– Μόνο με δυνατό κόμμα μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την αποδέσμευση της χώρας από την επιτροπεία, οδηγώντας στο δρόμο της ανάπτυξης
Συνέντευξη στον Χρήστο Βήττα
Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον «Π» ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Για τις σχέσεις κόμματος κυβέρνησης υπογραμμίζει ότι ένα αριστερό κόμμα πρέπει να είναι εργαλείο στα χέρια της κοινωνίας. Επιμένει ότι το υπερταμείο δεν σημαίνει εκχώρηση, αλλά αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας. Υποστηρίζει ότι «Μικρή ΔΕΗ» και «πώληση του ΑΔΜΗΕ» ακυρώθηκαν και ότι η ΔΕΗ θα συνεχίσει να αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της περιοχής. Προσθέτει ότι απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό υπάρχει η εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς για ένα πρότυπο αναπτυξιακό πρότυπο. Είπε ακόμη ότι το παράλληλο πρόγραμμα πρέπει να προχωρήσει και για κάθε μέτρο που πλήγωσε και πληγώνει την κοινωνία πρέπει να δημιουργηθεί ένα αντίμετρο που θα την υποστηρίζει.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
-Στις προσυνεδριακές συνελεύσεις συμμετέχει το 55%-60% των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η συμμετοχή και η συμβολή τους στη διαμόρφωση των θέσεων σας ικανοποιεί;
Όντως, η συμμετοχή κινείται στα όρια του 60%. Όμως θα ήταν καλό με την ευκαιρία που μου δίνετε να επισημάνω τα εξής:
- Οι οργανώσεις και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είτε τοπικά είτε πανελλαδικά έχουν στην «πλάτη» τους τα τελευταία χρόνια τέσσερις κεντρικές εκλογικές αναμετρήσεις- εκ των οποίων η μία ήταν τριπλή μάχη εθνικές εκλογές – αυτοδιοικητικές – ευρωκοινοβούλιο) και ένα δημοψήφισμα.
- Επίσης οι οργανώσεις και τα μέλη μας ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων. Από τις πλατείες το κίνημα της αλληλεγγύης, το αντιφασιστικό κίνημα, την υπεράσπιση της κοινωνίας και των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, έδωσαν την ψυχή τους για να υπάρξει η μεγάλη πολιτική αλλαγή που οδήγησε την αριστερά στο τιμόνι της χώρας.
- Καθοριστικό ρόλο επίσης έπαιξαν οι εσωτερικές συγκρούσεις και η διάσταση απόψεων για την ερμηνεία των νέων συνθηκών που οδήγησε στην αποχώρηση από το κόμμα μιας μικρής μερίδας μελών και στελεχών
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στα πλαίσια ενός τόσο «πυκνού χρόνου» να κλήθηκαν τα μέλη ενός αριστερού κόμματος να δώσουν τόσες μάχες. Και όμως αυτά συμμετείχαν με αυταπάρνηση και μαχητικότητα.
Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα σας είναι «όχι δεν μας ικανοποιεί» αλλά θα ήθελα να τονίσω πως η συμμετοχή των μελών και σήμερα και αύριο έχει να κάνει και με την συνειδητοποίηση του ρόλου και της αποστολής τους, με την επίλυση πολιτικών ζητημάτων για την νέα πορεία που πρέπει να χαράξει το κόμμα, όπως επίσης και με την επίλυση οργανωτικών ζητημάτων που θα δώσουν τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ένα μαζικό αριστερό κόμμα.
Κόμμα των μελών και πόλος συσπείρωσης όλης της κοινωνίας.
-Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μαζικοποίηση του κόμματος, καθώς ο αριθμός μελών είναι δυσανάλογα μικρός σε σχέση με την εκλογική επιρροή, ωστόσο ο αριθμός των ηλεκτρονικών εγγραφών είναι μικρός. Που οφείλεται αυτό;
Οι ηλεκτρονικές εγγραφές δίνουν μία δυνατότητα συμμετοχής σε υποψήφια μέλη και κυρίως σε νέους ανθρώπους που έχουν καθημερινή σχέση με το διαδίκτυο.
