Οδύσσεια η προπόνηση καθώς αναγκάζεται να πηγαινοέρχεται κάθε μέρα στο Άργος Ορεστικό, αφού το γήπεδο Σερβίων είναι ακατάλληλο.
Μπήκε στον στίβο σε επίσημες αθλητικές διοργανώσεις το 2006 σε ηλικία μόλις 14 ετών. Σήμερα σε ηλικία 25 ετών μετρά συνεχώς σπουδαίες διακρίσεις σε ελληνικό, βαλκανικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο λόγος για την αθλήτρια – δασκάλα Στέλλα Τζικανούλα, από το Πλατανόρευμα Σερβίων, η οποία μας κάνει περήφανους με τη σημαντική της πορεία, αποδεικνύοντας καθημερινά ότι είναι ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα του επτάθλου στην Ελλάδα.
Το πάθος για τον αθλητισμό και η σκληρή προπόνηση οδηγούν κάθε χρόνο σε νέες επιτυχίες το πολυτάλαντο κορίτσι της εθνικής ομάδας γυναικών στο αγώνισμα του επτάθλου και του Α.Σ. Τιτάν Σερβίων, το οποίο ανεβάζει συνεχώς τον πήχη των στόχων του. Δυστυχώς, σ’ αυτή τη διαδρομή η Στέλλα δεν έχει τη στήριξη της Πολιτείας, αντιθέτως η Πολιτεία και οι αρμόδιοι τοπικοί φορείς είναι αυτοί που παρεμβάλουν τα μεγαλύτερα εμπόδια. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το ακατάλληλο και χωρίς ταρτάν Δημοτικό Στάδιο Σερβίων και να τρέχει για προπόνηση στο Άργος Ορεστικό, υποβάλλοντας τον εαυτό της σε μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς στο βαρύ καθημερινό πρόγραμμα προστίθενται περί τις 2,5 ώρες πήγαινε – έλα. Όμως η ίδια δεν το βάζει κάτω. «Με πικραίνει αυτή η αδιαφορία, αλλά συγχρόνως με πεισμώνει και συνεχίζω μόνη μου με μεγαλύτερο σθένος, γιατί η αγάπη μου για τον αθλητισμό είναι αυτή που μου δίνει δύναμη», δηλώνει στον «Π».
Μετρά διακρίσεις και θέτει υψηλούς στόχους
Αυτή η αγάπη, το πείσμα και η δύναμη είναι που βάζουν τη σφραγίδα τους στους στίβους που αγωνίζεται η Στέλλα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, προσθέτοντας στη συλλογή της νέες διακρίσεις. Το ανερχόμενο ταλέντο του επτάθλου πέτυχε το 2015 επίδοση 5.337 βαθμών, σημειώνοντας νέο ατομικό ρεκόρ, επίδοση που την κατατάσσει ως την 13η Ελληνίδα επταθλήτρια όλων των εποχών. Συμμετείχε στο βαλκανικό πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Πιτέστι της Ρουμανίας το 2015 καθώς και το 2016, καταλαμβάνοντας την 2η θέση, όπως και στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο με την Εθνική Ομάδα Γυναικών που διεξήχθη στη Πορτογαλία το 2014, στην Πολωνία το 2015, καθώς και δύο χρόνια μετά στην Ισπανία καταλαμβάνοντας την 9η θέση. Είναι πανελληνιονίκης από το 2006 και έχει συμμετάσχει μαζί με την εθνική ομάδα σε Ευρωπαϊκά Κύπελλα (Bruno Zauli). Η λαμπρή της πορεία δεν σταματά εδώ. Ανατρέχοντας στην περίοδο 2006 – 2017 και στις αθλητικές διοργανώσεις που συμμετείχε σε Ελλάδα και εξωτερικό, μετρήσαμε 29 διακρίσεις.
Επειδή όμως η αθλήτρια του επτάθλου από το Πλατανόρευμα δεν αρκείται στις μέχρι τώρα διακρίσεις, θέτει συνεχώς νέους στόχους: στοχεύει σε μία πανελλήνια νίκη μέσα στο 2018, επιζητά ένα νέο ατομικό ρεκόρ και προσβλέπει στη συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Βερολίνου. Βεβαίως, η επίτευξη του ορίου που θα της επιτρέψει να συμμετάσχει στην Ολυμπιάδα του Τόκυο το 2020, είναι ο μεγάλος της στόχος.
