Το άλογο, όχι μόνο εθεωρείτο, αλλά ήταν και το πιο ταχυκίνητο “εργαλείο”, θα λέγαμε, στα χέρια των αγροτών μας σε όλους τους τομείς της γεωργικής ενασχόληση- πάσης φύσεως μεταφορές προϊόντων και όχι μόνο, όργωμα, αλωνισμό κ.λπ.-, με βασικό στοιχείο την ταχύτητα τους, όμως είχαν και τις δικές τους απαιτήσεις για ποσοτική και εκλεκτή τροφή (κριθάρι-τριφύλλι- χασίλι (πρώιμο πράσινο στάχυ) και… περιποίηση για την καλή εμφάνιση τους.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει και το Μουλάρι, από διασταύρωση, αλόγου και Γαϊδούρι, που θεωρείτο πιο δυνατό αλλά και πεισματάρικο, όταν το πιάσει, σαν τη … μάνα του.
Ας μη ξεχνάμε, φίλες και φίλοι και το νικηφόρο αγώνα του Ιππικού μας στο μέτωπο του 1940 στα Αλβανικά βουνά εναντίων των Ιταλών με .. αρκετά θύματα .
Η κατηγορία αυτή επιβιώνει στα χέρια μερακλήδων και .. ολίγο εγωιστών, όπως ο καλός φίλος της φώτο μας, Μανώλης Κρυσταλλίδης, από τη γειτονιά του παλιοπάζαρου (περιοχή των κάτω Καϊλαρίων που γίνονταν η λαϊκή αγορά του παρελθόντος σε.. βάθος).
Πόσο περήφανος και ευτυχισμένος νιώθει ο Μανώλης στο μέσον των δύο υπέροχων αλόγων του.
Το άλογο θεωρείται ένα από τα πιο αξιαγάπητα, δυνατά, εξυπηρετικά, υπάκουα και πειθαρχημένα όντα του ανθρώπου, όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και προφανώς και άλλα άγνωστα σε μας, οδήγησαν τους κατασκευαστές των κινητήρων των αυτοκινήτων και όχι μόνο, να αναφέρουν την δυναμικότητα τους με αυτήν του ΙΠΠΟΥ και ακούμε το ερώτημα, πόσων ίππων είναι ο κινητήρας του αυτοκινήτου σου, με πολλά… ερωτηματικά ;;;.