Από ότι φαίνεται υπάρχει μία κινητικότητα στις ηλεκτρονικές εγγραφές, όμως είναι νωρίς για να υπάρξει ποσοτική και ποιοτική εκτίμηση αυτής της προσπάθειας.
Τελικός αποδέκτης των ηλεκτρονικών εγγραφών είναι οι Οργανώσεις Μελών που θα ενσωματώσουν τα ενδιαφερόμενα μέλη με τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Έρχομαι όμως στο κύριο ερώτημα σας το οποίο μου δίνει την δυνατότητα να κάνω μία μικρή ιστορική αναδρομή.
Η υπερπολιτικοποίηση της μεταπολιτευτικής περιόδου, η έξοδος της χώρας από την εφτάχρονη τυραννία το επιτακτικό αίτημα για πολιτική και κοινωνική αλλαγή, άναψε την φλόγα της ελπίδας οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους και στην πολιτική στράτευση.
Τα αδιέξοδα όμως στον χώρο της αριστεράς, που οφείλονταν κυρίως σε κρίση στρατηγικής και ερμηνείας των βασικών αντιθέσεων στην ελληνική κοινωνία, οδήγησε σταδιακά τα αριστερά κόμματα σε συρρίκνωση και αλυσιδωτές διασπάσεις με αποτέλεσμα την απογοήτευση και την περιθωριοποίηση των μελών τους.
Αντίθετα στο αστικό μπλοκ και κυρίως στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπήρξαν αθρόες υποδοχές εκατοντάδων χιλιάδων μελών στο μέτρο που είχαν μετατραπεί σε γραφεία ευρέσεως εργασίας, πολιτικών εξυπηρετήσεων, διαπλοκής και πολιτικής δύναμης.
Ζούμε σήμερα σε συνθήκες απαξίωσης της πολιτικής και άρνησης του κόσμου για πολιτική στράτευση, κυρίως από τη νεολαία και είναι λογικό αυτό, στο μέτρο που η κατάρρευση των πάλαι ποτέ ισχυρών κομμάτων έφερε στην επιφάνεια την σαπίλα του συστήματος που προσπαθούσαν να οικοδομήσουν.
Εμείς θέλουμε ένα μαζικό κόμμα συνειδητοποιημένων μελών και ξέρουμε ότι ο δρόμος δεν είναι εύκολος, είμαστε αντιμέτωποι με τη δυσπιστία και την άρνηση. Όμως αυτό είναι δυνατόν να ανατραπεί με πολύ σκληρή δουλειά, αλληλεπίδραση με τους πολίτες και την κοινωνία και με την σοβαρή ενασχόλησή μας με τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της.
-Πως βλέπετε τις σχέσεις κόμματος – κυβέρνησης;
Αυτό είναι και ένα από τα κύρια ερωτηματικά του Συνεδρίου μας. Δεν θέλω να αναφερθώ σε παρωχημένα ιδεολογικά σχήματα και θεωρητικές προσεγγίσεις που ξεκινούσαν πάντα με την έκφραση «σε σχέση με…».
Κόμμα και Κυβέρνηση είναι δύο διαφορετικά πεδία που έχουν την δική τους ανάπτυξη και πολιτική στόχευση. Τέμνονται σε ζητήματα στρατηγικών στόχων, πολιτικής ανάπτυξης και συγκρότησης πλειοψηφικών ρευμάτων που δίνουν ώθηση στην κοινωνία, δημιουργούν θετικό πρόσημο γι’ αυτήν και σχεδιάζουν το μέλλον.
Προσωπικά, για να χρησιμοποιήσω ένα απλό σχήμα, θα μπορούσα να πω πως η «κυβέρνηση δεν είναι το μακρύ χέρι του κόμματος ούτε το κόμμα το μακρύ χέρι της κυβέρνησης».
Επίσης μία άλλη σημαντική παράμετρος είναι ότι χωρίς ένα δομημένο κόμμα, ένα «συλλογικό διανοούμενο», δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση.
