Με συγκίνηση υποδέχθηκε το κοινό της Εορδαίας, Θρακιώτες και μη, το μυθιστόρημα του ξανθιώτη συγγραφέα Μιχάλη Μπουρνατζίδη με τίτλο «Προσευχή για τις Καινούργιες Πατρίδες», που παρουσιάστηκε την Πέμπτη σε εκδήλωση που διοργάνωσε στο πλαίσιο της έκθεσης «Εορδαία 2012» το βιβλιοπωλείο «Ασιανός», σε συνεργασία με τη Θρακική Εστία Εορδαίας και τον εκδοτικό οίκο “Επτάλοφος ΑΒΕΕ”.
Την ιστορική αξία του βιβλίου αυτού, που αναφέρεται στο οδοιπορικό των παππούδων του συγγραφέα από τη Θράκη μέχρι το τέλος του 1922, τόνισε η πρόεδρος του Νομικού Προσώπου του δήμου Εορδαίας (στο οποίο εντάχθηκαν η Δημοτική βιβλιοθήκη και το Δημοτικό Ωδείο Πτολεμαΐδας), Θεοπίστη Κρυσταλλίδου, παρουσιάζοντας το βιογραφικό του κ. Μπουρνατζίδη, επισημαίνοντας ότι «η γνώση των περισσοτέρων, ειδικά στο Νότο (της χώρας μας) για θέματα προσφυγιάς, εξαντλείται σε κάποια στοιχειώδη για τη Σμύρνη και μέχρι εκεί».
Αυτό ήταν άλλωστε και το κίνητρο του κ. Μπουρνατζίδη να ασχοληθεί με τη συγγραφή του βιβλίου του, καθώς θεωρεί ότι έχει σημασία να ξέρουμε τις ρίζες μας και το πώς φθάσαμε μέχρι εδώ, γιατί δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα όπως τα βλέπουμε και τα ζούμε τώρα.
Χρονικό μιας ιστορικής περιόδου, μιας γεωγραφικής περιοχής, μιας ανάστατης πολυπολιτισμικής κοινωνίας που περιγράφεται μέσα από τη ζωή διαφορετικών και διαδοχικών γενεών, χαρακτήρισε το μυθιστόρημα του Μ. Μπουρνατζίδη ο Αναπλ. καθηγητής του Λογοτεχνίας και Παιδικής Λογοτεχνίας της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας Αλέξανδρος Ακριτόπουλος. Σημείωσε ότι η αφήγηση τελειώνει στα 2007, όταν ένας απόγονος, ο Μιχάλης, συγγραφέας και συνδετικός κρίκος των δύο οικογενειών που περιγράφονται στο βιβλίο, ενθυμείται, συγγράφει και κάνει μια «προσευχή» για τις καινούργιες πατρίδες, έχοντας στο μεταξύ μεταδώσει το όλο νόημα αλλά και το δράμα του πρόσφυγα και της προσφυγιάς, μέσα από τα ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν τη μοίρα των λαών της Βαλκανικής, κυρίως της Θράκης, όπου τρεις λαοί, Έλληνες, Βούλγαροι και Τούρκοι, βρέθηκαν στη δίνη του πολέμου ως την τελευταία ώρα, χωρίς να γνωρίζουν το αύριο, το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους.
«Ο ρεαλισμός της αφήγησης του μυθιστορήματος υποστηρίζεται μοναδικά, κυρίως στους διαλόγους, από τη διάλεκτο, από τα Θρακιώτικα που μας προσγειώνουν σε μια καθημερινή πραγματικότητα που, αν και φαίνεται μακρινή, όμως δεν είναι», είπε και τόνισε: «Το οικογενειακό έπος που εμπνεύστηκε και συνέγραψε ο συγγραφέας δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Είναι όμως βέβαιο ότι έγραψε ένα άρτιο ιστορικό μυθιστόρημα μιας εποχής που δεν μας είναι μακρινή, αρκεί κανείς σήμερα να δει τον διπλανό του. Συνέθεσε ένα αφήγημα που συγκινεί τον αναγνώστη για τον βαθύτατο ανθρωπισμό του, που κατορθώνει να δαμάσει τον χαλαστή πόλεμο με την απλότητα, την τιμιότητα και την ανθρωπιά του, να προβάλλει την προκοπή και την ειρήνη με την καταδίκη της μισαλλοδοξίας, μέσα από ένα μάθημα μισού αιώνα ιστορίας που όπως φάνηκε είκοσι χρόνια μετά, το 1940, δεν στάθηκε αρκετό να διδάξει την καταδίκη του πολέμου στους ισχυρούς αλλά και στους αδύνατους της Ευρώπης! Αυτή θαρρώ πως είναι η προσφορά του βιβλίου σε μας τους αναγνώστες. Και δεν είναι καθόλου μικρή…».
Τη συγκίνηση και τον θαυμασμό του προς τον συγγραφέα κατέθεσε και ο πρόεδρος της Θρακικής Εστίας Εορδαίας Λιβέρης Πασχαλίδης, ευχόμενος να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του, δηλώνοντας μάλιστα ότι διαβάζοντας το μυθιστόρημα του κ. Μπουρνατζίδη ήταν σαν να άκουγε τις διηγήσεις των δικών του παππούδων.
Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ
