Λίγες εκατοντάδες μέτρα έξω από το χωριό Μαυροπηγή στην Πτολεμαΐδα, υπάρχει ένας συρμάτινος φράχτης που κόβει ξαφνικά στη μέση ένα καταπράσινο χωράφι. Αμέσως μετά τον φράχτη ξεκινά το χάος: ένα απέραντο ορυχείο λιγνίτη, το οποίο εκμεταλλεύεται η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, βαθύ ίσα με 50 μέτρα, απόκοσμο και τόσο αχανές ώστε τα φορτηγά που μεταφέρουν το πολύτιμο «κάρβουνο» να φαίνονται από εδώ πάνω σαν μικρές κουκίδες, που κινούνται στα έγκατα της γης.
«Τον Οκτώβριο του 2001 συνεργεία της ΔΕΗ, που συνοδεύονταν από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, έφτασαν έξω από το χωριό. Μετά από τρεις ημέρες διαδηλώσεων, άρχισε τελικά η διάνοιξη του ορυχείου. Για πρώτη φορά, αυτό συνέβαινε χωρίς να έχει εγκριθεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων» σημειώνει ο κ. Εμαννουήλ. Από τότε βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μακρύς δικαστικός αγώνας με πολλά σκαμπανεβάσματα, ωστόσο η εκμετάλλευση του κοιτάσματος δεν σταμάτησε ποτέ. «Από το καλοκαίρι του 2003 ως τις αρχές του 2006 το ορυχείο της Μαυροπηγής ουσιαστικά λειτουργούσε χωρίς άδεια. Η απάντηση από την τότε κυβέρνηση ήταν ότι αυτό επέβαλαν ‘λόγοι εθνικού συμφέροντος’ καθώς από το συγκεκριμένο ορυχείο παραγόταν το 10% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας’» περιγράφει ο ίδιος.
http://www.vice.com
