Κλίνω γόνυ στο Πολυτεχνείο 1973, στον αντιδικτατορικό, αντιφασιστικό αγώνα των φοιτητών του 1973 εναντίον της απριλιανής χούντας, που από την 21η Απριλίου ‘67 κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και προσπάθησε να αναμείξει και να συγκεράσει τα ασύνδετα, ανόμοια και αντίθετα: βία και ελευθερία, φασισμό και χριστιανισμό.
Όσοι τότε κατήγγειλαν (δεν ήταν εύκολο) τον τραγέλαφο διώχτηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν. Ο Ανδρέας Κάλβος το έχει πει με αναντίρρητο τρόπο: ‘’Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία’’.
Στις επετείους που ακολούθησαν υπήρξε καθίζηση και κηδεμονευμένη εκτροπή, που δεν είχε καμία σχέση με τον πρώτο, αγνό, αυθόρμητο και ακηδεμόνευτο αγώνα των φοιτητών της 17ης Νοεμβρίου 1973. Τα επόμενα ως τα σήμερα Πολυτεχνεία δεν είναι η φυσική συνέχεια του πρώτου και ανεπανάληπτου Πολυτεχνείου 1973.
Η εξέγερση – έκρηξη των φοιτητών του Πολυτεχνείου 1973 για ‘’Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία’’ θα αποτελεί πάντα την πυξίδα για τις επόμενες γενιές στο δημιουργικό προβληματισμό και στις στοχεύσεις τους τις κοινωνικές, τις καλές και τις άδολες, και τις χωρίς εξαίρεση, για όλους.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
18-11-2018
