-Σαν σήμερα σόϊ μου θα ήθελα να γνωρίζετε και να θυμάστε, πως οι προ παππούδες μας από τον Πόντο, κυνηγημένοι και ξεριζωμένοι, έφυγαν από την προγονιαία γη του Ελληνικού για 2000 χρόνια Πόντου και ήρθαν στην φτωχή και “ψυχρή” μητέρα Ελλάδα.
-Η διαδρομή ήταν μετακίνηση με βοδάμαξες, πεζοί και με τα ελάχιστα υπάρχοντά τους, από το χωριό μας, το Λερί ή Λερία της επαρχίας Αργυρούπολης, του νομού Τραπεζούντας του Πόντου, από εκεί για την Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης. Το χωριό μας Λερί είχε εννέα (9) μαχαλάδες: -Κυριακάντων -Μαστοράντων -Αντωνάντων -Λιβεράντων -Θεοχαράντων -Μουρουζάντων -Φαρχανάντων -Σαπρνάτων -Παπαδάντων.
-Από Θεσσαλονίκη για Αμύνταιο και το χωριό Φιλώτα, όπου εγκαταστάθηκαν για 1,5 χρόνια. Ερευνώντας τα μέρη, οι παππούδες (ο Ράμπον Κωνσταντίνον, ο Ποπά Δημήτρης Μωϊσίδης, ο Τσακουρτς-Τσακουρίδης Βασίλης και ο Θόδωρον ο Θεδούλτς-Θεοδουλίδης) ερέχταν (τους άρεσε) η Αναρράχη σαν τοποθεσία που εφέρνεν σα κρύα τα νερά και τα ορμάνε (έμοιαζε στα κρύα τα νερά και τα δάση-βουνά) την πατρίδαν! Έφυγαν από το χωριό Φιλώτα της Εορδαίας τότε και από τους τελευταίους πρόσφυγες ήρθαν στην Αναρράχη όπου και έζησαν.
-Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα οι παλαιοί (οι γονείς και τα μεγάλα αδέλφια-ξαδέλφια) συγκεντρώνονταν σε κάποιο (διαφορετικό κάθε χρόνο) σπίτι και με ποντιακά φαγητά, ιστορίες θύμησης της πατρίδας, επίναν το παρακάθ – έκαναν το νυχτέρι της επετείου. ΤΙΜΩ – ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ – ΣΟΪ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ !!!
ΦΩΤΟ: 1η Από Τραπεζούντα στην Θεσσαλονίκη 2ηΤο χωριό μας Λερί 3η Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Λερί 4η Ο ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ-ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
