίας, της παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, να τροφοδοτήσει με εγχώριες πρώτες ύλες τη βιομηχανική παραγωγή και τη μεταποίηση.
γ) Με βάση αυτές τις υποδομές σε πρώτες ύλες, μπορούν να στηριχθούν και να αναπτυχθούν οι κλάδοι της αμυντικής βιομηχανίας, της ναυπηγικής βιομηχανίας, των κατασκευών, της μεταποίησης, των οικοσκευών και πολλούς άλλους.
Έχουμε τον ορυκτό πλούτο, έχουμε τις υποδομές, έχουμε το υψηλά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, σπουδαίο επιστημονικό δυναμικό (κόντρα στη λογική της ψωροκώσταινας που καλλιεργείται εδώ και χρόνια) η χώρα μας έχει τεράστιες δυνατότητες.
Εκεί βρίσκεται η λύση, σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, των κομμάτων που τα υπηρετούν.
Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα από την πείρα του, να βάλει τέλος στις αυταπάτες. Ή με τα μονοπώλια ή με τους εργάτες. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν στις σημερινές συνθήκες.
Μόνο με αυτή τη ρεαλιστική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο λαός μας μπορεί να πάρει την τύχη του στα χέρια του, για μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις ανάγκες του και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου. Θα αξιοποιεί τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.
Μόνο με αυτή την προοπτική μπορεί το εργατικό ταξικό κίνημα να αναπτύξει την ταξική πάλη για νικηφόρους και αποτελεσματικούς αγώνες σήμερα.
• Να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.
• Να αποτρέψουμε τη συρρίκνωση δραστηριοτήτων.
• Να παρθούν μέτρα για τον εκσυγχρονισμό, την ανάπτυξη και την καθετοποίηση της παραγωγής της. Μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.
• Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας και να μη μειωθούν οι αποδοχές των εργαζομένων.
• Η ΛΑΡΚΟ να μείνει ζωντανή σε αποκλειστικά δημόσιο έλεγχο.
Χ.Β.
