“Τι ζητά ο μικρός έμπορος από την Πτολεμαΐδα, που πλήρωνε σαράντα χρόνια εισφορές και ήρθε η ώρα να βγει στη σύνταξη; Να μην του τις κλέψει το κράτος…”, ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του στην 83η Δ.Ε.Θ. ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης. Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:
Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη
στην 83η Δ.Ε.Θ.
“Παναγιώτατε, Μr Ambassador, κυρίες και κύριοι,
Στην πολιτική και οικονομική μας ζωή, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι το βήμα όπου ερχόμαστε να αναπτύξουμε τη στρατηγική μας και, κυρίως, να μιλήσουμε για το μέλλον. Ειδικά φέτος, όμως, αυτή η εκδήλωση αποκτά ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Στη σκιά ενός μεγάλου εθνικού πένθους, με ανοιχτές εθνικές πληγές και στο τέλος ενός ακόμη κύκλου ψέματος, η συγκυρία μετατρέπεται σε θλιβερό επίλογο μιας αποτυχημένης κυβέρνησης. Στο χαμηλότερο σημείο ενός κατήφορου, που διαρκεί περίπου τέσσερα χρόνια. Και στο κλείσιμο μιας γκρίζας εποχής, την οποία οι Έλληνες θέλουν να αφήσουν οριστικά πίσω τους.
Δεν χρειάζεται να περιγράψω με λεπτομέρεια τη σημερινή Ελλάδα. Οι καθημερινές σας εμπειρίες είναι πολύ πιο δυνατές από τα λόγια που μπορώ να χρησιμοποιήσω. Θα πω ένα πράγμα μόνο, έχοντας πλήρη επίγνωση της βαρύτητας αυτής της θέσης. Το συμβόλαιο που μας κρατούσε ενωμένους ως κοινωνία, αυτή η άρρητη συμφωνία εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτείας, μεταξύ παραγωγής και οικονομίας, έχει σπάσει. Το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, το κράτος δικαίου ως τελευταίο καταφύγιο των πιο αδύναμων, μια οικονομία που δημιουργεί καλές δουλειές και ευκαιρίες προόδου για τους πολλούς.
Όλα αυτά συνθέτουν το συμβόλαιο εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας και κράτους. Για όλα αυτά οι πολίτες εμπιστεύονται με την ψήφο τους τους πολιτικούς. Δυστυχώς όλα αυτά είναι σήμερα υπό αμφισβήτηση. Το ζούμε πλέον στις μεγάλες καταστροφές που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα από την ανικανότητα της Πολιτείας να ανταποκριθεί ακόμη και στις στοιχειώδεις λειτουργίες της. Το είδαμε στην εθνική τραγωδία της 23ης Ιουλίου στο Μάτι. Η θεμελιώδης υπόσχεση που οφείλει να προσφέρει κάθε οργανωμένη κοινωνία, είναι ότι η επόμενη γενιά θα ζει καλύτερα και ασφαλέστερα από την προηγούμενη. Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει σήμερα πια στη χώρα μας.
Πολλοί μαζεύουν εφόδια και φεύγουν στο εξωτερικό. Άλλοι μένουν, αποστρεφόμενοι όμως όλο και περισσότερο τα κοινά, υποκύπτοντας συχνά στη γοητεία του ανορθολογισμού και της συνωμοσιολογίας.
Έχω ταξιδέψει από άκρη σε άκρη την Ελλάδα. Όπου πηγαίνω διαπιστώνω ότι ο «κοινωνικός ανελκυστήρας» που ανέβασε στο παρελθόν πολλούς από τη φτώχεια στην ευημερία, σήμερα έχει βραχυκυκλώσει. Κρατάει χαμηλά τους φτωχούς και κατεβάζει πιο κάτω τη μεσαία τάξη. Βλέπω την αύξηση της υπογεννητικότητας και ανησυχώ βαθιά. Αποτελεί ένα τεράστιο κίνδυνο για το ίδιο μας το έθνος. Η Ελλάδα σταδιακά γερνάει και χάνει τον οικονομικό της δυναμισμό. Όλες αυτές οι διαπιστώσεις έχουν ένα ακόμη πιο δυσοίωνο υπόστρωμα: το «τίποτα δεν αλλάζει γιατί όλοι ίδιοι είναι» που έχει διαποτίσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας και μας εγκλωβίζει σε ένα σπιράλ εθνικής ηττοπάθειας και συρρίκνωσης.
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Και θέλω σήμερα από εδώ να το πω και να το ακούσουν όλοι οι πολίτες: O κίνδυνος για την πατρίδα μας δεν έχει περάσει. Όσο η χώρα δεν δανείζεται από τις αγορές, η θέση της παραμένει εξαιρετικά επισφαλής. Αντιμέτωποι με αυτή την πραγματικότητα, οφείλουμε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και η πολιτική ηγεσία, αλλά και οι πολίτες. Ειπώθηκε από αυτό το βήμα πριν από μία εβδομάδα ότι το δίλημμα για την Ελλάδα είναι αν θα πάει μπροστά ή πίσω. Και είναι σωστό.
