Κάθε μήνας του ημερολογιακού έτους, περιλαμβάνει σωρεία επετείων ιστορικών και θρησκευτικών γεγονότων, με επικεφαλής το ΜΑΪΟ, που έχει τις περισσότερες και ο οποίος κατέχει στο θρησκευτικό και εθνικό ημερολόγιο ξεχωριστή θέση. Ο μήνας Μάιος είναι ο 5ος του χρόνου και παρουσιάζει την πιο ευχάριστη πλευρά της ζωής με τη φύση ανθισμένη και τη γη καταπράσινη, ώστε κάποιος ποιητής αποθανάτισε αυτή την ομορφιά γράφοντας το ακόλουθο δίστιχο:
«Ο Μάιος μας έφθασε, εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή».
Ο Μήνας Μάιος δεν είναι μόνο η πιο όμορφη εποχή της αναγέννησης της φύσης, αλά και ο μήνας που φέρνει την αισιοδοξία στον άνθρωπο με τις πολλαπλές ομορφιές του.
Οι μνήμες των ιστορικών και θρησκευτικών γεγονότων του μήνα Μάη, είναι απαραίτητες και στενά συνδεδεμένες με την εθνική μνήμη και τα θρησκευτικά βιώματα των ελλήνων. Οι μνήμες αυτές ας τρέφουν πάντα «με λογισμό και όνειρο τον Ελληνικό λαό».
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ είναι η λαϊκή γιορτή των λουλουδιών. Η πρωτομαγιά ορίστηκε το 1889 ως γιορτή από το σοσιαλιστικό συνέδριο του Παρισιού. Η γιορτή αυτή ορίσθηκε σε ανάμνηση της μεγάλης εργατικής απεργίας που κηρύχθηκε την 1η Μαΐου του 1886 στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών για να καθιερωθεί η 8ωρη εργασία. Την εργατική πρωτομαγιά γιορτάζουν οι εργάτες με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις.
Την 2η Μαΐου του 1919, ύστερα από τη Συνθήκη των Σεβρών έφερε στην καδιά της Ιωνίας στη Σμύρνη τη χαρά και τον εθνικό ενθουσιασμό, όπου μυριάδες Έλληνες υποδέχθηκαν τη γαλανόλευκη.
Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος ντυμένος τη χρυσή στολή του την ευλόγησε γονατιστός και τα πλήθη γονατισμένα έψαλλαν το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και η τέφρα του Αχιλλέα από το Ίλιο σκίρτησε και του Ομήρου αντήχησε στα Ιωνικά ακρογιάλια η γλυκόφθογγος λύρα. Και οι σκιές των Περσομάχων, του Αλέξανδρου, των Ηράκλειων και των Αραβομάχων ακριτών, εξήλθαν σε προϋπάντηση των ισάξιων απογόνων τους στα βάθη της Ασίας όπου άστραψε κα πάλι η αρετή των Ελλήνων.
Την 4η Μαΐου μετά την ηρωική αντίσταση για την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς ανάγκασε ακόμα και αυτόν τον Αδόλφο Χίτλερ, τον ηγέτη του ναζισμού να εκφωνήσει λόγο την 4η Μαΐου και να ομολογήσει «Η ιστορική δικαιοσύνη επιβάλλει την υποχρέωση να διατυπωθεί από όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμε, ο Ελληνικός στρατός ιδίως πολέμησε με ύψιστο ηρωϊσμό και αυτοθυσία».
Την 9η Μαΐου έγινε η λήξη του 2ου Παγκοσμίου πολέμου ο οποίος άφησε πίσω του καταστροφές και εκατομμύρια νεκρούς από όλους τους συμμετέχοντες. Έτσι αποδείχθηκε περίτρανα ότι όταν ο κόσμος είναι ενωμένος, κανένα φασιστικό καθεστώς δεν μπορεί να επικρατήσει, γιατί ο κόσμος λατρεύει από όλα τα αγαθά τη Θεά της Ελευθερίας.
Την 11η Μαΐου του 1941 οι Γερμανοί ενεργούν σφοδρούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον του αεροδρομίου ΜΑΛΕΜΕ της ΚΡΗΤΗΣ. Θέλουν να καταλάβουν τη Μεγαλόνησο την οποία υπερασπίζονταν Έλληνες και Βρετανοί στρατιώτες και ο λαός της Κρήτης.
