Στην Πτολεμαΐδα αν αναφέρεσαι για στίβο το μυαλό σου πάει αυτόματα σε 2 πρόσωπα. Κώστα Σισμανίδη και Παύλο Σισμανίδη ή Παύλο Σισμανίδη και Κώστα Κοροσίδη.
Άλλωστε μετά από τόσο χρόνια φιλίας (είναι και κουμπάροι) και συνεργασίας αυτά είναι λεπτομέρειες για αυτούς.
Θα τους συναντήσεις σε ένα γήπεδο στίβου να προπονούν τους αθλητές και τις αθλήτριες τους με τον Κώστα να είχε τη χαρά να καμαρώσει και την κόρη του την Ηλιάνα να έχει μεγάλες επιτυχίες στην σφυροβολία αλλά φυσικά χαίρονται για όλα τους τα «παιδιά» (γιατί παιδιά τους τα θεωρούν» όταν αυτά έχουν επιτυχίες αλλά και στις αποτυχίες είναι πάντα δίπλα τους.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Παύλο Σισμανίδη λίγο πριν την έναρξη της αγωνιστικής χρονιάς για τον Αίολο Δυτικής Μακεδονίας (σήμερα το απόγευμα είναι ο αγιασμός στο ΔΑΚ) και να αναφερθούμε στις επιτυχίες των Ελλήνων Αθλητών στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, στον Αίολο, την έλλειψη υποδομών και πολλά θέματα για τον στίβο.
Ξεκινήσαμε την συζήτηση μας και αναφερθήκαμε στις επιτυχίες του Πανευρωπαϊκού. Εκεί ο κ. Σισμανίδης μας είπε ότι ήταν αναμενόμενη του και φυσιολογική η νίκη του Τεντόγλου, για την Στεφανίδη είπε ότι είναι πολύ μεγάλη επιτυχία και άγγιξε την έκπληξη και το χρυσό γιατί ηλικιακά είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και πρωταγωνιστεί εδώ και 20 χρόνια και όμως έφτασε πολύ κοντά στα 34 να πάρει και το χρυσό. Αλλά και εδώ ήταν φυσιολογική η επιτυχία.
Για την Ντρισμπιώτη τόνισε ότι με τους χρόνους που είχε κάνει όλοι περίμεναν ένα μετάλλιο αλλά η κατάκτηση δύο χρυσών είναι πολύ μεγάλη επιτυχία.
Τέλος για την Τζένγκο είπε ότι είχε πάει με μια μεγάλη επίδοση αλλά σε αυτή την ηλικία δεν είναι η επίδοση που μετράει αλλά η εμπειρία και να βγάλεις την επίδοση στον αγώνα όπως τα κατάφερε αυτή. Δεν είχε πάει καλά στο παγκόσμιο αλλά αυτό λειτούργησε θετικά αφού κάθισε με τον προπονητή της, έβγαλε την μεγάλη βολή και πήρε το χρυσό.
Όσο αναφορά την Χαϊτίδου που δεν κατάφερε να μπει στο τελικό του μήκους πήρε όμως εμπειρίες και την επόμενη φορά θα πάει ακόμα καλύτερα και δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε καμιά περίπτωση για αποτυχία. Η συμμετοχή σε ένα τελικό στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και μάλιστα όταν πρωτοεμφανίζεσαι και δεν παίρνεις μετάλλιο δεν είναι αποτυχία αλλά εμπειρία που θα την βοηθήσει στη συνέχεια.
Μόνο το ζέσταμα που κάνεις σε ένα τόσο μεγάλο αγώνα δίπλα σε σπουδαίους αθλητές είναι πολύ μεγάλη υπόθεση.
Εδώ να πω κάτι μετά από 30 χρόνια εμπειρίας γιατί μιλάμε για ταλέντα. Ταλέντο είναι η καρδιά του αθλητή. Την έχεις ή δεν την έχεις. Προπονητικά μπορείς να βελτιώσεις δύναμη, εκρηκτικότητα, αλτικότητα, τεχνική αλλά η επίδοση έχει να κάνει πως όλα αυτά τα επιστρατεύεις την ώρα που πρέπει και κάνεις αυτό που πρέπει και τέτοιο παράδειγμα είναι ο Τεντόγλου.
Εδώ να τονίσω ότι είχαμε και 2 μεγάλες επιτυχίες στο παγκόσμιο Κ20 με τους Κορακίδη και Φιλιππίδου στην σφυροβολία και την δισκοβολία αντίστοιχα.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για το φλέγον θέμα των εγκαταστάσεων. Ο Παύλος Σισμανίδης μας είπε χαρακτηριστικά: «Κοιτάξτε μας αρέσει να έχει κόσμο το ανοιχτό γήπεδο του ΔΑΚ αλλά ο καθένας να είναι στην ώρα του.
