Πριν λίγες ημέρες η Κυρία Κάγκα, αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών της αντιπολίτευσης σχετικά με το πρόβλημα υποστελέχωσης της παιδιατρικής κλινικής του Μαμάτσειου νοσοκομείου Κοζάνης, παρέθεσε ορισμένα ενδιαφέροντα ….έως σοκαριστικά στοιχεία για την δραστηριότητα των παιδιατρικών τμημάτων των νοσοκομείων Μαμάτσειου Κοζάνης και Μποδοσάκειου Πτολεμαΐδας
Η κάλυψη λοιπόν των τμημάτων αυτών σε μικρούς ασθενείς ήταν από 10 έως 16% για το Μαμάτσειο και 16 έως 19% για το Μποδοσάκειο. Δύο τινά συμβαίνουν, είτε δεν υπάρχουν παιδιά που αρρωσταίνουν στην περιοχή του νομού Κοζάνης, είτε δεν εμπιστεύονται οι γονείς τα συγκεκριμένα τμήματα. Να σημειώσω ότι τα τμήματα αυτά λειτουργούν ανελλιπώς. Επομένως η πολιτεία οφείλει να αναζητήσει τα αίτια αυτού του φαινομένου. Να σημειώσω δε ότι ανάλογα ποσοστά και πολύ χειρότερα υπάρχουν και σε άλλα τμήματα, σε όλα τα Νοσοκομεία της Δυτικής Μακεδονίας, αφού ο Μ.Ο. κάλυψης τους δεν ξεπερνά το 25-30%!!!!!……
Αναρωτήθηκε λοιπόν η Κυρία Υπουργός με την ιδιότητα… μάλλον της Ιατρού, εάν αυτό φαντάζει φυσιολογικό και αν είναι λογικό να συνεχίσουμε έτσι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Με όρους οικονομικούς αυτό λέγεται διασπάθιση δημοσίου χρήματος και αυτό γιατί τα χρήματα που δαπανώνται δεν καταλήγουν στον στόχο που είναι ο/η ασθενής, (αυτό για να προλάβω κάποιους που θα θεωρήσουν ότι είναι περισσότερο ευαίσθητοι και νοιάζονται περισσότερο από κάποιους άλλους για την δημόσια υγεία) και γιατί η Υγεία είναι πανάκριβη για να σπαταλώνται οικονομικοί πόροι. Επίσης δεν είδα την πρόταση των ερωτώντων βουλευτών για την επίλυση του προβλήματος ….εκτός του κλισέ «Υγεία για τον λαό και στελέχωση των νοσοκομείων», στελέχωση νοσοκομείων χωρίς ασθενείς. Εν έτει 2022 το ζητούμενο στη δημόσια υγεία στην Πατρίδα μας παραμένει η λευκή μπλούζα, χωρίς να μας ενδιαφέρει το περιεχόμενό της, σε ένα ΕΣΥ καθόλου ελκυστικό για να μη πω αποκρουστικό, με τις έννοιες αξιολόγηση, αξιοκρατία, λογοδοσία να είναι παντελώς άγνωστες, όπως άλλωστε και σε όλο το δημόσιο. Με την μονιμότητα να είναι το κύριο αίτημα των συνδικαλιστικών ενώσεων ….κατάλοιπο της Σοβιετικής εποχής, μονιμότητας που πλέον δε υφίσταται σε καμία χώρα του βόρειου ημισφαιρίου. Η πλέον συντηρητική, αναχρονιστική , αντιδραστική στάση θα ήταν να μείνουν όλα ως έχουν , καμιά αλλαγή , όταν η κατάσταση είναι πλέον μη διαχειρίσιμη.
Κλείνοντας θα πω ότι δυστυχώς η επίσκεψη του υπουργού υγείας Κυρίου Πλεύρη συνέπεσε ουσιαστικά με προεκλογική περίοδο και κράτησε κλειστά τα χαρτιά του, χαϊδεύοντας αυτιά, λέγοντας ότι δεν θα αλλάξει τίποτα στα δύο νοσοκομεία και θα πορευόμαστε χαρούμενα!!!! Στην επίσκεψη του βέβαια στον Ιατρικό σύλλογο (η πρώτη επίσκεψη υπουργού μετά από 10ετίες στην έδρα του συλλόγου) πιο απελευθερωμένος μίλησε για την ανάγκη ριζικών αλλαγών στην υγεία , δημόσιας και ιδιωτικής. Προσωπικά κρατώ την τελευταία παρατήρηση του, την ανάγκη για ριζικές αλλαγές.
ΥΓ. Λέγοντας σε ασθενή μου ότι βιάζομαι , γιατί υπάρχει επίσκεψη του υπουργού υγείας στον ιατρικό σύλλογο, η φράση του ήταν «να πείτε του υπουργού να δώσει κίνητρα για να έρθουν ΚΑΛΟΙ γιατροί στα νοσοκομεία και να μη φοβόμαστε να τα επισκεφθούμε»…… την απάντηση την αφήνω ανοιχτή για όλους τους εμπλεκόμενους με την υγεία…..