Για μάς ένα αριστερό κόμμα δεν μπορεί παρά να είναι εργαλείο στα χέρια της κοινωνίας, να φτιάχνει γέφυρες στον κοινωνικό χώρο, να δημιουργεί συμμαχίες και πολιτικό σχέδιο.
Η θέση του κόμματος είναι μέσα στην κοινωνία που είναι ένα ανοιχτό πεδίο ταξικών συγκρούσεων, και σε αυτήν συγκροτούνται οι κοινωνικές συμμαχίες.
Όσο είναι σημαντικό για το κόμμα να δημιουργήσει τους συσχετισμούς και τις ανατροπές στο κοινωνικό πεδίο, άλλο τόσο σημαντικές είναι οι ανατροπές στο θεσμικό πεδίο από την κυβέρνηση.
-Ποιο είναι το διακύβευμα του 2ου συνεδρίου;
Να βγει δυναμωμένο το κόμμα μέσα από αυτή την κορυφαία διαδικασία καθορίζοντας τους στρατηγικούς και πολιτικούς στόχους, με ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο προς όφελος της κοινωνίας και των αναγκών της, στην κατεύθυνση της δίκαιης ανάπτυξης.
Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την αποδέσμευση της χώρας μας από την επιτροπεία, οδηγώντας στο δρόμο της ανάπτυξης και της παραγωγικής της ανασυγκρότησης.
Στόχοι της επόμενης περιόδου επίσης είναι η ισχυρή δημοκρατία το κοινωνικό κράτος και ο διεθνής ρόλος της χώρας μας.
Απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό υπάρχει δρόμος και εναλλακτική πρόταση από την αριστερά, που αντιπαραθέτει την δική της εναλλακτική πρόταση, για ένα αναπτυξιακό πρότυπο, που θα στηρίζεται στην πλήρη και σταθερή εργασία, την αναδιανομή του πλούτου και την προστασία των δημόσιων αγαθών και του περιβάλλοντος. Σε αυτό το αναπτυξιακό πρότυπο, θέση έχουν ένας παραγωγικά αναδιαρθρωμένος δημόσιος τομέας, ο παραγωγικά προσανατολισμένος ιδιωτικός τομέας, καθώς και ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας. Ο δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, περνάει μέσα από αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων, και τη στήριξη της μικρής και μεσαίας επιχείρησης στον πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα, και όχι από την πολιτική που ενισχύει την συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα ισχυρά ολιγοπώλια.
Όσον αφορά το κοινωνικό κράτος, έχουν γίνει πολλά και θα γίνουν ακόμη περισσότερα στην κατεύθυνση της στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των αδικιών που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Το παράλληλο πρόγραμμα θα προχωρήσει και για κάθε μέτρο που πλήγωσε και πληγώνει σήμερα την κοινωνία, πρέπει να δημιουργηθεί ένα αντίμετρο που θα την υποστηρίζει.
Η κοινωνική συνοχή, η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια, η δημοκρατία ήταν και θα είναι οι αξίες μας για την επόμενη περίοδο.
Σημαντικό στοιχείο του συνεδρίου μας θα είναι και η αποτίμηση της προηγούμενης περιόδου, τα λάθη και οι παραλείψεις τόσο της κυβερνητικής πολιτικής όσο και του κόμματος μέσα από μία αυτοκριτική συζήτηση που θα λειτουργήσει απελευθερωτικά και θα βοηθήσει να διορθώσουμε την πορεία μας.