Πρέπει να υπάρχει φύλαξη που τώρα δεν υπάρχει και δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει.
Αναγκαζόμαστε κάποιες στιγμές να κάνουμε προπόνηση στις 3 το μεσημέρι που δεν έχει κόσμο για τον απλούστατο λόγο ότι ο αθλητής όταν προπονείται πρέπει να είναι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει.
Το γήπεδο ρίψεων όπως και το ΔΑΚ χρειάζονται συντήρηση ενώ έχουμε υλικά που δεν μπορεί να βγει έξω γιατί όπως είπα δεν υπάρχει ωράριο.
Υστερούμε σε απλά πράγματα που έχουνε εύκολες λύσεις και αν φτιάξεις κάτι μπορεί να πατήσεις εκεί και να πας παρακάτω.
Όσο αφορά το θέμα του κλειστού προπονητηρίου πιστεύω ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο μετά και τις τελευταίες ανακοινώσεις από τον Δήμαρχο και πιστεύω ότι μετά από πολλά χρόνια η Πτολεμαΐδα θα αποκτήσει ένα τέτοιο που να πληροί τις προδιαγραφές τις σημερινές (το άλλο που έχουμε έχει κάνει το κύκλο του όσο μπορούσε και αυτό) έτσι ώστε και εμείς να μπορέσουμε να πάμε παρακάτω και να «κυνηγήσουμε» καλύτερα πράγματα και επιδόσεις.
Θα είναι ένα εξαιρετικό έργο αλλά όπως λέμε πάντα στην Ελλάδα πρέπει πρώτα να το δούμε να γίνεται και μετά να μιλάμε.
Επίσης θέλω να πω ότι θα ήταν όμορφο στο γήπεδο ποδοσφαίρου το οποίο είναι παλιό να δημιουργηθεί ένα αθλητικό πάρκο, ένας αθλητικός πνεύμονας με γήπεδα, χώρους για περπάτημα γιατί οι νέοι και όχι μόνο. έχουν βάλει τον αθλητισμό στη ζωή τους αλλά θέλουν χώρους να γυμναστούν που δυστυχώς δεν υπάρχουν.
Από εκεί και μετά και στο δικό μας το άθλημα έχουμε το πρόβλημα όταν τα παιδιά φτάσουν στην ώρα να σπουδάσουν γιατί εκεί πρέπει να σκεφτούν και το μέλλον τους.
Είχαμε και έχουμε πολύ καλούς αθλητές αλλά είναι δύσκολο να συνδυαστούν σπουδές και αθλητισμός γιατί και η Πολιτεία δεν δείχνει την ανάλογη μέριμνα και βοήθεια.
Ξαφνικά τώρα με τις επιτυχίες η Πολιτεία δείχνει να θέλει να βοηθήσει.
Το θέμα είναι να προλαμβάνεις και να σκέφτεσαι λύσεις, να σχεδιάζεις και να οργανώνεις.
Πρέπει να υπάρχει το λεγόμενο πακέτο που περιέχει καλό γήπεδο, Αθλητικό Υλικό και Γνώσεις και για αυτό προσπαθούν τα σωματεία.
Σταμάτησαν από την πολιτεία ο αθλητισμός και ταλέντο, τα αθλητικά σχολεία, αθλητισμός και παιδί και έτσι δεν υπάρχει το κίνητρο και φυσικά αποτελέσματα.
Η Πολιτεία πρέπει να παρουσιάσει ένα σχέδιο για τον αθλητισμό το οποίο θα πρέπει να ακολουθήσει πιστά.
Εμείς έχουμε 150 περίπου παιδιά, είναι η 29η χρονιά και έχουνε περάσει πάρα πολλά παιδιά και προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο.
Ξέρουμε ότι οι εποχές είναι δύσκολες αλλά εμείς σαν σύλλογος δεν θα αφήσουμε κανένα παιδί εκτός αν θέλει να έρθει και να ασχοληθεί. Θα ήμαστε δίπλα του όσο μπορούμε και θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό.
Κλείνοντας ο Παύλος Σισμανίδης αναφέρθηκε για τις ακαδημίες λέγοντας πως αποτελούν το Α και Ω κάθε συλλόγου και για κάθε άθλημα. Αν δεν υπάρχουν δεν υπάρχει μέλλον.
Αυτές αποτελούν τη βάση και χτίζεται η πυραμίδα.
Πάνω από όλα όμως το παιδί πρέπει να απολαμβάνει την προπόνηση και να χτυπάει η καρδούλα του (όπως είπε χαρακτηριστικά) για αυτό που κάνει.
Και φαντάζεστε πόσο περήφανος θα νιώσει αν συνεχίσει και φτάσει ψηλά και πάρει ένα μετάλλιο και δει την σημαία της χώρας του να κυματίζει.
