«Οι Πόντιοι εζήτησαν άρτον και έλαβον πέτραν, εζήτησαν ιχθύν και έλαβον όφιν, εζήτησαν την ζωήν και έλαβον τον θάνατον, εζήτησαν την ελευθερίαν και έλαβον την δουλείαν»
(Λεωνίδας Ιασονίδης)
19 Μαΐου 1919. Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα του Πόντου και δρομολογεί τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ποντιακού Ελληνισμού, που έγινε στο πλαίσιο του Απελευθερωτικού Αγώνα των Τούρκων κατά των Δυτικών (Αγγλογάλλων, Ιταλών, Ελλήνων), που κατείχαν εδάφη της Μικράς Ασίας.
Από 200.000 έως 350.000 είναι οι Ελληνoπόντιοι, που εξολοθρεύτηκαν από τους Νεότουρκους κατά την περίοδο 1916-1923, σ’ ένα σύνολο περίπου 750.000
19 Μαΐου 2019: 100 χρόνια μετά. Ένας ολόκληρος αιώνας «ανέσπερης μνήμης» και αδιάλειπτη απότισης τιμής.
Την ώρα που τα 353.000 θύματα (οι οικογένειες και οι συγγενείς τους) ζητούν δικαίωση και οι Τούρκοι εξακολουθούν να αρνούνται τη σφαγή, η διεθνής βιβλιογραφία, πλείστα ντοκουμέντα και επίσημα αρχεία πολλών χωρών βρίθουν ακράδαντων μαρτυριών για το ειδεχθές έγκλημα που διαπράχθηκε εναντίον του Ποντιακού Ελληνικού ενώ η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορία.
Έχοντας ιερή υποχρέωση απέναντι στους 353.000 προγόνους μας, συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ως ελάχιστο φόρο, τιμά την μνήμη των θυμάτων, συμμετέχει στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν αυτή τη περίοδο σύλλογοι, φορείς, οργανώσεις και δράττεται της ευκαιρίας να τονώσει, να αναπτερώσει την Εθνική μας συνείδηση.
Γραφείο Τύπου