-Ο κόσμος ασφυκτιά και βρίσκεται στα κάγκελα, αφού βλέπει ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς, παρά τα όσα υποσχόταν, περιορίζεται στη διαχείριση των μνημονίων, αντί να προχωρήσει σε ρήξη. Εσείς θεωρείτε ότι το ζητούμενο είναι μία καλύτερη ή χειρότερη διαχείριση ή η ρήξη με τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό που επιβάλει το διευθυντήριο της Ε.Ε. και το ΔΝΤ;
Κανείς μας δεν λέει πως είναι εύκολα τα πράγματα. Υπάρχουν δυσκολίες, ο κόσμος ασφυκτιά και οι επαγγελματικές ομάδες είναι σε αδιέξοδο. Όμως κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν προσπαθούμε να χτίσουμε πάνω στα χαλάσματα, ότι η πολιτική που αναπτύσσουμε δεν έχει κοινωνικό πρόσημο. Όπως και ότι για πρώτη φορά υπάρχει μία ορατή προοπτική για την χώρα και την κοινωνία.
Η υπόλοιπη ερώτηση όπως τίθεται αλλά και η διευρυμένη σημασία της για το ζήτημα της ρήξης, της αποχώρησης από την Ε.Ε. κλπ., έχει απαντηθεί τόσο μέσα στο κόμμα μας, όσο και μέσα στην κοινωνία με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Δεν θέλω να αναφερθώ, για τις τραγικές συνέπειες μιας ολομέτωπης σύγκρουσης και μιας άτακτης οπισθοχώρησης που θα παρέδιδε στις δυνάμεις του χθες την πρώτη κυβέρνηση με κορμό την αριστερά.
Η ιδεολογική αντίληψη που αναφέρεται στην Ευρώπη της ολιγαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, των μονοπωλίων κλπ., δεν μπορούσε να κατανοήσει τον ευρωπαϊκό χώρο σαν ένα πεδίο ταξικών πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων, θέλοντας να οδηγήσει την χώρα μας σε περιχαράκωση, πιστεύοντας πως είχαμε τις δυνάμεις να πάμε σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο.
Έχω ξαναπεί σε δημόσιες δηλώσεις μου, αλλά και στις εσωτερικές συγκρούσεις πέρσι ότι το σχέδιο αυτό και ανιστόρητο είναι και θα εκχωρούσε μια για πάντα την χώρα στον κοινωνικό μεσαίωνα.
Οδηγηθήκαμε σε έναν επώδυνο συμβιβασμό, ναι, πήραμε όμως τη δύναμη από το δημοψήφισμα του Ιουλίου, στραφήκαμε στον ελληνικό λαό και του είπαμε όλη την αλήθεια, παίρνοντας από αυτόν την εξουσιοδότηση να προχωρήσουμε.
Κοιτάξτε όμως κ. Βήττα τι έχει πετύχει αυτή η μικρή χώρα που σήμερα πιά δεν είναι το “μαύρο πρόβατο” της Ευρώπης. Οι ρωγμές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, οδήγησαν σε συσπειρώσεις αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και της ηγεμονίας του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε.. Οι χώρες του Νότου συσπειρώνονται με πρωτοβουλία της χώρας μας απέναντι στη λιτότητα, ζητούν λύση για το προσφυγικό με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης. Η χώρα μας έγινε ο φάρος της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, αγκαλιάζοντας τους ανέστιους δυστυχισμένους ανθρώπους που έπεσαν θύματα του πολέμου.
Τρομάζω και μόνο με την σκέψη πως στη διαχείριση του προσφυγικού θα μπορούσε να είναι ο Βορίδης ή ο Γεωργιάδης.
Υπάρχουν πολλά ιδεολογικά και θεωρητικά ζητήματα που απορρέουν από την ερώτηση σας και θα ήμουν ευτυχής να τα συζητήσουμε με την πρώτη ευκαιρία.
-Ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε δαιμονοποιήσει τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ο ίδιος που σήμερα ως κυβέρνηση εκχωρεί ότι δεν είχαν πουλήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, επιλέγοντας μάλιστα την πρακτική των πολυνομοσχεδίων «σκούπα» χωρίς καμιά συζήτηση. Πως εξηγείται αυτή η αλλαγή θέσης, ειδικά όταν πρόκειται για δημόσια κοινωνικά αγαθά όπως το νερό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) και για στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις;
Δεν αναφέρεται πουθενά στο νόμο ότι ιδιωτικοποιείται η όποια δημόσια επιχείρηση ενταχθεί στο υπερταμείο. Η Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας δεν έχει ως στόχο την αποκρατικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Έχει τη διαχείριση και την αξιοποίησή τους προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, και μάλιστα με σκοπό να χρηματοδοτήσει την επενδυτική πολιτική της χώρας.
