Δυστυχώς για ακόμα μια φορά, παρατηρούμε ότι οι τοπικοί άρχοντές είναι απόντες από την καθημερινότητα της κοινωνίας. Έκτος από κορώνες και γενικότητες περί βίαιης απολιγνιτοποίησης και διοργάνωσης μέτριων διασκέψεων ανάπτυξης με θέμα: “Βοσκοτόπια και Αλληλεπιδράσεις με την Παραγωγή Ντόπιων Κρεάτων Υψηλής Ποιότητας” και “η ποντιακή διατροφή ως μοχλός ανάπτυξης και υγείας”, όπως επίσης με απλή αναπαραγωγή των δελτίων τύπου των υπουργείων χωρίς καν να τα διαβάζουν, δεν υπάρχει κάτι άλλο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος στις 16 Οκτωβρίου ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικής Ανάπτυξης αναπαρήγαγε το δελτίο τύπου του υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο αναφερόταν τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων στις περιοχές που βρίσκονται σε επίπεδο επικινδυνότητας 4, δηλαδή στην Π.Ε. Κοζάνης και αργότερα, στις 23 Οκτωβρίου, στην Π.Ε. Καστοριάς. Ανάμεσα στα μέτρα συμπεριλαμβάνονταν και η δυνατότητα των επιχειρήσεων που είτε είναι κλειστές, με εντολή δημόσιας αρχής, είτε πλήττονται σημαντικά με βάση τη διευρυμένη λίστα των ΚΑΔ Απριλίου να θέτουν σε αναστολή τις συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων τους. Αργότερα σε έγγραφο του υπουργείου Εργασίας με οδηγίες για τις ημερομηνίες και τη διαδικασία των αιτήσεων αναστολών όμως δε γινόταν καμία αναφορά σε πληττόμενες επιχειρήσεις των παραπάνω περιφερειακών ενοτήτων, παρά μόνο σ’ αυτές που παρέμειναν κλειστές με εντολή δημόσιας αρχής. Ακόμα και σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το ερώτημα παραμένει και δεν έχει διευκρινιστεί τί ισχύει τελικά. Παρόλα αυτά δεν υπήρξε κάποια αντίδραση από τους αρμόδιους τοπικούς φορείς, γιατί μάλλον δεν αντιλήφθηκαν τα γραφόμενα στο Δ.Τ.. Να υπογραμμίσω εδώ ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ώστε να πάρουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες την αποζημίωση ειδικού σκοπού, για τον μήνα Οκτώβριο. Εν ολίγοις κάποιο κατάστημα του λιανεμπορίου δεν μπορεί να βγάλει σε αναστολή κάποιον εργαζόμενο, πέραν του διαστήματος 16 με 23 Οκτωβρίου, ούτε δικαιούται την αποζημίωση ειδικού σκοπού. Σε αυτό το σημείο και θέλοντας να προλάβω κάποιους που θα πούνε ότι φταίει η “κακιά Αθήνα” ακόμα μια φορά, ερωτώ : Απέστειλαν κάποιο έγγραφο, είτε ο αρμόδιος Αντιπεριφεριάρχης είτε ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος, ρωτώντας τον υπουργό γιατί τα αναγραφόμενα στο δελτίο τύπου διαφέρουν από αυτό που εφαρμόζεται μέσω του “Εργάνη”; Γιατί κύριοι δεν γίνεται πάντα να φταίει η Αθήνα. Βιώνοντας την ανυπαρξία διεκδικητικής διάθεσης για την περιοχή μας, ενώ παράλληλα σε άλλους δήμους (π.χ. Τρικάλων, Βόλου κλπ) παρατηρούμε πραγματικές μορφές ανάπτυξης, εδώ αφενός μιλάμε για την ποντιακή διατροφή ως μοχλό ανάπτυξης και αφετέρου βλέπουμε μερικούς να μιλάνε για βίαιη απολιγνιτοποίηση, ενώ είναι συνυπεύθυνοι που τόσα χρόνια δεν έγινε κάποιο σοβαρό έργο αναπτυξιακού χαρακτήρα στην περιοχή μας, η οποία καταδικάστηκε έτσι σε μια ιδιότυπη “μονοκαλιέργεια”.
Δεν φταίει λοιπόν η κακιά Αθήνα για το λάθος/αδικία στο Εργάνη, το οποίο θέλω να πιστεύω θα διορθωθεί, φταίει που διαχρονικά δεν διεκδικούμε συντονισμένα τίποτα και είναι πασιφανής η ένδεια οράματος για τον τόπο μας. Όπως έλεγε και η γιαγιά μου “το μωρο για να φάει πρέπει να κλάψει”. Εάν δεν απαιτήσουμε με στοιχειοθετημένα και κοστολογημένα επιχειρήματα, δεν θα πάρουμε. Τόσο απλά είναι τα πράγματα…
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Υ.γ. Στίχοι από το ποίημα Οι Μοιραίοι του Κώστα Βάρναλη
Λύσσανδρος Μεταξάς
Ελεύθερος Επαγγελματίας
