του παπαδάσκαλου
Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
12-6-2011
ΠΡΟΣ
το Δήμο Σερβίων-Βελβεντού
Σέρβια
Κοιν.: Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης
Βουλευτές Νομού Κοζάνης
Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας
Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης
Δημοτική Κοινότητα Βελβεντού
Τοπική Κοινότητα Καταφυγίου
Με αισθήματα θλιμμένης ικανοποίησης (πώς να μην είναι θλιμμένη, όταν η αφροσύνη του πολέμου αποδεκάτιζε-και συνεχίζει όπου γης-αναρίθμητες ανθρώπινες υπάρξεις), διαβάσαμε στον ημερήσιο τύπο (6-6-2011) για την ιστορική δικαίωση από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας για τα θύματα από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στο Δίστομο τον Ιούνιο του 1944.
Παρόμοιο αποτρόπαιο έγκλημα από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής έγινε και σε πληθυσμούς των τοπικών κοινοτήτων των Πιερίων ορέων, Παλαιογράτσανο, Καταφύγι και Σκούλιαρη το Δεκέμβριο του 1944. Στο πλαίσιο των διαβόητων ‘’αντιποίνων’’ στρατιώτες των γερμανικών στρατευμάτων έκαψαν σπίτια, εκκλησιές και σχολεία και δολοφόνησαν σαράντα έναν (41) ανθρώπους, που δεν είχαν καμιά σχέση με τις επιχειρήσεις των ανταρτών. Οι άνθρωποι αυτοί θανατώθηκαν χωρίς να μάθουν ποτέ το γιατί. Μετά την ολοσχερή καταστροφή των χωριών οι επιζώντες κάτοικοι οδηγήθηκαν σε αναγκαστική εσωτερική ‘’προσφυγοποίηση’’ προς την Πιερία, την Ημαθία, το Βελβεντό, το Πλατανόρεμα. Υπήρξαν όμως άνθρωποι φιλεργατικοί και φιλόπονοι και ανασυντάσσουν προοδευτικά τα χωριά τους. Στο Βελβεντό τον Απρίλιο του ’44 τα κατοχικά στρατεύματα βασάνισαν ανηλεώς και κρέμασαν στο πλατάνι στα ‘’φιγκαταλώνια’’ το νεαρό παλικάρι Στάμκο Κλίγγο.
Στοιχεία για τις πυρπολήσεις και τα θύματα έχω συγκεντρώσει από τους επιζώντες των καταστροφών και τα έχω διαθέσιμα στην Ενορία, ως πρωτογενές ιστορικό υλικό για την εσαεί επιβεβαίωση της ιστορικής αλήθειας, αλλά και για κάθε νόμιμα διεκδικητική παρέμβαση για την ηθική πρωτίστως δικαίωση και κατ’ επέκταση για οποιασδήποτε μορφή αποζημίωσης για το κοινό καλό στους τοπικούς πληθυσμούς και τις κοινότητές τους.
Προτείνω για συντονισμό ενεργειών τα παρακάτω:
α. Ένταξη των τοπικών καταστροφών και απωλειών ανθρώπινης ζωής στο πανελλήνιο πλαίσιο προβολής και ανάλογης διεκδίκησης.
β. Ηθική δικαίωση των επιζώντων με αναγνώριση από το γερμανικό κράτος των πυρπολήσεων και δολοφονιών του ναζιστικού παρελθόντος. Καταδίκη του ναζισμού και του ιμπεριαλισμού.
γ. Προώθηση αιτήματος προς το σημερινό γερμανικό κράτος για υποχρέωσή του στην υλική αποζημίωση των κατεστραμμένων από τα κατοχικά στρατεύματα χωριά των Πιερίων ορέων, αποκλειστικά για την ανάδειξη των τοπικών κοινοτήτων στο πλαίσιο του κοινού ελληνικού πολιτισμού.
δ. Πρόσκληση-επίσκεψη εκπροσώπου του γερμανικού κράτους στα πυρπολημένα χωριά και κατάθεση στεφάνου στην κοινή επιμνημόσυνη δέηση της Ενορίας Αγίου Διονυσίου Βελβεντού (12 Δεκεμβρίου), μέσα σε κλίμα αδελφικής ρωμαίικης συμφιλίωσης και ανυπόκριτης αγάπης.
ε. Ανάδειξη της ελληνικής οικουμενικότητας με τη διασφάλιση και το σεβασμό της ετερότητας μέσα στην οικουμενικότητα των συν-αδελφών λαών και εθνών και των συγκοινωνούντων πολιτισμών, σε αντίθεση με την πολτοποίηση που επιβάλλει στανικά στους λαούς η παγκοσμιοποίηση του ‘’καπιταλισμού της καταστροφής’’.
Στο ανατολικό φιλοκαλικό πνεύμα της καταλλαγής χωράμε όλοι, θύτες και θύματα, μέσα σε μια αλληλοπεριχωρούμενη κοινωνία, που επιδιώκει σταθερά και απαρέγκλιτα το δύσβατο ιστορικό πέρασμά της από την κοινωνία της ‘’χρείας’’, στην κοινωνία του ‘’αληθεύειν’’, στην κοινωνία των σχέσεων, ως άθλημα για ‘’των αθλητών το έκλαμπρον κάλλος’’. (Οίκος, 8ης Ιουνίου).