Μιλώντας για την ταλαιπωρία και τις δυσκολίες της προπόνησης, η 25χρονη αθλήτρια, λέει πως «δεν μπορεί κανείς να κάνει προπόνηση στο γήπεδο Σερβίων. Γι’ αυτό αναγκάζομαι να πηγαίνω κάθε μέρα στο Άργος Ορεστικό. Φορτώνω τον εξοπλισμό της γυμναστικής και τα εμπόδια που χρησιμοποιώ για τα αγωνίσματα σε ένα «βαν» του πατέρα μου και μετακινούμαι καθημερινά εκατοντάδες χιλιόμετρα». Δεδομένου ότι το Αθλητικό Στάδιο Σερβίων ανήκει στο δήμο, η ίδια η αθλήτρια έθεσε πολλές φορές στη δημοτική Αρχή το θέμα της ακαταλληλότητας του γηπέδου, το οποίο δεν διαθέτει ταρτάν, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. «Έχω βαρεθεί να εκφράζω παράπονα. Η απογοήτευση περισσεύει, αλλά προσπαθώ να μη με παίρνει από κάτω. Δεν υπάρχει καμία βοήθεια, πορευόμαστε μόνοι μας. Ούτε από την Πολιτεία έχουμε στήριξη. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε με την δική μας ψυχική δύναμη και με δικά μας έξοδα», υπογράμμισε.
Βάζουν ταρτάν πάνω στο νερό στο Στάδιο Σερβίων!
Να σημειωθεί ότι στο Δημοτικό Στάδιο Σερβίων είχε τοποθετηθεί ταρτάν το 2005 μόνο σε ένα τμήμα 100 μέτρων, αλλά η κατασκευή ήταν κακή και χάλασε. Μετά από χρόνια δημοπρατήθηκε επιτέλους το έργο για την τοποθέτηση νέου ταρτάν, αλλά φαίνεται πως όλα γίνονται «στραβά». Το έργο κόστους 182.000 ευρώ ξεκίνησε τον Ιούνιο 2017, επρόκειτο να τελειώσει τον Δεκέμβριο, αλλά είναι μισό. Ο εργολάβος ξήλωσε το παλιό ταρτάν, έκανε την ασφαλτόστρωση πάνω στην οποία θα πέσει το νέο ταρτάν, αλλά ο διάδρομος σε κάθε βροχή μετατρέπεται σε λίμνη. Όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να στρωθεί ταρτάν μέσα στα νερά, αλλά ουδέποτε παρενέβη η τεχνική υπηρεσία του δήμου να υποχρεώσει τον εργολάβο να ξηλώσει την άσφαλτο και να διορθώσει τις κακοτεχνίες. Κακοτεχνίες μάλλον αναπόφευκτες, αφού η μελέτη προέβλεπε να δοθεί το έργο σε «εξειδικευμένη εταιρία», όμως δόθηκε σε εταιρία που δεν έχει εκτελέσει ούτε ένα παρόμοιο έργο.
Ποια είναι όμως τα συναισθήματα της Στέλλας, όταν εκπροσωπεί την Ελλάδα σε διεθνείς διοργανώσεις και όταν ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών; «Το να εκπροσωπείς τη χώρα σου είναι το πιο όμορφο πράγμα. Το συναίσθημα όταν φοράς το εθνόσημο στο στήθος, είναι απερίγραπτο και πολύ συγκινητικό. Όταν μάλιστα ανεβαίνεις στο βάθρο των νικητών, τότε η χαρά είναι πολύ μεγάλη, γιατί αυτή η νίκη δεν είναι μόνο δική σου, είναι νίκη για την Ελλάδα».
Ο «σούπερ ήρωας» των μαθητών
Όπως προαναφέρθηκε η Στέλλα Τζικανούλα είναι εργαζόμενη αθλήτρια, καθώς ασκεί το επάγγελμα της δασκάλας. Μπήκε στην Παιδαγωγική Σχολή το 2010 με 18.200 μόρια. «Έπρεπε να κάνω ένα επάγγελμα το πρωί για να ανταπεξέρχομαι οικονομικά και να έχω το χρόνο για προπόνηση το απόγευμα. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος. Η επιλογή να γίνω δασκάλα έγινε γιατί υπεραγαπώ τα παιδιά», υπογράμμισε. Είναι αναπληρώτρια και μοιράζεται τις εκπαιδευτικές ώρες σε δύο δημοτικά σχολεία του Τρανοβάλτου και της Πτολεμαΐδας. Μια δασκάλα με τόσες αθλητικές περγαμηνές, πως τη βλέπουν οι μαθητές, ρωτήσαμε τη Στέλλα. «Με βλέπουν σαν ένα σούπερ ήρωα και μου ζητούν να τους κάνω εγώ το μάθημα της γυμναστικής».
