David Grant: Dad, why didn’t you tell us that wasn’t Ed’s house?
Woody Grant: I didn’t know what the hell you were doing.
Ross Grant: Have you ever seen us steal machinery before?
Woody Grant: I never know what you boys are up to.
Ross Grant: Why didn’t you say it wasn’t your’s?
Woody Grant: I thought you wanted it.
Ross Grant: What would we want an old compressor for?
Woody Grant: That’s what i couldn’t figure out.
Ο ηλικιωμένος Woody Grant νομίζει ότι έχει κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια σε ένα λαχείο διαφημιστικής εταιρίας. Καθώς κανείς δεν μπορεί να τον πείσει ότι πρόκειται για απάτη, ο μικρότερος γιος του αποφασίζει να τον πάει από την Μοντάνα στο Λίνκολν της Νεμπράσκα για να παραλάβει τα χρήματα. Στη διαδρομή θα συναντήσουν συγγενείς, παλιούς φίλους και μη, θα ανακαλύψουν κρυφές πτυχές της ζωής του και μια νέα προσέγγιση για το μέλλον..
Η τελευταία ταινία του Ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη Alexander Payne (The Descendants, Sideways, About Schmidt), αποτελεί μια σπουδή όχι μόνο σκηνοθεσίας, εικόνας και σεναρίου αλλά και πάνω στις οικογενειακές σχέσεις, ιδιαίτερα των παιδιών με τους γονείς καθώς αυτοί διαβαίνουν την τρίτη ηλικία. Το ασπρόμαυρο φιλμ, ατμοσφαιρικό και καλλιτεχνικό, συνδυασμένο με τους ήχους της country μουσικής, τονίζει την ομορφιά της Βόρειας Αμερικής σε συνάρτηση με την νοοτροπία των κατοίκων της Αμερικανικής επαρχίας και κυρίως των οικογενειών, με τις όποιες ιδιαιτερότητες των συγγενικών σχέσεων. Ο Bruce Dern δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία ως Woody Grant, έναν χαρακτήρα ταλαιπωρημένο από το αλκοόλ, στα πρώιμα στάδια της άνοιας ο οποίος ήταν πάντα κλεισμένος στον εαυτό του, στον κόσμο του, μην αφήνοντας ούτε στα παιδιά του να γνωρίσουν το ποιος είναι, την ιστορία του παρελθόντος του. Τώρα πια απλά υπάρχει και ζει εκεί όπου τον έχουν οδηγήσει οι επιλογές και τα λάθη του. Ο μικρότερος γιος, τον οποίο υποδύεται επίσης πολύ εύστοχα ο Will Forte, με την ευαισθησία και ευσυνειδησία που τον διακατέχει, προσπαθεί να γνωρίσει τον πατέρα του και να τον συγχωρήσει προσφέροντας του αυτό το ταξίδι, δίνοντάς του και την ευκαιρία να αποκτήσει το χαμένο κύρος του και την ελπίδα για ζωή. Η ιδιότροπη μητέρα -η επίσης ξεχωριστή για την ερμηνεία της June Squibb- λειτουργεί ως συμπληρωματικός κρίκος στο όλο αποτέλεσμα των σχέσεων μεταξύ των οικογενειακών μελών δικαιολογώντας πολλές από τις ρωγμές στην ευαίσθητη ισορροπία τους. Πολλές οι συμβολικές αναφορές και πάνω σε παραπαίοντα σημάδια της σημερινής κοινωνίας όπως η προσήλωση στην τηλεόραση, η απληστία των ανθρώπων, η αποξένωση. Συνολικά είναι υποψήφια για 6 όσκαρ σε όλες τις κύριες κατηγορίες μεταξύ των οποίων και αυτό της Καλύτερης Φωτογραφίας (κινηματογραφία) για τον Φαίδων Παπαμιχαήλ (jr.).
http://cinemanazitiseis.blogspot.gr
