Aποχαιρετιστήριο μήνυμα ανάρτησε στο προφίλ του στο facebook o Γ. Ζαχαριάδης ΤΕΜΟΝΑΕΚ (Αστυνόμος Β’ που αποχωρεί από τις τάξεις της ΕΛΑΣ και αγαπητός δρομέας):
Αγαπητοί φίλοι, σας ενημερώνω ότι ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ την υπηρεσιακή μου πορεία (λίγο νωρίτερα απ’ ότι ήθελα) για καθαρά προσωπικούς λόγους και Αξιών. Τηρώντας τους κανόνες δεοντολογίας δεν γίνονται αναρτήσιμοι.
Μία ακόμη διαδρομή έφτασε στο τέλος της. Μία διαδρομή διαφορετική από αυτές που συνηθίσατε να με βλέπετε, η οποία διήρκεσε αρκετά χρόνια. Μετά από τη Σχολή Αστυφυλάκων, τότε στο Μαρούσι (Λ. Κηφησίας), πήρα το Φ.Π για την Αστυν.Δνση Κοζάνης και με τοποθέτησαν στον Αστυν. Σταθμό Εράτυρας Σιατίστης. Μετά στο Α.Τ Σερβίων Κοζάνης και αργότερα στον Αστυν.Σταθμό Εμπορίου Πτολεμαΐδας. Στη συνέχεια για 3 μήνες στο Α.Τ. Πυθαγορείου Σάμου και στη συνέχεια στο Α.Τ.Αίγινας. Σειρά είχε το Α.Τ. Αγίου Γερμανού στις Πρέσπες και το Α.Τ. Φλώρινας. Ο Αστυν Σταθμός Ποντοκώμης Κοζάνης ήταν η συνέχεια όπου άσκησα τη διοίκηση μέχρι την ίδρυση του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Πτολεμαΐδας όπου τοποθετήθηκα και υπηρέτησα μερικά δύσκολα (τότε) χρόνια. Το Αστυν. Τμήμα Πτολεμαΐδας ήταν ο τελευταίος σταθμός και για πολλά χρόνια πρόσφερα στους συμπολίτες μου τις υπηρεσίες μου πάντα με γνώμονα την εξυπηρέτηση του πολίτη, αγνοώντας πολλές φορές τους απρόσωπους και άψυχους κανονισμούς. Η αναγνώριση από τους πολίτες φαινόταν στα μάτια τους και στο χαμόγελο τους, γιατί “σ’ αούτον τον κόσμον η κακία απομέν’.
Το τραγούδι λέει …”για κάποιον λόγο γίναν όλα…” , (υπάρχει το “Τ.Α.Π” το οποίο όσοι το έζησαν το ξέρουν καλά). Συνεχίζω την πορεία μου από άλλα μονοπάτια έχοντας ήσυχη τη συνείδησή μου, πιστεύοντας ότι τίμησα το ψωμί που έφαγα από την ΕΛ.ΑΣ και φυσικά το Εθνόσημο. Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους για τη συνεργασία και ειδικά όλους τους πρώην Συνοριακούς Φύλακες Πτολεμαΐδας με τους οποίους “ανοίξαμε” το Τ.Δ.Λ Πτολεμαΐδας και ως προϊστάμενος ζήσαμε και μάθαμε πολλά.
Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους μέσα από την καρδιά μου.
Καλή συνέχεια και Τρανόν Υπομονήν.☺
