Στις 26 Απριλίου, ο Εξώστης θα παρουσιάσει την δουλειά έξι κινηματογραφιστών της πόλης στο Local Short Film Festival. Μέχρι τότε, θα παρουσιάζεται η δουλειά τους εδώ μέσω συνεντεύξεων. Στο παρόν άρθρο, γνωρίζουμε τoν Φάνη Τοψαχαλίδη, σκηνοθέτη του Hurting a Pigeon.
Λίγα λόγια για τον Δημιουργό
O Φάνης Τοψαχαλίδης γεννήθηκε και ζει στην Πτολεμαΐδα. Σπούδασε Ηλεκτρονικός(Α.Τ.Ε.Ι.Θ), Σκηνοθεσία (QMU-AMC) και μεταπτυχιακές σπουδές New Media Production (JMU Liverpool). Έχει δημιουργήσει ταινίες μικρού μήκους, θεατρικά σποτ, διαφημιστικά, μουσικά video clip, ενώ έχει συμμετάσχει σε ταινίες άλλων δημιουργών κάνοντας το μοντάζ, διεύθυνση φωτογραφίας, κάμερα και color correction. Οι ταινίες του έχουν ταξιδέψει σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η διαδρομή ενός κηροποιού ανάμεσα στον ορθολογισμό και το παράδοξο. Επιβιώνοντας μέσα σε ένα ακατανόητο σύμπαν όπου ή ανθρώπινη μοίρα παίρνει για τον καθένα το δικό της νόημα. Η εκδίκηση δεν λησμονεί και η λύτρωση πάντα έχει κόστος.
Πως ξεκίνησε η ιδέα για αυτή την ταινία;
Η ιδέα ξεκίνησε από την ανάγκη μου να εκφράσω αυτά που βλέπω και ζώ. Λέξεις όπως η εκδίκηση, η συγχώρεση, ο μηχανικός τρόπος ζωής κ.α. αποτέλεσαν την αφετηρία στην συγκεκριμένη δημιουργία. Προσπάθησα να παντρέψω τον ρομαντισμό με το παράδοξο.
Πόσο καιρό πήρε η δημιουργία της ταινίας και ποια ήταν η βασικότερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε;
Η ταινία ολοκληρώθηκε μέσα σε τέσσερις μήνες. Τα γυρίσματα κράτησαν μια εβδομάδα αλλά χρειάστηκε αρκετός χρόνος στο post-production. Μπορεί να έπαιζα ώρες στο μοντάζ για την αλλαγή ενός καρέ που στην τελική ίσως δεν θα έδινε κάτι το διαφορετικό στο τελικό αποτέλεσμα. Δεν θυμάμαι να αντιμετωπίσαμε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στα γυρίσματα. Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι συνειδητά πορευτήκαμε με βάση την προσαρμογή μας στις όποιες
συνθήκες.
Ποιο είναι το νόημα που θέλετε να περάσετε στους θεατές;
Δεν είναι μια εύκολη ταινία που θα περάσει στον θεατή κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Επιδίωξη μου είναι ο θεατής να μην μείνει μόνο στο “ξεφύλλισμα” της ταινίας αλλά να μπει στην διαδικασία να την αποκωδικοποίησει βγάζοντας τα δικά του νοήματα.
Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία της ταινίας και πως ελπίζετε να συνεχίσει;
Η ταινία προς το παρόν έχει προβληθεί σε φεστιβάλ της Πολωνίας και Ιταλίας. Στην Ελλάδα ξεκίνησε την πορεία της από την Λάρισα (Artfools) ενώ αυτές τις μέρες παίχτηκε στην Αθήνα (AIDFF). Πάραυτα η προβολή στο Local Short Film Festival αποτελεί ιδιαίτερη στιγμή για μένα διότι είναι η πρώτη φορά που προβάλλεται κάποια από τις ταινίες μου στο κοινό της Θεσσαλονίκης.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά σήμερα στη Θεσσαλονίκη; Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά της πόλης;
Παρόλο που ζω στην επαρχία έχω καταλάβει ότι αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το “άθλημα” θα πρέπει να κατέβει προς την Αθήνα. Δεν θέλω να μειώσω τις ευκαιρίες που δίνει η Θεσσαλονίκη αλλά νομίζω ότι η κινηματογραφική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι αρκετά μικρή. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί όμως ένα φυτώριο ταλέντων λόγο των φεστιβάλ και της σχολής κινηματογράφου. Χαριτολογώντας να πω ότι όσες ταινίες έχουν γυριστεί στην επαρχία σε διάρκεια 10 ετών τόσες γυρίζονται σε 1 ακαδημαϊκό έτος μέσα από την σχολή. Αυτή η ποικιλία πιστεύω είναι η μεγάλη προσφορά της πόλης στο να εξελίξει το μέσο και να το πάει ένα βήμα παραπέρα. Προσωπικά θεωρώ την Θεσσαλονίκη ιδανική πόλη σε όλα και την έχω συνδέσει στο υποσυνείδητο μου με μια “μεγάλη” παραγωγή που θα ήθελα να κάνω στο μέλλον.