Αν πιστεύετε ότι η χώρα την τελευταία τετραετία πήγε προς τα εμπρός, ότι η ζωή η δική σας και των παιδιών σας έγινε καλύτερη, τότε δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουμε τίποτα.
Αν όμως πιστεύετε, όχι απλά ότι αξίζουμε καλύτερα από τη σημερινή παρακμή και μιζέρια, αλλά ότι μπορούμε να πάμε επιτέλους την Ελλάδα μπροστά, να την κάνουμε μια χώρα ασφαλή, υπερήφανη, ευημερούσα, τότε πάρτε τις τύχες του τόπου στα χέρια σας.
Ζητώ από τους Έλληνες να δουλέψουμε όλοι μαζί για να χτίσουμε ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης που θα στηρίζεται πάνω στην αξιοκρατία, την εργατικότητα, την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, τις ευκαιρίες για όλους. Μπορούμε να το κάνουμε αρκεί να το πιστέψουμε και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε.
Φίλες και φίλοι,
Σε δώδεκα μήνες θα έρθω πάλι στη ΔΕΘ. Πιστεύω ότι, με τη στήριξη των πολιτών, θα έρθω μια εβδομάδα νωρίτερα για να την εγκαινιάσω. Θα έρθω σε μια στιγμή που η χώρα θα έχει πάρει πραγματικά μπροστά. Θα αγωνίζεται βέβαια ακόμη για να κλείσει πληγές. Αλλά θα βάζει ήδη στέρεα θεμέλια για το μέλλον. Πιστεύω στο μέλλον της Ελλάδας γιατί πιστεύω στους Έλληνες. Πιστεύω στους Έλληνες που μπορούν να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους, ακόμη και όταν το κακό μας περικυκλώνει.
Στο Μάτι, στα αποκαΐδια της καταστροφής, ξεπήδησε, από τα σπλάχνα της κοινωνίας μια ακτίδα ελπίδας. Την προσέφεραν ανώνυμα χιλιάδες Έλληνες με τη μαζική τους κινητοποίηση και την αλληλεγγύη τους. Την προσέφεραν οι απλοί πυροσβέστες, οι αστυνομικοί, οι άνθρωποι του συστήματος υγείας που με αυταπάρνηση βοήθησαν, όπως και όσο μπορούσαν. Την ίδια ακτίδα ελπίδας προσφέρουν για την οικονομία και την κοινωνία οι ξεχασμένοι ήρωες της καθημερινότητας. Εκείνοι που δεν το βάζουν κάτω. Που δεν χάνουν το κουράγιο τους.
Είναι οι Έλληνες που ξυπνάνε νωρίς και δουλεύουν σκληρά. Τους έχω συναντήσει ξανά και ξανά, γυρνώντας την Ελλάδα. Είναι αυτοί που κρατούν όρθια την κοινωνία μας. Σε μια Ελλάδα που συχνά απαιτεί υπεράνθρωπη προσπάθεια απλώς και μόνο για να ζήσει κάποιος μια ανθρώπινη ζωή. Οι Έλληνες ξέρουν πόσο σκληρή είναι η πραγματικότητα. Δεν θέλουν άλλα ψέματα. Και αυτά που ζητούν σήμερα είναι τα αυτονόητα.
Αναρωτηθείτε μαζί μου: Τι ζητά ο μικρός έμπορος από την Πτολεμαΐδα, που πλήρωνε σαράντα χρόνια εισφορές και ήρθε η ώρα να βγει στη σύνταξη; Να μην του τις κλέψει το κράτος για να τις μοιράσει για ρουσφέτια. Να πληρώνει λιγότερες εισφορές και φόρους ώστε να έχει υψηλότερο διαθέσιμο εισόδημα. Τι ζητάει ένας νέος που δουλεύει ντελίβερι στο Περιστέρι; Να δουλεύει ασφαλισμένος, ο εργοδότης του να του παρέχει κράνος, γάντια και αδιάβροχο και αν, ο μη γένοιτο, χτυπήσει με το μηχανάκι του, να αναγνωριστεί από την πολιτεία το εργατικό του ατύχημα και να αποζημιωθεί. Τι ζητά ο εξαγωγέας βιοτέχνης στη Θεσσαλονίκη που επιβιώνει με νύχια και δόντια; Να του επιστρέψει το κράτος τον ΦΠΑ που του χρωστάει. Τι ζητά o φοιτητής από το Αριστοτέλειο; Να αφεθούν ελεύθεροι οι καθηγητές του να διδάξουν και να μην είναι το πανεπιστήμιό του όμηρος των τραμπούκων. Τι ζητά ο ευσυνείδητος δημόσιος υπάλληλος; Να υπάρχει σαφής στοχοθεσία και αξιολόγηση της δουλειάς του, σωστοί και εφαρμόσιμοι νόμοι ώστε να υπηρετεί αποτελεσματικά τους πολίτες και το δημόσιο συμφέρον και να αισθάνεται πραγματικά χρήσιμος και υπερήφανος για τη δουλειά του.
Αυτή είναι η Ελλάδα. Μια Ελλάδα με χίλια πρόσωπα και ζωντανή ελπίδα. Μια Ελλάδα που δεν το έχει βάλει κάτω και που έχουμε υποχρέωση να μην τη διαψεύσουμε. Μια Ελλάδα που δεν περιμένει μόνο να της δώσουμε μια ανάσα αλλά να της ανοίξουμε την πόρτα στο μέλλον. Όχι με λαϊκισμό και ψέματα. Όχι με άλλο διχασμό. Αλλά χτίζοντας γέφυρες εκεί που άλλοι σκάβουν χαντάκια. Όχι μόνο γιατί αξίζουμε καλύτερα. Αλλά γιατί μπορούμε.
Οι Έλληνες δεν ζητούν ούτε διορισμούς ούτε παροχές. Ζητούν ευκαιρίες. Δεν θέλουν να εγκλωβιστούν στη φτώχεια, αλλά να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην προκοπή. Ζητούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, χωρίς να τους βάζει κάποιος συνεχώς εμπόδια. Και να κερδίσουν το μέλλον που τους αξίζει.
Θα το πω ξεκάθαρα: Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατέστρεψαν ό,τι θετικό υπήρχε από το χθες και ανέδειξαν τις χειρότερες όψεις του. Δεν ζούμε σήμερα το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της νέας μεταπολίτευσης. Αλλά το τελευταίο. Τον θλιβερό επίλογο μιας εποχής που τελειώνει με πόνο και βουβή παραίτηση. Θα φύγουν όπως τους αξίζει. Όχι απλώς ηττημένοι αλλά κυρίως απαξιωμένοι. Μέσα στην κατάρρευσή τους όμως, οφείλουμε να αναζητήσουμε τα συμπεράσματα που θα ανατάξουν την πατρίδα μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει, αλλά η αναγεννημένη Ελλάδα έρχεται.
Το αποψινό μου μήνυμα, λοιπόν, θέλω να είναι ευρύτερο. Να αφορά τη συνάντηση των Ελλήνων με την αλήθεια της παρούσας στιγμής της ιστορίας μας. Να σηματοδοτεί το δρόμο μιας συνολικής αναγέννησης της πατρίδας μας.
Το 2021, μόλις σε τρία χρόνια, θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση που οδήγησε στη θεμελίωση του κράτους μας. Θέλω λοιπόν σήμερα εδώ από τη Θεσσαλονίκη, να προτείνω στους Έλληνες 6 μεγάλους εθνικούς στόχους για να αναγεννηθεί η πατρίδα μας. 6 στόχοι που μπορούν να γίνουν σημείο συνάντησης και συμπόρευσης μιας πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας. Μακριά από τις ταμπέλες του παρελθόντος που δεν λένε τίποτε, ειδικά στους νέους μας που βλέπουν τις προκλήσεις ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία.
Στόχος πρώτος: Μία κοινωνία που δίνει ευκαιρίες προόδου και ευημερίας σε όλους. Που κάνει πράξη το χρέος αλληλεγγύης που έχουμε όλοι μας προς τους πιο αδύναμους. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος να μειωθούν οι ανισότητες. Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε την εισοδηματική καθίζηση της μεσαίας τάξης, τη φορολογική αφαίμαξη, τους μισθούς πείνας για τους νεότερους. Ο ιμάντας της κοινωνικής ανόδου πρέπει να ξαναμπεί σε λειτουργία δίνοντας ευκαιρίες στα παιδιά των σκληρά εργαζόμενων Ελλήνων να ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους. Η διαφορά μας με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτό δεν θα συμβεί με αναδιανομή της μιζέριας, αλλά με την παραγωγή νέου πλούτου, και αυτό με πάει στο δεύτερο στόχο.
Μία οικονομία παραγωγική, ψηφιακή, καινοτόμο που θα προσελκύει επενδύσεις σε υγιείς βάσεις, όμως, αυτήν τη φορά. Με εθνικό Σχέδιο για τον Τουρισμό, την Πρωτογενή παραγωγή, τη Βιομηχανία, την Ενέργεια, τη Ναυτιλία, τις Υπηρεσίες. Με οδικό χάρτη για τις Επενδύσεις, τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα και τους Μικρομεσαίους. Με στροφή της επιχειρηματικότητας στην υγιή δράση, μακριά από το σάπιο κρατικοδίαιτο καπιταλισμό.
Στόχος τρίτος: Ένα πολιτικό σύστημα λειτουργικό και ένα κράτος αποτελεσματικό. Αυτό σημαίνει εμβάθυνση της Δημοκρατίας με περισσότερα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις για τους πολίτες. Φυσικά, επέκταση της δυνατότητας ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού. Αλλά και τολμηρή Συνταγματική αναθεώρηση για να αντιμετωπιστούν οι θεσμικές στρεβλώσεις του παρελθόντος. Ενίσχυση της λογοδοσίας του πολιτικού προσωπικού και της διαφάνειας, μία Διοίκηση ευέλικτη για τον πολίτη και όχι για τη γραφειοκρατία. Με χρήση της τεχνολογίας και με στελέχη που θα αξιολογούνται και θα επιμορφώνονται συνεχώς.
Στόχος τέταρτος: Παιδεία, που προετοιμάζει το μέλλον, παρακολουθώντας την οικονομία. Αυτό σημαίνει: Ενίσχυση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης και άμεση χρήση της τεχνολογίας παντού. Σημαίνει σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Σύγχρονα προγράμματα και εγκαταστάσεις, σαφές και αξιόπιστο εξεταστικό σύστημα και ενημερωμένοι καθηγητές. Αξιολόγηση παντού. Και φοιτητές σε πανεπιστήμια αξιοκρατικά, ανταγωνιστικά, ανοιχτά στον κόσμο. Με ελευθερία πρόσβασης στη γνώση και στις ιδέες, αλλά όχι στην ανομία.
Στόχος πέμπτος: Μία χώρα που αντιμετωπίζει το κράτος δικαίου και την ασφάλεια ως προϋποθέσεις της Δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει: Αποτελεσματική και ποιοτική Δικαιοσύνη, Αστυνομία που επιτελεί απερίσπαστη την αποστολή της. Πολίτες που χαίρονται τις γειτονιές τους, πανεπιστήμια και κτίρια ελεύθερα από καταλήψεις και γιάφκες της βίας. Όχι με τρομοκράτες και παράνομους που βγαίνουν κάθε τόσο από τις φυλακές.
Στόχος έκτος: Μία χώρα που δεν θα ανήκει, απλώς, στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Αλλά θα μετέχει στη διαμόρφωσή τους, συνδυάζοντας εθνικές προτεραιότητες, κοινοτικές ευθύνες και συμμαχικές αναγκαιότητες. Αυτό σημαίνει πως επανακτούμε την ισότιμη σχέση μας με τους εταίρους μας. Πως έχουμε άποψη και σχέδιο δράσης για κάθε εξέλιξη σε έναν κόσμο που αλλάζει. Και που αξιοποιούμε τη δύναμη του Ελληνισμού παντού στον κόσμο.
Κυρίες και κύριοι,
Δεν φοβάμαι να βάλω φιλόδοξους στόχους. Πριν από δύο χρόνια, όταν ήρθα πρώτη φορά στη ΔΕΘ ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, σας κάλεσα σε μια Συμφωνία Αλήθειας. Την τήρησα. Και θα συνεχίσω να την τηρώ. Πέρσι σας είπα ότι οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα. Και ισχύει, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Φέτος όμως είμαι εδώ για να σας πω, με απλά και συγκεκριμένα λόγια, τι πρέπει να γίνει και πώς θα γίνει για να ξαναπάρει η χώρα μας την αξία που της αναλογεί. Και για να σας πείσω για κάτι που, βαθιά μέσα σας, το ξέρετε ήδη. Ότι μπορούμε να πετύχουμε.
Θα ξεκινήσω με μια απλή αλήθεια: πρέπει να τρέξουμε. Την ώρα που η Ελλάδα ήταν βυθισμένη στην κρίση ο κόσμος προχωρούσε και πρέπει να τον προλάβουμε. Και μπροστά μας ανοίγεται μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα, γεμάτη απειλές αλλά και ευκαιρίες. Στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης, την ώρα που η δική μας οικονομία συρρικνώθηκε κατά 25%, η παγκόσμια οικονομία μεγάλωσε κατά 25%. Και το τρένο της προόδου δεν θα σταματήσει. Η τεχνολογία προχωρά με άλματα. Η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης, της βιοτεχνολογίας, των αυτοκινούμενων οχημάτων, της καθαρής ενέργειας, έρχονται ολοταχώς και θα αλλάξουν ξανά τη ζωή μας, πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τα όσα έχουν ήδη συμβεί τα τελευταία πενήντα χρόνια. Η Ελλάδα κινδυνεύει σε αυτή την ιστορική καμπή να βρεθεί στην πλευρά εκείνων που θα μείνουν πίσω. Κι αυτό, διότι η διαχρονική υστέρηση μας καθήλωσε στην κατηγορία των χωρών χαμηλών μισθών, χαμηλής καινοτομίας και χαμηλών δεξιοτήτων. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.
Το ότι ο κόσμος αλλάζει αποτελεί για μας στην Ελλάδα και μια μεγάλη ευκαιρία. Πρέπει, όμως, την ευκαιρία αυτή να την αρπάξουμε γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει η οικονομία μας να απογειωθεί. Τι μας χωρίζει από την οικονομική επιτυχία; Υπάρχουν εμπόδια ανυπέρβλητα; Είναι η Ελλάδα καταδικασμένη, όπως λένε κάποιοι ξένοι, να σέρνεται και να γερνάει τα επόμενα σαράντα χρόνια; Η απάντηση είναι όχι. Ξεκάθαρα όχι. Η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Η χώρα μπορεί να αναπτυχθεί στα επόμενα δέκα χρόνια με μέσο ρυθμό 4%. Το χρέος της μπορεί να μειωθεί δραστικά. Τα επόμενα πέντε χρόνια να δημιουργηθούν 700.000 νέες θέσεις εργασίας και να δοθεί το μήνυμα στους Έλληνες του εξωτερικού να γυρίσουν στην Πατρίδα μας. Είναι αυτό εφικτό; Είναι. Δεν είναι εύκολο, απαιτεί δουλειά σκληρή, σοβαρότητα, ρεαλισμό, προσήλωση στο στόχο, αλλά οικονομικά είναι εφικτό. Όλοι οι αυτόματοι σταθεροποιητές της οικονομίας, επενδύσεις, απασχόληση, αξίες γης, ακίνητα, χρηματιστήριο, είναι τόσο συμπιεσμένοι, ώστε μέσα τους να κρύβουν 7-8 μονάδες πρόσθετης ανάπτυξης αν τους απελευθερώσεις. Μόνο οι επενδύσεις, που σήμερα είναι οι χαμηλότερες στην Ευρώπη, μπορούν και μόνες τους ακόμα να μας δώσουν αυτό το πρόσθετο ποσοστό.
Γιατί λοιπόν οι πιστωτές μας εγκλωβίζουν σε εξοντωτικά πρωτογενή πλεονάσματα; Η απάντηση δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική. Γιατί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει η θέληση να φτιαχτεί το Κράτος, να ελευθερωθεί η οικονομία από τα δεσμά του πελατειακού κρατισμού και να αφεθεί ο ιδιωτικός τομέας να δημιουργήσει πλούτο και θέσεις εργασίας. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει βούληση για μεταρρυθμίσεις και ότι θα τηρηθούν οι συμφωνίες. Ότι τα λάθη του παρελθόντος έγιναν μάθημα και ότι έχει ληφθεί η απόφαση για αλλαγή πορείας. Αντιμετωπίζουν συχνά με επιφύλαξη ακόμη και τη δική μας Παράταξη. Κάνουν λάθος και είμαστε αποφασισμένοι να τους αποδείξουμε ότι έχουμε αλλάξει.
Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα, έχω πάει παντού, έχω μιλήσει με χιλιάδες πολίτες, σας λέω ήρεμα και απλά ότι κάνουν λάθος. Υποτιμούν την Ελλάδα. Υποτιμούν τους Έλληνες και το πόσο έχουμε ωριμάσει μέσα από αυτή την επώδυνη περιπέτεια. Υποτιμούν όμως και κάτι άλλο, ή μάλλον προτιμούν να το ξεχάσουν. Το πόσο λάθος, το πόσο καταστροφικό είναι το πρόγραμμα που σήμερα -και με τη δική τους συμφωνία και υπογραφή- εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Ένα πρόγραμμα που στη χώρα με τη μεγαλύτερη ανεργία και τις μικρότερες επενδύσεις στην Ευρώπη σκότωσε τα κίνητρα για δημιουργική εργασία με παρανοϊκούς φόρους και εισφορές.
Φόρεσαν μια θηλιά που στραγγαλίζει τον ιδιωτικό τομέα, τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του Έλληνα και στη συνέχεια αναρωτιούνται γιατί αυτός διαμαρτύρεται ότι πνίγεται. Τους ρωτώ ευθέως: Θα συμφωνούσαν σε μία τέτοια πολιτική αν αφορούσε τη δική τους χώρα; Εμείς αυτήν τη θηλιά θα την κόψουμε. Η Ελλάδα θα πάρει ανάσα και με πρωτοπόρο τον ιδιωτικό τομέα θα σηκωθεί και πάλι όρθια. Όπως έχει κάνει τόσες φορές στην ιστορία της.
Τι συγκεκριμένα μπορεί να περιμένουν οι πολίτες από την υλοποίηση του σχεδίου μας; Το πρώτο που θα τελειώσει είναι η πρακτική των υπερπλεονασμάτων. Υπερπλεονάσματα που προήλθαν από την εμμονή της κυβέρνησης να υπερφορολογεί, να απαλλοτριώνει την παραγωγική Ελλάδα για να μοιράζει στη συνέχεια κρατικοδίαιτη επαιτεία. Αυτό και θα κάνουμε, μειώνοντας παντού φορολογία και εισφορές και επαναφέροντας στην οικονομία τα κίνητρα για εργασία και επιχειρηματικότητα, που θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερο εισόδημα και προπαντός θα πυροδοτήσουν ανάπτυξη, επενδύσεις και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η μείωση της φορολογίας θα πάρει πολλές μορφές. Ο μισθωτός των 650 ευρώ και ο συνταξιούχος που σήμερα παίρνει κάτω από 900 ευρώ -απειλούνται να χάσουν ένα με τρία μηνιάτικα με τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων που ψήφισε ο κ. Τσίπρας- θα δουν άμεσα το εισόδημά τους να βελτιώνεται με τη μείωση του εισαγωγικού φορολογικού συντελεστή στο 9% για εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ, από 22% που ισχύει σήμερα.
Στον αγρότη, θα δώσουμε και κίνητρα εξωστρέφειας και συνεργειών, με φορολόγηση των αγροτικών συλλογικών σχημάτων με φορολογικό συντελεστή 10%. Γιατί -το ξέρουν οι φίλοι μας οι αγρότες- μόνο με τη συνεργασία μπορεί να εξασφαλίσει ποιότητα και ποσότητα και να πουλήσει το προϊόν του σε τιμές ακόμα και διπλάσιες στις μεγάλες αγορές του εξωτερικού.
Στον εργοδότη και στον εργαζόμενο στον τομέα του τουρισμού, από το ξενοδοχείο μέχρι το καφέ και το εστιατόριο, θα δώσουμε άλλες προοπτικές τζίρου, ρευστότητας και κερδοφορίας με δραστική μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, στο 13% από 24%. Το έχουμε κάνει. Το κάναμε το ‘14 και θα το ξανακάνουμε. Και με μείωση τελικά στο 11% για όλο το τουριστικό πακέτο της εστίασης και των ξενοδοχείων.
Στον επιχειρηματία, θα δώσουμε ισχυρό κίνητρο για επενδύσεις. Με τη μείωση του εταιρικού φόρου και του φόρου στα μερίσματα, ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής που επιβαρύνει τα επιχειρηματικά κέρδη θα μειωθεί στο 24%, από 40% που βρίσκεται σήμερα. Και θα δώσουμε επιπλέον φορολογικά κίνητρα για νέες παραγωγικές επενδύσεις στη βιομηχανία και τη μεταποίηση όπως οι επιταχυνόμενες αποσβέσεις και οι υπεραποσβέσεις σε επενδύσεις έρευνας και καινοτομίας. Ώστε το κέρδος να αποκατασταθεί στη συνείδηση όλων ως αυτό που πράγματι είναι: κίνητρο για δημιουργία, αναγκαίος και αναντικατάστατος μοχλός της οικονομικής προόδου.
Στους μικρομεσαίους θα δώσουμε εργαλεία και χρηματοδότηση για να οργανώσουν αποτελεσματικότερα τις επιχειρήσεις τους και να διαφοροποιήσουν το προϊόν τους ώστε να μπορούν να διεισδύσουν σε νέες αγορές. Και έχω στόχο μέχρι το 2021 να καταργήσουμε σταδιακά το τέλος επιτηδεύματος. Έναν άδικο κεφαλικό φόρο που -το ξέρετε όλοι σας- είναι ταυτισμένος με την Ελλάδα της κρίσης.
Ισχυρά κίνητρα θα προσφέρουμε και για την ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων. Δεν μπορούμε να πετύχουμε σημαντική αύξηση επενδύσεων αν δεν ξανασταθεί στα πόδια της η οικοδομή. Υλοποιούμε στα επόμενα δύο χρόνια τη δέσμευση που είχα δώσει από αυτό το βήμα, πριν από δύο χρόνια. Τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30%. Ο κ. Τσίπρας αφού μας είπε από αυτό το βήμα ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, τον αύξησε κυρίως στις λαϊκές γειτονιές. Τώρα είναι απλά ένας κακός αντιγραφέας. Προσέξτε όμως. Εμείς θα μειώσουμε τον ΕΝΦΙΑ με τρόπο δίκαιο ώστε να ωφεληθούν όλοι και κυρίως η μεσαία τάξη.
Ταυτόχρονα αναστέλλουμε τον Φ.Π.Α. στην οικοδομική δραστηριότητα για τρία χρόνια και παρέχουμε έκπτωση φόρου ίση με το 40% της δαπάνης που καταβάλλεται για λειτουργική, αισθητική και ενεργειακή αναβάθμιση και συντήρηση των υφιστάμενων κατοικιών. Ώστε τα σπίτια μας να γίνουν φιλικά στο περιβάλλον, να ομορφύνουν οι πόλεις και τα χωριά και να αυξηθεί η αξία τους στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Σε αυτό το σημείο θέλω να κάνω δυο παρατηρήσεις.
Πρώτον, είμαι πεπεισμένος ότι η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης θα βελτιώσει τη φορολογική συμμόρφωση. Με σημαντικά μειωμένους φορολογικούς συντελεστές, τα κίνητρα για φοροδιαφυγή μειώνονται. Έχω προτείνει μία συμφωνία αλήθειας με την επιχειρηματική κοινότητα και είμαι σίγουρος ότι θα γίνει αποδεκτή. Εμείς θα μειώσουμε τους φόρους, θα απλοποιήσουμε το επιχειρηματικό περιβάλλον, θα βοηθήσουμε τη ρευστότητα. Και εκείνοι θα πληρώνουν τους φόρους τους, αλλά κυρίως θα φροντίζουν τους εργαζομένους τους κάνοντάς τους συμμέτοχους στην επιχειρηματική επιτυχία. Στο δικό τους πρόσωπο, στο πρόσωπο των εκατομμυρίων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, πρέπει να καθρεφτίζεται κάθε επιτυχημένη επιχείρηση. Μικρή ή μεγάλη. Με άλλα λόγια οι επιχειρηματίες δεν θα έχουν μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Όχι μόνο απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία.
Δεύτερον, η δημοσιονομική σταθερότητα δεν μπορεί να τεθεί υπό διαπραγμάτευση. Η μείωση της φορολογίας, δεν θα κουραστώ να το λέω, είναι συνδεδεμένη με το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών. Ο κ. Τσίπρας πρακτικά παραδίδει μια χώρα, η οποία βρίσκεται εκτός αγορών με το κόστος δανεισμού του ελληνικού κράτους να ξεπερνά κατά πολύ το 4%. Θέλω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος. Ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψουμε να φτάσει στο σημείο η πατρίδα μας να ικετεύσει για ένα ακόμα πρόγραμμα διάσωσης. Θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να μειώσω το κόστος δανεισμού της Ελλάδος για να μπορούμε να δανειζόμαστε επιτέλους, όπως όλες οι κανονικές χώρες. Η Ελλάδα δεν θα γίνει Αργεντινή. Και σίγουρα δεν θα γίνει Βενεζουέλα. Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης μέσα από ένα τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι το κλειδί για να μας εμπιστευθούν και πάλι οι επενδυτές. Στο λαϊκισμό, την ιδεοληψία και την ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης θα αντιπαραβάλουμε τη συνέπεια, την αποτελεσματικότητα και τη σοβαρότητα. Εμπιστοσύνη είναι η λέξη κλειδί. Και επειδή πιστεύω στους Έλληνες μία από τις πρώτες αποφάσεις της επόμενης κυβέρνησης θα είναι η πλήρης κατάργηση των capital controls. Και είμαι σίγουρος ότι, αντί να φύγουν χρήματα από τις τράπεζες, θα επιστρέψουν κεφάλαια σε αυτές. Ξεκινώντας με τις εταιρικές καταθέσεις -πάνω από 10 δις.- που βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό. Μόνο με την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των εταίρων μας μπορούμε να διεκδικήσουμε, σε δεύτερο χρόνο, το μεγάλο εθνικό στόχο. Που δεν είναι άλλος από την μείωση των εξοντωτικών πλεονασμάτων ύψους 3.5% που δέχτηκε αμαχητί ο κ. Τσίπρας. Και θα τον πετύχουμε αυτόν τον στόχο, όχι μόνο γιατί είναι σωστό για εμάς, για την πατρίδα μας, αλλά είναι σωστό και για τους πιστωτές μας.
Έρχομαι τώρα στο ζήτημα του ασφαλιστικού. Ο νόμος Κατρούγκαλου είναι ένας κακός νόμος. Το ξέρετε όλοι σας. Όχι μόνο γιατί μειώνει τις συντάξεις, αλλά γιατί τιμωρεί τελικά τη δημιουργικότητα και την εργασία. Γιατί να δουλέψει κάποιος περισσότερο αν γνωρίζει ότι τελικά θα πάρει λίγο-πολύ την ίδια σύνταξη; Πώς θα κάνουν οι επιχειρήσεις πολλές προσλήψεις όταν το κόστος εργασίας αυξάνεται υπέρμετρα λόγω των υψηλών εργοδοτικών εισφορών; Και γιατί να δηλώσει ένας ελεύθερος επαγγελματίας τα πραγματικά του εισοδήματα όταν το ύψος των εισφορών είναι δυσβάστακτο; Και ποιος νέος έχει σήμερα κίνητρο να ενταχθεί στο ασφαλιστικό σύστημα -προσέξτε το αυτό, είναι πολύ σημαντικό, το συναντώ κάθε φορά που μιλάω με νέους- αν πιστεύει ότι δεν θα πάρει ποτέ τελικά σύνταξη; «Προτιμώ να παίρνω τα μισά μαύρα, δεν με νοιάζουν τα ένσημα» μου είπε ένας νεαρός που δουλεύει σε καφετέρια.
Καθαρές κουβέντες λοιπόν. Ο νόμος Κατρούγκαλου καταργείται. Όμως, διατηρείται και η εθνική σύνταξη και ο πρώτος πυλώνας, αλλά το σύστημα γίνεται πιο ανταποδοτικό. Όποιος κοπιάζει μια ζωή ως εργαζόμενος θα παίρνει μεγαλύτερη σύνταξη. Αυτό είναι δίκαιο και θα γίνει πράξη. Οι εισφορές πρέπει να μειωθούν. Το λένε όλοι. Και θα μειωθούν. Οι εισφορές για κύρια σύνταξη από 20%, που είναι σήμερα, θα μειωθούν σταδιακά εντός τετραετίας στο 15%. Έτσι θα βελτιωθεί το διαθέσιμο εισόδημα για τους μισθωτούς και θα διευκολύνουμε τις προσλήψεις για τους ανέργους.
Όλοι οι νέοι εργαζόμενοι -προσέξετε αυτή τη θέση, διότι κάποιοι επιχείρησαν να τη διαστρεβλώσουν- αποκτούν προσωπικούς ατομικούς λογαριασμούς που αντικαθιστούν τις σημερινές επικουρικές συντάξεις. Η υποχρεωτική εισφορά του 7% διατηρείται. Ποια είναι η διαφορά όμως: ότι τα χρήματα μπαίνουν στον ατομικό λογαριασμό του κάθε ασφαλισμένου. Ο ίδιος θα μπορεί πια να επιλέγει αν τα χρήματά του θα πηγαίνουν σε δημόσια ή σε ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία. Όπως ήδη γίνεται σήμερα με τα αντίστοιχα επαγγελματικά ταμεία -έχουμε εξαιρετικά παραδείγματα, πολύ επιτυχημένα- τα οποία θέλουμε να ενισχύσουμε. Όλα αυτά γίνονται με την αυστηρή εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδας. Ο νέος ασφαλισμένος, αυτός που σήμερα δεν πιστεύει ποτέ ότι θα πάρει σύνταξη, θα ξέρει ότι τα χρήματα αυτά ανήκουν στον ίδιο και κανείς δεν έχει πια δικαίωμα να του στερήσει τις ασφαλιστικές αποταμιεύσεις του.
Τέλος, όποιος επιθυμεί και έχει τη δυνατότητα, θα μπορεί προαιρετικά να επιλέγει συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση με γενναία φορολογικά κίνητρα- ο λεγόμενος τρίτος πυλώνας. Είναι αυτονόητο ότι στο νέο αυτό ασφαλιστικό σύστημα θα υπάρξουν ειδικές πρόνοιες για τους νυν συνταξιούχους καθ’ όλη την περίοδο μετάβασης από το παλιό στο νέο πλαίσιο, όπως γίνεται σε όλες τις μεγάλες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ήρθε η ώρα επιτέλους να γίνει το ίδιο και στην πατρίδα μας. Αλλά βέβαια κανένα ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο αν η οικονομία δεν δημιουργεί πολλές νέες θέσεις εργασίας. Νέες θέσεις εργασίας σημαίνει νέες επενδύσεις. Ιδιωτικές επενδύσεις.
Νέα Δημοκρατία ίσον νέες δουλειές. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να φέρουμε επενδύσεις στην Ελλάδα. Εμείς δεν ανακαλύψαμε τώρα την επιχειρηματικότητα. Και είναι ατέλειωτες οι προοπτικές για επενδύσεις στην πατρίδα μας. Είμαστε προικισμένοι με μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ένας πανέμορφος τόπος με μοναδική ιστορία. Μια γη εύφορη με πλούσιο έδαφος και αναξιοποίητο υπέδαφος. Μια χώρα με μοναδική γεωστρατηγική σημασία στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Με καλές υποδομές πια -και ακόμα καλύτερους ανθρώπους. Οι ευκαιρίες για μια επενδυτική έκρηξη είναι μπροστά μας. Αφορούν πρωτίστως τη Βόρεια Ελλάδα.
Επενδύσεις στον τουρισμό, σε θεματικά πάρκα, συνεδριακά κέντρα, δεύτερη κατοικία, ιδιωτικά γήπεδα και προπονητήρια για τους νέους όλης της Ευρώπης. Η αναβάθμιση και η ανάπλαση του χώρου της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Μια μεγάλης κλίμακας αστική παρέμβαση για τη Θεσσαλονίκη που θα δημιουργήσει ένα πρότυπο συνεδριακό κέντρο μαζί με ένα μεγάλο πάρκο. Θα αναβαθμιστεί συνολικά η πόλη και θα δοθεί νέα αναπτυξιακή δυναμική. Στηρίζουμε ανεπιφύλακτα το σχέδιο αυτό, για να μπορέσει να γίνει αυτή η σημαντική επένδυση εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Επενδύσεις στην προβολή του πολιτισμού μας, που αποτελεί το μεγάλο αναξιοποίητο συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Επενδύσεις στην ενέργεια αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος: Νέα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, νέοι αγωγοί φυσικού αερίου και σταθμοί υγροποιημένου αερίου. Επενδύσεις στην αποθήκευση ενέργειας και τη γεωθερμία -τόσο σημαντική εδώ στη βόρεια Ελλάδα για να μπορούν να έχουν οι παραγωγοί μας φθηνό κόστος ενέργειας, και κυρίως οι αγρότες μας.
Επενδύσεις στις μεταφορές, στους
