Ο Χρήστος Καζαντζής, γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Δέσμενα του Πόντου και μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, ακολούθησε το επάγγελμα της οικογένειας του στην Τραπεζούντα.
Η διορατικότητά του όμως, για τις συνεχώς επιδεινούμενες σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων , οι εξορίες-ληστείες-φυλακίσεις-βασανισμοί και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, μέρα, με τη μέρα πλήθαιναν, κάτι που το προαισθάνθηκε σε σημείο που, πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει την Πατρώα γη και να πάρει το δρόμο για την μητέρα Πατρίδα, την Ελλάδα και να καταλήξει στα Τουρκοκρατούμενα Καϊλάρια το 1908.
Από τα πρώτα βήματά του στη νέα Πατρίδα, γρήγορα γνωρίστηκε και σχετίστηκε με τους λίγους γηγενείς, αλλά και με τους Τούρκους η συμβίωση , Ελλήνων και Τούρκων βρίσκονταν σε πολύ καλή σχέση.
Μετά την ανίχνευση, ανθρώπων και περιοχής, έβαλε τις βάσεις του εμπορίου , αρχικά με ξυλεία και άλλα είδη χρήσιμα για τη νέα μελλοντική πορεία της περιοχής, ώστε, γρήγορα να δημιουργηθεί ένα μεγάλο εμπορικό κατάστημα στο κέντρο των Καϊλαρίων και της Πτολεμαϊδος στη συνέχεια, δεδομένου ότι, με την απελευθέρωση της περιοχής και των φοβερών γεγονότων που επακολούθησαν στην Τουρκία, σε βάρος του Ελληνισμού και των ξεσηκωμό τους για την μητέρα πατρίδα, ο πληθυσμός των Καϊλαρίων αυξήθηκε σημαντικά με συνεχή ροή και άλλων.
Το 1915 παντρεύεται την Παναγιώτα Ανδρώνη και αποκτούν 4 παιδιά.
Μετά την απελευθέρωση, ο Χρήστος Καζαντζής, διορίζεται, από το Νομάρχη Κοζάνης το 1923, ο πρώτος Πρόεδρος των ελεύθερων Καϊλαρίων, τόσο κατά το διάστημα της Προεδρίας του, όσο και μετέπειτα, δραστηριοποιείται στην προσφορά στα καραβάνια των πατριωτών μας, που καταφθάνουν καθημερινά εξόριστα από τους Βάρβαρους άρπαγες της πατρογονικής γης.
Τεράστια η συμβολή του, Χρήστου Καζαντζή, ως Προέδρου της επιτροπής αποκατάστασης προσφύγων.
Η Σημερινή μας αναφορά των ονομάτων τους, ας είναι ένα μικρό μνημόσυνο στην αιώνια μνήμη τους.
