Για την ενημέρωση των αναγνωστών μας , αναφέρουμε πως, οι εργαζόμενοι στα υπόγεια έργα εξόρυξης λιγνίτη, συνέστησαν συνεταιρισμό και ανέλαβαν την όλη διαχείριση παραγωγής και εμπορίας λιγνίτη, ύστερα από συμφωνία με τους αρχικούς ανάδοχους (Γ. Παυλίδη-Κ. Αδαμόπουλο), αν θυμόμαστε καλά.
Συνεχιστές της παράδοσης, οι βετεράνοι λιγνιτωρύχοι των υπόγειων έργων, συγκεντρώθηκαν την 4η Δεκεμβρίου 1948, στο χώρο των ορυχείων για να τιμήσουν την προστάτιδα, ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ, στη δύσκολη και επικίνδυνη εργασία τους στα έγκατα της γης, για να εξασφαλίσουν την πολύτιμη θέρμανση στους συμπατριώτες του και όχι μόνο, της βαρυχειμωνιάς και να εξασφαλίσουν, τον επιούσιο του τρόμου, για την οικογένεια τους.
Στη φώτο μας, συμμετέχει και μια ομάδα στρατιωτών -μαυροσκούφιδων – όχι μόνο για να παραστούν στο σχετικό τελετουργικό της Εκκλησίας μας, τιμώντας την προστάτιδα και του ένδοξου πυροβολικού μας, αλλά και για την προστασία των εργαζόμενων ,τόσο, για την μετάβαση στο χώρο του ορυχείου και την επιστροφή στη βάση τους, όσο και κατά τη διάρκεια της εργασίας των λιγνιτωρύχων μας, ικανοποιώντας έτσι, το αίτημα της διοίκησης της συνεταιριστικής , η ηγεσία του Β΄ Σώματος Στρατού.
Σημειώνουμε, για την Ιστορία, πως την αναφερόμενη περίοδο (1946-1949) είχαμε την Κομμουνιστική ανταρσία ή πιο μοντέρνα τον “Εμφύλιο”.. πόλεμο όπου, φορτηγό που μετέφερε τους λιγνιτωρύχους στο ορυχεία ανατινάχτηκε από νάρκη στις γέφυρες, όπου με σοβαρούς τραυματισμούς.
Στη φωτογραφία μας διακρίνουμε, τα μέλη της Διοίκησης: Γιανουλόπουλο Παναγιώτη, Κοκοβιάδη Αχιλλέα, Αμανατίδη Ασύγκριτο, Βελιόπουλο Ανέστη, Κοκοβιάδη Γρηγόρη, Τσοκαρίδη Σάββα, Αράπη Αλέκο, Γεωργιάδη Χρήστο, Φραγκουλίδη Θεόφιλο, Τσακμάκη Γιάννη, Πετρίδη Χρήστο, Κουταλακίδη Δημήτρη (Μιμίκο), Τσακμάκη Γιάννη, Λίττα Μιχάλη, Ιτσκο Γιάννη και το σύνολο των εργαζόμενων και μέλη των οικογενειών του.
Το δε Εκκλησιαστικό τελετουργικό τελέσθηκε από τον Ιερέα της Κοινότητας Προαστίου.