Γράφτηκε μια ακόμη σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας, γνωστή ως μάχη της ΚΡΗΤΗΣ η οποία κλείνει το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου με την καταστροφή της ΚΑΝΔΑΝΟΥ, όπου στήθηκε από τους Γερμανούς μια πινακίδα με την επιγραφή «ΕΔΩ ΗΤΑΝ Η ΚΑΝΔΑΝΟΣ». Είναι η κατακλείδα του έπους του 1940 και το ΟΧΙ των Ελλήνων στις 6 Απριλίου 1941 προς τους Γερμανούς.
Την 19η Μαΐου γιορτάζεται η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Οι Τούρκοι με τις γενοκτονίες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, των Αρμενίων και Κούρδων και των αδελφών μας στην Κύπρο, απέδειξαν ότι οι Τούρκοι δεν είναι άξιοι να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δυστυχώς η ανθρωπότητα δεν έχει καταδικάσει στο σύνολο τους, τις γενοκτονίες των Τούρκων, γιατί κυριαρχούν άλλα συμφέροντα. Δεν πρέπει όμως να ξεχασθούν από τους λαούς τη Ευρώπης, όσα υπέστησαν με τις γενοκτονίες αρκετοί λαοί.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε καυτές μνήμες για τη συμπεριφορά της Τουρκίας, αλλά δυστυχώς και μείς τα ξεχνάμε γρήγορα και προσπαθούμε να τους εντάξουμε στην Ε.Ε. Οι Ευρωπαίοι ας έχουν υπόψη τους, ότι τυχόν ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
Η 21η Μαΐου είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία στον Άγιο Κωνσταντίνο και τη μητέρα του Αγία Ελένη, η οποία ανακάλυψε στους Αγίους Τόπους τον Τίμιο Σταυρό.
Ο Μ. Κωνσταντίνος Ρωμαίος αυτοκράτορας μεταστράφηκε τον Χριστιανισμό χάρη στο σημείο του Σταυρού.
«εν Ουρανώ Θεοσάμενος και ως ο Παύλος την κλήση ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος» κατά τον υμνογράφο της Ορθοδοξίας αναδείχθη. Πρώτος βασιλιάς των χριστιανών, παρά του Θεού καθυπέταξε τους απεναντίας με το απροσμάχητο όπλο έχοντας τον ζωοποιό Σταυρό, έκτισε τη βασιλεύουσα της οποίας τέλεσε τα εγκαίνια με μεγαλοπρέπεια την 11η Μαΐου του 330 μ.Χ. , κάλεσε τον Χριστιανικό Ελληνισμό της ανατολής από το περιθώριο στο προσκήνιο της Ιστορίας, τον ανέβασε στην εξουσία, του έδωσε τη δυνατότητα να γράψει τη μεγαλειώδη ιστορία των Βυζαντινών χρόνων, να αναδείξει την Κων/πολη διδασκαλείο της οικουμένης, φρούριο και φάρο του Πολιτισμού.
Την 29η Μαΐου 1453, η τραυματισμένη θανάσιμα από το 1204 από τους σταυροφόρους Φράγκους Πόλη αυτή του Κωνσταντίνου τον οποίο η ιστορία τίμησε ως «Μέγα», ύστερα από ένα κραταιό, άνισο αγώνα με επικεφαλής των ηρωικό Κωνσταντίνο Παλαιολόγο έπεσε με το μαρτυρικό φωτοστέφανο ως έπαθλο, ράγισε την Ελληνική ψυχή και συγκλόνισε την Οικουμένη.
Έπεσε η Βασιλεύουσα, έπεσε η έπαλξη του Βυζαντινού Ελληνισμού. Άφησε όμως η πτώση της πλούσια πνευματικά αποθέματα στα στήθη του λαού από τα οποία ανέβλυσε η πνευματική αντίσταση, το πικρό δάκρυ έγινε τραγούδι ελπίδας και παρηγοριάς, σάλπισμα αγώνων.
«Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι».
Πυκνό το σκοτάδι έπεσε στο δουλωμένο γένος. Μαύρα τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, μεγάλα τα δεινοπαθήματα των σκλάβων.
Η πνευματική όμως αντίσταση, έφερε την ένοπλή αντίσταση. Έθρεψε οράματα, πόθους, σχέδια, έστησε ελπίδες στα κλέφτικά λημέρια. Οι μνήμες αυτές ας μας θυμίζουν τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας πρέπει. Ας εμψυχώνουν το φρόνημα των Ελλήνων, ας πυρακτώνουν την αποσταμένη ελπίδα, ας καταυγάσουν μ’ άγιο φως το δρόμο τον ανηφορικό, τον κακοτράχαλο που οδηγεί ψηλά.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