Λίγες εκατοντάδες μέτρα έξω από το χωριό Μαυροπηγή στην Πτολεμαΐδα, υπάρχει ένας συρμάτινος φράχτης που κόβει ξαφνικά στη μέση ένα καταπράσινο χωράφι. Αμέσως μετά τον φράχτη ξεκινά το χάος: ένα απέραντο ορυχείο λιγνίτη, το οποίο εκμεταλλεύεται η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, βαθύ ίσα με 50 μέτρα, απόκοσμο και τόσο αχανές ώστε τα φορτηγά που μεταφέρουν το πολύτιμο «κάρβουνο» να φαίνονται από εδώ πάνω σαν μικρές κουκίδες, που κινούνται στα έγκατα της γης.
Ο Τάσος Εμμανουήλ, πρώην πρόεδρος του χωριού και σήμερα επικεφαλής του συλλόγου πληττομένων από τη ΔΕΗ, πιάνει το νήμα από την αρχή. «Το κοίτασμα του λιγνίτη κάτω από τα χωριά της περιοχής ήταν γνωστό ήδη από το 1900. Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε ότι κάτοικοι άνοιγαν γαλαρίες στα ρέματα και έβγαζαν λιγνίτη, με τον οποίο θερμαίνονταν τον χειμώνα. Μάλιστα, λίγο αργότερα κάτοικοι του χωριού οργανώθηκαν επαγγελματικά γύρω από την εξόρυξη, που γινόταν βέβαια με υποτυπώδη μέσα. Η βιομηχανική εκμετάλλευση του λιγνίτη ξεκίνησε πια τη δεκαετία του ΄50, όταν εγκαταστάθηκε στην περιοχή η ΔΕΗ και απαγόρευσε οποιαδήποτε άλλη εξορυκτική δραστηριότητα» περιγράφει ο κ. Εμμανουήλ.
http://www.vice.com
