Η μουσική σε κάθε εποχή, από τα πανάρχαια χρόνια ως και σήμερα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ανθρώπου. Η μουσική μας ξεκουράζει, μας ηρεμεί μας διασκεδάζει, με αυτήν επίσης εξυμνούμε τον Θεό.
Στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ (14-4-2024) από τους μαθητές του Σχολείου, η τρίτη από τις επτά Εαρινές Συναυλίες, σε δυο μέρη.
Οι μαθητές με τους καθηγητές στους, με τους ήχους της Βυζαντινής μουσικής έψαλαν επιλεγμένους Ύμνους προς την Υπεραγία Θεοτόκο και μας έβαλαν στο πνεύμα των γιορταστικών ημερών προ του Αγίου Πάσχα. Σιγοτραγούδησαν επίσης μαζί τους οι θεατές, αγαπημένα διαχρονικά τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, που μας θύμισαν και αξέχαστες σκηνές μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο.
1ο Μέρος συναυλίας: Βυζαντινή Μουσική με Ύμνους των ημερών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, υπό την διεύθυνση του καθηγητή τους κ Δοξάκη Δεγρένη.
– Κανόνας Ακαθίστου Ύμνου – Α ωδή Κανόνας Χαιρετισμών ήχος δ΄- Ποίημα Ιωσήφ του Υμνογράφου.
– Κοντάκιο του Ακαθίστου Ύμνου – Τη υπερμάχω ήχος πλ. δ΄ Το αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, που εξυμνεί την ενανθρώπιση του Θεού μέσω της Θεοτόκου, μέσα από πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης.
– “Την ωραιότητα της Παρθενίας σου…” – ήχος γ΄ και το υπέρλαμπρον το της αγνείας σου ….
– Αγνή Παρθένε Δέσποινα – ήχος πλ. α΄- Ποίημα του Αγίου Νεκταρίου (Χαίρε ειρήνη και χαρά λιμήν της σωτηρίας-Χαίρε νύμφη ανύμφευτε. Ιερά άνθος της αφθαρσίας-Χαίρε νύμφη ανύμφευτε …)
2Ο Μέρος συναυλίας: Ελληνική Μουσική αφιερωμένη στον Σταύρο Ξαρχάκο
-Αρχή με το ορχηστρικό τραγούδι «Βαρκαρόλα». Ακούσματα που σε μεταφέρουν σε ένα ήρεμο ταξίδι γλυκιάς μελαγχολίας, αναπόλησης και αναστοχασμού.
-Η πιο όμορφη μπαλάντα του Σταύρου Ξαρχάκου «ΑΝΑΜΠΕΛ» μια ηχογράφηση (σάουντρακ) που έγινε με απόλυτη επιτυχία για την αξέχαστη ταινία «Κορίτσια στον Ήλιο». Η ταινία γυρίστηκε στην όμορφη Άνδρο το 1968 και το «Ένα πρωϊνό ….» τραγούδησε υπέροχα σε πρώτη εκτέλεση η Μαρία Δημητριάδη στην παρθενική της εμφάνιση.
-Το ρεμπέτικο τραγούδι του συνθέτη «το δίχτυ» που πρωτοτραγούδησε στην ταινία του Κώστα Φέρρη «Ρεμπέτικο» ο Τάκης Μπίνης.
-Η συνέχεια με τις μεγάλες λαϊκές επιτυχίες «Άπονη ζωή», «Φτωχολογιά», «Μάτια βουρκωμένα» που σιγοτραγούδησαν μαζί με την χορωδία όλοι όσοι βρέθηκαν στην συναυλία.
-Ένα ξεχωριστό έντεχνο τραγούδι «Πως να σωπάσω» που γράφτηκε το 1972 και τραγούδησε ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης.
-Και το τελευταίο τραγούδι «Αυτόν τον κόσμο τον καλό». Αυτό δεν είναι «το καλύτερο» τραγούδι που έγραψα μας λέει ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας συνθέτης. Είναι όμως το αγαπημένο μου για «νοσταλγικούς» λόγους – ένα τραγούδι που δεν σταματά να με συγκινεί από την παιδική μου ηλικία. ‘Η φωνή του Ξυλούρη έχει πολύ να κάνει με αυτό.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος μαζί με τον Μάνο Χατζηδάκη και τον Μίκη Θεοδωράκη συνθέτουν την τριάδα των μεγάλων της ελληνικής μουσικής. Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας τον τίμησαν με τον καλύτερο τρόπο και πήραν το ζεστό και δυνατό χειροκρότημα του κόσμου. Μαζί τους και οι καθηγητές τους Λεμονιά Βαρακλιώτη, Ναταλία Γιαννάκη, Γιώργος Εμμανουήλ, Χριστίνα Πάνου, Βασιλική Πατρώνα και ο γλυκύτατος, δημιουργικός και ακούραστος διευθυντής του Μουσικού μας Σχολείου Παύλος Ταγτεβερενίδης.
Πολλά εύγε σε όλους τους συντελεστές! Και εις άλλα με υγείαν!
