Οικογενειακές μεταβιβάσεις ακινήτων: Πλήρης, ψιλή κυριότητα ή επικαρπία;

Τι σας συμφέρει πρακτικά, φορολογικά και… ψυχολογικά – Συμβουλές ανά περίπτωση για τις γονικές παροχές (και όχι μόνο)

Η μεταβίβαση ενός ακινήτου από τους γονείς στα παιδιά τους η σε κάποιο άλλο συγγενή είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί σειρά οικονομικών και «ψυχολογικών» αποφάσεων. Θα πρέπει να αποφασιστεί, συγκεκριμένα, ποιος θα έχει τον έλεγχο του ακινήτου, ποιος θα το εκμεταλλεύεται και ποιος θα πληρώνει τους φόρους. Ουσιαστικά τα νοικοκυριά καλούνται να κάνουν τις επιλογές τους με γνώμονα τη διαχείριση της ιδιοκτησίας, των εσόδων της αλλά και του φορολογικού βάρους της.

Εφόσον οι γονείς επιλέξουν να περάσουν τα ακίνητα στα τέκνα μετά θάνατον τα πράγματα είναι απλά: Η «μοιρασιά» γίνεται μέσα από την διαθήκη και τα τέκνα αποκτούν τα ακίνητα πληρώνοντας το φόρο κληρονομιάς (εφόσον η αξία τους ξεπερνά το αφορολόγητο όριο).

Τι γίνεται όμως εάν οι γονείς επιλέξουν να μεταβιβάσουν κάποιο ακίνητο εν ζωή;

Επικαρπία: Συνήθως αυτή παρακρατείται από τους γονείς εφόρου ζωής. Υπάρχει όμως και η εξής περίπτωση: Σε κάποια ακίνητα που «χρυσο-νοικιάζονται» (δηλαδή αποφέρουν μεγάλα έσοδα) ο ιδιοκτήτης γονέας σκέφτεται να μεταβιβάσει την επικαρπία στα τέκνα του ή στην σύζυγο ή σε κάποιο άλλον συγγενή για δυο λόγους: Είτε για φορολογικούς,γιατί τα ενοίκια ανεβάζουν σε υψηλότερη κλίμακα φορολόγησης τα εισοδήματα του, είτε γιατί θέλει να παρέχει με αυτον τον τρόπο ένα επιπλέον εισόδημα στα παιδιά του.

Τα συν και τα πλην της πλήρους και της ψιλής κυριότητας:

Οι συμβολαιογράφοι συνήθως συστήνουν στους γονείς να κάνουν γονική παροχή μόνο της ψιλής κυριότητας και όχι της πλήρους. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο έλεγχος του ακινήτου παραμένει στους γονείς ενώ παράλληλα μειώνεται το συνολικό φορολογικό βάρος, μια και ο φόρος εισοδήματος, αλλά και ο ΕΝΦΙΑ, επιμερίζονται μεταξύ γονέων και τέκνων. Παράλληλα το παιδί που θα πάρει την ψιλή κυριότητα δεν χάνει το δικαίωμα να αγοράσει στο μέλλον πρώτη κατοικία, απολαμβάνοντας τα πλεονεκτήματα που προβλέπει η φορολογική νομοθεσία (υψηλό αφορολόγητο κατά την αγορά, δικαίωμα εκταμίευσης επιδοτούμενου δανείου κ.λπ.). Μετά τον θάνατο του γονιού η ψιλή κυριότητα ενώνεται αυτόματα με την επικαρπία (δηλαδή το περιουσιακό στοιχείο που έχει κρατήσει ο γονιός στην κατοχή του) χωρίς κανένα επιπλέον φόρο ή διατύπωση!

Πώς φορολογείται το ακίνητο όταν διασπάται η κυριότητά του

Στη φορολογία κεφαλαίου των ακινήτων (φόρος μεταβίβασης, γονικών παροχών, κληρονομιάς αλλά και ΕΝΦΙΑ) η φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας επιμερίζεται μεταξύ του ψιλού κυρίου και του επικαρπωτή, με αποτέλεσμα τη σημαντική φορολογική ελάφρυνση της οικογένειας, με βάση τους εξής κανόνες, που ισχύουν και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες: Η αξία Επικαρπίας είναι ποσοστό επί της αξίας της πλήρους κυριότητας ανάλογα με την ηλικία του επικαρπωτή. Η αξία της ψιλής κυριότητας είναι το υπόλοιπο που απομένει. Τα ποσοστά κατανομής μεταξύ επικαρπωτή και ψιλού κυρίου διαμορφώνονται συγκεκριμένα ως εξής:

Πότε δεν καταβάλλεται φόρος γονικής παροχής – κληρονομιάς ειδικά για πρώτη κατοικία

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την νομοθεσία η γονική παροχή πρώτης κατοικίας στα παιδιά σας είναι αφορολόγητη μέχρι τα ακόλουθα όρια αντικειμενικών αξιών:
– 200.000 ευρώ, αν το παιδί είναι άγαμο.
– 250.000 ευρώ, αν το παιδί είναι έγγαμο.
– 275.000 ευρώ, αν το παιδί έχει και ένα δικό του παιδί.
– 300.000 ευρώ, αν το παιδί έχει δύο δικά του παιδιά.
– 330.000 ευρώ, αν το παιδί έχει τρία δικά του παιδιά.

Δείτε στην ιστοσελίδα της ΠΟΜΙΔΑ όλες τις κλίμακες των διαφόρων φόρων στα ακίνητα:

Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