Το νέο υπερταμείο λοιπόν δεν έχει αποκλειστικό σκοπό τις ιδιωτικοποιήσεις, Από την πολύπλευρη αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων το 50% θα αποδίδεται στο χρέος και το άλλο 50% στην ανάπτυξη και σε επενδύσεις
Επίσης το Εποπτικό Συμβούλιο του υπερταμείου θα αποτελείται από τρία μέλη που ορίζει η ελληνική κυβέρνηση και δύο από τους θεσμούς και υπάρχει δικαίωμα βέτο στη λήψη αποφάσεων.
Έχει καμιά σχέση αυτό με την παράδοση εθνικής κυριαρχίας, όπως είχαν δρομολογήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις που κατασκεύασαν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας το ΤΑΙΠΕΔ;
Στις δικές μας προθέσεις δεν είναι το ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών αλλά η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
-Ειδικά για τη ΔΕΗ που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ως αντιπολίτευση ότι «δεν πωλείται», βλέπουμε σήμερα να έχει δοθεί ήδη το 17% στο ΤΑΙΠΕΔ και το 34% να πηγαίνει στο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Κοντά σ’ αυτό ανακοινώθηκε η κατασκευή της Μελίτης 2 με συνεταίρους τους Κινέζους…
Σας λέω σαν συνέχεια των προηγουμένων, το σενάριο της «Μικρής ΔΕΗ» και η πώληση του ΑΔΜΗΕ έχουν ακυρωθεί, η δε μεταφορά του 34% της ΔΕΗ στο νέο σχήμα δε σημαίνει ότι θα ιδιωτικοποιηθεί η Επιχείρηση.
Σάς υπενθυμίζω πως οι υπέρμαχοι της πώλησης του ΑΔΜΗΕ ήταν έτοιμοι να τον εκχωρήσουν έναντι πινακίου φακής. Σήμερα αυτοί που κόπτονται και ράπτονται για τη δημόσια περιουσία ήταν αυτοί που την παζάρευαν περιφέροντάς την στις αγορές.
Η ΔΕΗ παραμένει βασικός πυλώνας ανάπτυξης στην περιοχή μας, η οποία παίρνει σήμερα το μεγαλύτερο επενδυτικό πακέτο στην χώρα.
Η Πτολεμαΐδα 5 και η Μελίτη 2 (ΑΗΣ και ορυχεία) αγγίζουν τα 2,4 δις € και καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό τόσο για τις θέσεις εργασίας όσο και για τον κύκλο εργασιών που θα δημιουργηθεί στην αγορά.
Επίσης δημιουργούνται προϋποθέσεις για την αναβάθμιση της λιγνιτικής παραγωγής και την ελαχιστοποίηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, που μαζί με την απόσυρση παλαιών μονάδων θα αυξήσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Η ΔΕΗ θα παραμείνει βασικός πυλώνας ανάπτυξης της περιοχής μας και εγγυάται την επέκταση και το μέλλον των τηλεθερμάνσεων.
Υπάρχει βέβαια πολύς δρόμος ακόμη και πολλοί διεκδικητικοί αγώνες που πρέπει να γίνουν για να πάρει η περιοχή μας αυτά που δικαιούται.
Η ολοκλήρωση των μετεγκαταστάσεων και το ζήτημα των αποκαταστάσεων είναι στην ατζέντα της επόμενης περιόδου.
Πρέπει να ανοίξουμε και είμαστε αποφασισμένοι να ανοίξουμε μία πολύ μεγάλη συζήτηση με όλο το λαό της περιοχής μας, για τη δημιουργία ενός σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης που θα απαντά στο που πηγαίνουμε και τι μέλλον θέλουμε.
