Στην εκπομπή LEGGERE με τον Σταύριο Πασπάλη και την Νικολέτα Τσοκαρίδου, φιλοξενήθηκε o συγγραφέας και πρώην βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος.
«Οι συγγραφείς που δεν έχουν το θάρρος να μιλήσουν είναι σαν μια ντροπαλή στριπτιζέζ», είπε εξαρχής, μιλώντας για το θάρρος της γνώμης που ο ίδιος έχει.
Ο κ. Τατσόπουλος δεν παρέλειψε να σχολιάσει το πώς οι άνθρωποι σχολιάζουν μέσω social media, παραμένοντας στην «εποχή του χαλκού», ενώ ερωτηθείς στο κατά πόσο ο ίδιος θέλει να είναι προκλητικός με βάση τα όσα λέει, ο κ. Τατσόπουλος απάντησε πως δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο ανθρώπου που προσέχει τα λόγια του, σε αντίθεση με αυτούς που μιλούν «σιδερωμένα» ώστε να μην έρθουν σε ρήξη με τους ψηφοφόρους τους.
«Έχουμε αρκετά παιδάκια που βλέπουν τον βασιλιά γυμνό. Εγώ είμαι από εκείνα τα πουρόπαιδα που έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ και στα πρωινάδικα. Πολλοί έχουν τις ιδέες μου, απλά εγώ έχω πρόσβαση», είπε σχετικά.
Αναφέρθηκε στα βιβλία του, που εκδόθηκαν σε νεαρή ηλικία (20 ετών), λέγοντας πως βραβεύτηκε σε διαγωνισμό διηγήματος σε ηλικία 15 ετών και έκτοτε είχε μια πορεία στη συγγραφή, γνωρίζοντας παράλληλα σε νεαρή ηλικία ανθρώπους του πνεύματος.
Για τη σχέση του με την πολιτική, σχολίασε πως «δεν ξέρω αν η πολιτική συνεχίζει να ασχολείται μαζί μου». Συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και τη ΝΔ, λέγοντας πως δεν ανήκει σε κανέναν κομματικό σωλήνα, παρά το γεγονός ότι κατέβηκε στις εκλογές με τρία κόμματα, τόνισε πως δεν ανήκει σε κανέναν κομματικό σωλήνα και δηλώνει «κομματικά ανένταχτος».
Ερωτηθείς πως κατέβηκε υποψήφιος με τη ΝΔ παρά το ό,τι είναι άνθρωπος του «ορθού λόγου», απάντησε πως «στην Ελλάδα δεν υπάρχει κόμμα του ορθού λόγου», λέγοντας πως τα ίδια τα κόμματα μεταλλάσσονται. Και ο ΣΥΡΙΖΑ του 6% που κατέληξε στην εξουσία με τους ΑΝΕΛ, μεταλλάχθηκε, υποστήριξε.
Για τη συνεργασία του με τη ΝΔ, απάντησε πως ο Κ. Μητσοτάκης έκανε τότε άνοιγμα προς την κεντροαριστερά, ενώ σήμερα κάνει άνοιγμα προς την άκρα- δεξιά. «Εγώ δεν έχω θέση σε αυτό, να κάνω τον ακροδεξιό στα γεράματα;», είπε δηκτικά.
Μίλησε εκτενώς για τα βιβλία του, όπως την «Καλοσύνη των ξένων», το βιβλίο στο οποίο θίγει το θέμα των υιοθεσιών και δη της υιοθεσίας του και την καλοσύνη που τον υποδέχθηκαν οι θετοί του γονείς, όπως και για τα χρόνια που προηγήθηκαν αλλά και για τον ιδρυματισμό που περιβάλλει τα παιδιά αυτά.
Μίλησε για το βιβλίο του με τίτλο «παιδί του διαβόλου», ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο που έγραψε ένα «παιδί 64 ετών», όπως είπε, λέγοντας πως τον τίτλο τον δανείστηκε από τίτλο της «Ελεύθερης Ώρας», καθώς ο ίδιος δηλώνει άθεος, δεν πιστεύει στον Θεό αλλά ούτε και στον Διάβολο.
Αναφέρθηκε και στη δήλωσή του περί Άγιου Παΐσιου, για τον οποίο είχε πει ότι ήταν ένας άνθρωπος που μιλούσε με τις σαύρες, λέγοντας πως «μπορούμε όλα αυτά να τα λέμε ως παραμύθι αλλά όχι ως ιστορική σειρά. Δεν μπορούμε να ονομάζουμε ιστορική σειρά ένα παραμύθι με τον οποίο ο κεντρικός ήρωας μιλάει με τον Διάβολο, τον Χριστό και τον Παναγία. Αν αυτό είναι ιστορική σειρά να κάψουν τα πτυχία τους οι ιστορικοί…», είπε δεικτικά προσθέτοντας ότι «οι φίλοι μου στην Ευρώπη όταν μάθανε ότι υπάρχει ευρωπαίος πολίτης σε χώρα ευρωπαϊκή στο σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής ένωσης ο οποίος συλλαμβάνεται για αμφισβήτηση πολιτεύματος κόντεψαν να πάθουν ανακοπή απ τα γέλια…».
Δεν άφησε εκτός της κριτικής του τη στάση της εκκλησίας σε μια σειρά θεμάτων, όπως ότι γίνονται λιτανείες για τους σεισμούς, χαρακτηρίζοντάς το «δούλεμα σε μέγιστο βαθμό με τεράστια κέρδη».
