Υπουργοί της Κυβέρνησης είναι κλειδωμένοι στα βέλγικα υπόγεια και κανονίζουν την κατάτμηση και πώληση της ΔΕΗ. Μαζί με τα κομμάτια της, βγάζουν στο σφυρί και τη διαχείριση των εθνικών υδάτινων πόρων. Μας λένε με θράσος, πως δεν το κάνουν βάσει σχεδίου του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού (όπως η αντιπολίτευση θα το έκανε), αλλά επειδή τους ζορίζουν οι ξένοι, και προσπαθούν να αποφύγουν τη μείωση των συντάξεων. Πρόκειται για μία δυσάρεστη εξέλιξη που και οι πιο αισιόδοξοι προβλέπουν πως είναι αναπόφευκτη.
Στη Δυτική Μακεδονία δεν έχουμε αντιληφθεί πως καίγεται το σπίτι μας. Βλέπουμε με σταυρωμένα χέρια να πωλείται η Επιχείρηση που η κοινωνία αποφάσισε πως έπρεπε να διαφυλάττεται ως κόρη οφθαλμού. Η επαναστατική γυμναστική των τελευταίων ετών την έχει εξαντλήσει, ενώ οι κάτοικοι της έχουμε υιοθετήσει το “το μη χείρον βέλτιστον” συνεπαρμένοι από τον αέρα της ανατροπής που αποπνέει εδώ και δύο-τρία χρόνια. Ξεχνάμε πως το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιελάμβανε αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ. Ξεχνάμε πως οι σημερινοί κυβερνώντες ξεσήκωναν τους εργαζομένους στις πύλες των ΑΗΣ και των ορυχείων της ΔΕΗ με τη βοήθεια των αυτοδιοικητικών στα πλαίσια των κινητοποιήσεων για τη Μικρή ΔΕΗ του Σαμαρά.
Την ίδια στιγμή η ενεργειακή καρδιά της χώρας, ζει σε άλλους ρυθμούς και γιορτάζει. Η Πτολεμαΐδα, που φιλοξένησε για 60 χρόνια την κύρια δραστηριότητα της μεγαλύτερης στρατηγικής σημασίας ελληνικής επιχείρησης αντί να είναι στα όπλα, γιορτάζει. Αλήθεια τι γιορτάζει; Το μπλοκάρισμα των προσλήψεων; Την ανεργία; Την αύξηση των απολύσεων των εργολαβικών εργαζομένων; Την πώληση της ΔΕΗ; Την παραχώρηση των απαλλοτριωμένων εκτάσεων σε ιδιωτικά συμφέροντα; Τα αλλεπάλληλα μνημόνια; Ή μήπως το ότι σε μια Περιφέρεια με τόσα εργατικά ατυχήματα δεν έχουμε ούτε ένα νοσοκομείο να λειτουργεί σωστά;
Η Κυβέρνηση πήρε την πολιτική απόφαση, τις ημέρες αυτές να χρηματοδοτήσει μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού και της – δυστυχώς – χρεοκοπημένης ΔΕΗ, ένα φεστιβάλ πολιτισμού που λαμβάνει χώρα στην Πτολεμαΐδα. Το εγχείρημα αυτό, αποτελεί έμπνευση του από τον Σεπτέμβρη του 2015 διορισμένου Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θεμιστοκλή Μουμουλίδη και συνδιοργανώνεται από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, κεφαλή της οποίας είναι ο προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού Θοδωρής Καρυπίδης.
Δεν είναι οι λίγοι οι πολίτες που συναισθάνονται το που βρισκόμαστε, και αναρωτιούνται: “Γιατί τώρα;” Μήπως πρέπει η γιορτή αυτή να σκεπάσει την πολιτική ανακολουθία μας, και την προκλητική γύμνια μας έναντι της υπεράσπισης των ζωτικών για την περιοχή ζητημάτων; Από την άλλη μεριά, μήπως δεν είναι απλά λάθος το timing; Μήπως οι κυβερνητικοί δεν ζουν σε παράλληλο σύμπαν, όπως τα δεξιά τρολς πιστεύουν, αλλά έχουν πλήρη συναίσθηση του τι κάνουν και είναι μέρος του προβλήματος;
Ανεξαρτήτως των εξελίξεων στα ενεργειακά, αυτό που πρέπει να διαφυλάξουμε είναι πως το φεστιβάλ αυτό, κατάφερε να ενώσει έναν μεγάλο αριθμό από καλλιεργημένους ανθρώπους, ανήσυχα και ζωτικά κύτταρα της ταλαιπωρημένης μας κοινωνίας. Τα μέλη αυτής της ομάδας κατήρτησαν ένα πολύ υψηλής ποιότητας πρόγραμμα και υλοποίησαν δουλεύοντας εθελοντικά ένα άρτια οργανωμένο φεστιβάλ το οποίο αφήνει ένα πρωτοφανές για την περιοχή πολιτιστικό αποτύπωμα. Αυτοί οι άνθρωποι, θα έχουν και τον πρώτο λόγο, όταν κληθούν να ξαναχτίσουν την υπό κατεδάφιση περιοχή μας, όταν τελειώσει η περίοδος οικονομικής, πολιτικής και ηθικής παρακμής που βιώνουμε.
